Klub miłośników turystyki kamperowej - CamperTeam Włochy - Włochy- 15 dni, 5384 km i trzy collie Kudłata - 2012-07-30, 23:12 Temat postu: Włochy- 15 dni, 5384 km i trzy collie Cieszę się, że i ja mogę wreszcie napisać także o naszej wyprawie camperem. Wcześniej jeździliśmy osobówką, a to było męczące. Teraz mając campera szaleliśmy we Włoszech przez 15 dni przejeżdżając 5384 km. Odwiedziliśmy : Werona Padwa Wenecja Lido di Savio Morro d'Alba Asyż Roccaporena Cascia Tolentino Lido di Casalbordino Torremagiore San Giovanni Rotondo Monte Cassino Casalucense Rzym Bagnoregio Sant'Antimo San Gimignano Malarbergo W wyprawie wzięła udział trzy osobowa rodzinka i trzy psy collie. Głownie korzystaliśmy z noclegów w Fattore Amico http://www.fattoreamico.it/- co gorąco polecamy. To nasze nocowanie śni mi się po nocach- winnice, słoneczniki, pola lawendowe, kozy dające sery, góry i doliny. Pawcio - 2012-07-31, 00:40 Czekamy na kontynuację opisu wyprawy. PS Ciekawa koncepcja stronki www. Skalniaki - 2012-07-31, 05:39 Czekamy z niecierpliwością na relację, bo planujemy w drugiej połowie sierpnia Włochy właśnie. Czasu mamy na tę wyprawę ok 14 dni, więc podobnie. A może ktoś się wybiera w tamte strony po 15-tym sierpnia? Nasza załoga jest raczej dorosła - 3 osoby. No dobraaa w średnim wieku i 16-tka Kudłata - 2012-07-31, 14:16 Skoro chcecie, będę dawać. Największe obawy mieliśmy co do nocowania i opróżniania ( campera), ale wszystkie były bezsensowne. Stacje na autostradach miały serwisy dla caperów a i po drodze na bezpłatnych drogach trafiały się takie szczęścia. Przy tym powiedźcie- gdzie można spotkać na stacji obsługę, która pogwizduje do muzyki płynącej z campera nalewając twoje paliwo ( właśnie leciał z płyty przebój Drupiego) z czarującym uśmiechem ? Noclegi- martwiliśmy się, czy na pewno "Fattore Amico" ( www.fattoreamico.it ) przyślą nam w porę legitymację, nalepkę i książeczkę- wszystko było ekspresowo. I w ten sposób nocowaliśmy w miejscach według fantazji, czy mieliśmy ochotę na wino czy na sery. Pełna swoboda. Dawno czegoś takiego nie doświadczyłam. cdn Pawcio- dzięki za zajrzenie na stronkę, ona jeszcze w powijakach RISTEAM - 2012-07-31, 14:44 Również chcemy więcejjjjjjjjjj.......... czekamy na dalszą relacje ps: dlaczego stronka się nie włącza?????? Kudłata - 2012-07-31, 16:06 Dzień 1 Jedziemy przez Gniezno- Poznań- Mostki ( gdzie robimy sobie na stacji obiadek)- Świecko i nastawiamy GPS na Weronę z całą świadomością, że dzisiaj tam na pewno nie dojedziemy. Tuż za granicą z Niemcami stajemy na kawkę. Doposażyliśmy swój camperek w ekspres włoski, by zapach kawki parzonej po włosku roznosił się także w czasie drogi. Swoją drogą polecam taki ekspres, przydatna sprawa. Niestety za Berlinem pada i pada deszcze. Z tego powodu i my padamy na nocleg, tak, że nawet już włoska kawka nie pomaga. Drogi w Niemczech szerokie. Można parkować na trzy sposoby ( chyba dobrze liczę); stacje benzynowe, miejsca parkingowe z WC i autohofy, gdzie są stacje benzynowe, hotele, sklepy i fast foody. My wybieramy stacje benzynową z parkingiem tuż obok. Parking podzielony na samochody osobowe ( w tym campery do 3 m), osobowe z przyczepą i ciężarówki. Zanocowaliśmy jakieś 59 km od Nuerberg wśród innych podróżników. Dzień 2 O szóstej rano pobudka i w drogę. We Włoszech piękna pogoda. Tak działa magia granicy. Austria zimno i pada, we Włoszech ciepełko. W Trento zjeżdżamy z płatnej autostrady, żeby wreszcie poczuć Włochy. O godzinie 18 jesteśmy w Weronie . Parkujemy na bezpłatnym parkingu przy via Colonello Galliano (GPS 45.436779,10.977256). jest to świetny parking dla właścicieli psów. Obok teren zielony do relaksu. Tuż obok jest wypożyczalnia i przystanek rowerów więcej na stronie www.bikeverona.it/home My we Włoszech bylismy ze swoimi rowerami, więc nie skorzystaliśmy. Idziemy na miasto Ściany domu Julii, tuż przed bramą jak i cała brama obklejone gumami do żucia z karteczkami zakochanych lub gumami bez karteczek opisane długopisem, bo czasami zakochanym papieru brakuje. Guma żuta we dwoje jest przyklejana i ma działać. Odpoczywamy pod kościołem Santa Anastazia, współrzędne GPS: 10.99945 E, 45.44498 N 37121, więcej informacji o kościołach w Weronie znajdziecie tutaj http://www.chieseverona.it Wracamy na parking o 23. Nocujemy na stacji benzynowej pomiędzy Veroną a Vincezą. Zapomniałam dodać, że tuż za Weroną Jadąc w kierunku na Vincenzę ( na drodze bezpłatnej) jest stacja z obsługą campera - można zrzucić wodę szarą i uzupełnić wodę czystą. *** RESTEAM- a teraz się włącza ? U mnie działa. Barbara i Zbigniew Muzyk - 2012-08-06, 21:52 Wlacza sie dopiero od 3 strony,a juz wiem ze skorzystam z noclegu w Weronie,relacja zapowiada sie swietni,pisz dalej na www tez bede czytac,ale na dzis koniec,dziekuje,pozdrawiam i stawiam piwko,Barbara muzyk Kudłata - 2012-08-07, 14:23 Dziękuję za piwko, będzie się lepiej pisało. Jednym z naszych wielkich strachów, (pierwsza podróż zagraniczna camperem ), było pytania-czy damy sobie radę z opróżnianiem campera, z nalewaniem wody. We Włoszech nie ma problemy. Bo jeśli właśnie na drodze przejechał już przed tobą camper, to się nie martw. Za chwilę pojawi się już następny. A serwisy dla campera są na autostradach płatnych oznakowanych "Servicio" Daliśmy radę obsługiwać taki serwis. Na dowód wstawiam filmik cdn Kudłata - 2012-08-07, 17:09 Dzień 3 W czasie porannej pobudki okazało się, że zanocowaliśmy tuż przy plantacji kiwi. Za naszymi plecami zielone kiwi bezczelnie zwisały z krzaków kusząc zerwaniem. Ale…..powstrzymaliśmy się. Jemy śniadanie i w drogę do Padwy, miasta Świętego Antoniego. PADWA Znaleźliśmy tam parking- płatny 1 euro za godzinę. Można także zapłacić za postawienie campera 10 euro za 24 godziny i tam zanocować. ( namiary GPS 45.396427,11.875926 ) Tuz obok bazyliki Santa Giustina. Na parkingu kamera skanuje wjazd i numery rejestracyjne pojazdu. Pełna automatyka. Z parkingu spacerkiem udaliśmy się do Bazyliki Świętego Antoniego, gdzie ludzie z całego świata modlą się o łaski. W Padwie jest darmowy dostęp do internetu ( znak tuż przy bazylice) W Padwie tak jak w wielu włoskich miejscowościach woda mineralna płynie z kranów. Trzeba mieć przy sobie tylko kubek, butelkę i miskę. Tak wygląda nasz parking w Padwie od strony ulicy. Byliśmy w Padwie zdecydowanie za krótko. Zamarzyło nam się większe spacerowanie i jeżdżenie rowerami. Musimy tu wrócić. Jeśli nie byliście w Padwie pojedzcie. To miasto ma niesamowity klimat. Zapomniałam polecam ciasteczka i chlebki św. Antoniego. My tu na pewno powrócimy dalej po Padwie jedziemy do Wenecji PS: Z chęcią bym wklejała mapy google z trasami, ale jak to się robi, pomocy Kudłata - 2012-08-11, 18:12 Temat postu: Wenecja Dzień 3 Wenecja Do Wenecji dojechaliśmy o godzinie 12 i do godziny 24 zwiedzaliśmy. Zaplanowaliśmy zaparkowanie na parkingu Trochetto. Drogo, bo 21 euro z 12 godzin, ale blisko. Stąd można na pieszo ruszyć do Wenecji. Można także z parkingu wsiąść w vaporetto i zacząć pływanie po kanałach weneckich. 18 euro kosztuje bilet na vaporetto ważny przez 12 godzin na wszystkie środki komunikacji. To jest dobry sposób zwiedzania. My wybraliśmy i spacerowanie i pływanie. Parking Tronchetto ( Namiary GPS – 45.43467457, 12.3102821) Opłaty za campera- od 0 do 30 minut 3 euro za 30 minut, za 12 godzin- 21 euro kolejne 12 godzin dopłata 16 euro więcej informacji o tym parkingu znajduje się na stronie http://www.interparkingitalia.it/ Do Wenecji wjeżdża się długim mostem, a parking Tronchetto znajduje się z prawej strony. Mogliśmy rozpocząć zwiedzanie od pływania, ale wybraliśmy spacer uliczkami Wenecji na plac Świętego Marka. Urokliwe uliczki, w większości wąskie i w cieniu. Uwaga, w Wenecji zabawa w chowanego dostarczy wiele emocji. Najpierw na pieszo dotarliśmy do palcu Św. Marka, zwiedzaliśmy, odpoczywaliśmy w cieniu, potem rozpoczęliśmy pływanie vaporetto kupując bilety 12 godzinne na wszystkie środki komunikacji. Collie też udało się popłynąć jeden rejs. Ludzie różnych języków spragnieni bycia w tym miejscu, spoglądania na chyboczące się na wodzie gondole. Wśród nich także my. Znalazłam w tym miejscu wielu miłośników psów. Gdyby nie collie pewnie byśmy się minęli w tym tłumie, a tak… rozmawialiśmy. Pozdrawiam wszystkich poznanych i zakochanych w Wenecji. Wenecja nocą nabiera innych kolorów. Budowle bardziej tajemnicze, rozmowy wyciszone, tłum mniejszy, tak że w wąskich uliczkach słychać nawet pojedyncze kroki. Spacerem po Wenecji bez przewodnika, gdzie chcesz możesz wejść i zatrzymać się. Przygoda niczym zabawa w labiryncie. Przyznam się, że w pewnym momencie tego deptania wśród wąskich uliczek zmuszeni byliśmy kupić mapę, żeby określić swoje położenie, rozłożyć siły i wreszcie dotrzeć do placu Św. Marka. Pływanie vaporetto daje możliwość dotarcia w miejsca, gdzie na pewno się nie dojdzie. Zobaczenia więcej, a patrzenie z wody jest szczególnie widokowe.Vaporetto można dotrzeć do leżącej ponad dwa kilometry od północ od Wenecji wyspy Murano, słynnej z dmuchanego szkła. Praktycznie : 1) Pies w vaporetto pływa za darmo, z tym, że na jednego człowieka przypada jeden pies. Jeśli chcesz płynąć z psem warto zabrać kaganiec, ponieważ różne są przepisy dla psów małych i dużych. A collie – czy to pies mały czy duży ? Posiadanie kagańca umożliwia pływanie we wszystkich kierunkach. Trochę niewyraźne zdjęcia uchwycone w drodze na wyspę Murano. Jeśli dobrze się przyjrzycie zobaczycie psa, który pływa nieco inaczej niż w vaporetto… O godzinie 24 wyjeżdżajmy z parkingu , tak żeby nie dopłacać za nowe 12 godzin i nocujemy tuż za Wenecją na stacji benzynowej. przed wyjazdem znalazłam camping Martina di Venezia ( http://www.marinadivenezia.it) , gdzie są baseny, ale i specjalne strefy dla gości z psami. Nie bylismy tam, może następnym razem ? Kudłata - 2012-08-14, 10:48 Temat postu: Dzień 4 Dzisiaj zamarzyła nam się kąpiel. Znajdujemy piękną plaże za Ravenną w miejscowości Lido di Savio. Mała miejscowość, darmowy parking blisko morza, możliwość ugotowania obiadu i odpoczynku w cieniu. Tuż przy plaży ujęcie wody. Na tę plażę nie można wejść z psami. Lido di Savio, via Giovanni Marignolli. Namiary GPS na zielony parking 44.327406,12.33328 Plaża piaszczysta, woda marzenie. Wieczorem docieramy na nocleg w winnicy w prowincji Ankony, korzystając ze stowarzyszenia Fattore Amico. Dojrzewające winogrona, dorodne drzewa oliwne i pagórki. Rozkładamy stolik na kolację z widokiem na winnicę. lepiej być nie mogło. Barbara i Zbigniew Muzyk - 2012-08-15, 21:26 Sprawdzam wasze www ale stale mi sie wlacza co innego,tak ze relacja na forum lepsza,pozdrawiam pisz,pisz Kudłata - 2012-08-15, 21:53 Temat postu: Dzień 5 Skoro tak to piszę dalej Dzisiaj pospaliśmy sobie aż do godziny 7:30. Na winnicy dobrze się śpi. Dopiero po 9 wyjeżdżamy z tego widokowego miejsca. Zajechaliśmy do pobliskiego miasteczka, żeby podziękować winiarzowi i zakupić od niego wino jego produkcji, z tej winnicy na której spaliśmy. Nie mogło być inaczej. I jedziemy dalej, dzisiaj mamy jeden cel Asyż. Z daleko już widać bazylikę Św. Franciszka. Parkujemy campera na darmowym parkingu przy kościele San Damiano. Jest woda, życzliwi ludzie i jest ta franciszkańska atmosfera. Spotykamy grupę pielgrzymów z Ukrainy, wśród nich Igora z rodziną, Polaka mieszkającego we Lwowie. Ich autokar miał siedmiodniową trasę Lwów – Częstochowa – Kraków – Wiedeń – Wenecja – Rzym – Asyż – Wiedeń – Lwów. Jutro wyjeżdżają do Wiednia, a potem do Lwowa . Z kościoła San Damiano zgodnie ze znakami dla pieszych ( patrząc na to zdjęcie u góry trzeba iść drogą w lewo ) idziemy do centrum Asyżu. Każde miejsce w Asyżu jest warte zatrzymania, nawet drzwi, a są tam też szczególne drzwi z domu Świętego Franciszka. Pamiętacie scenę z życia św. Franciszka w drzwiach ? (zdjęcie poniżej prawy górny róg) Docieramy do bazyliki Św. Franciszka. I znowu drzwi, tym razem do Bazyliki. W Asyżu wszystko jest proste, jak spacerowanie, odpoczynek, jedzenie, a zwierzęta mają tu szczególne miejsce. Kudłata - 2012-08-17, 21:20 Temat postu: Dzien 6 Pobudka o 5:45, szkoda czasu już na leżenie. Dzisiaj mamy wiele do zobaczenia. Najpierw odwiedzamy położona 2 km od Asyżu Santa Maria degli Angeli ( Bazylikę Matki Bożej Anielskiej), gdzie znajduje się kaplica Porcjunkula podarowana św. Franciszkowi przez benedyktynów, którą odbudował własnymi rękami. Parkujemy z lewej strony bazyliki na bezpłatnym parkingu. Idąc chodnikiem do bazyliki mijamy wspaniałą fontannę i wielki napis franciszkański „Pokój i dobro”. Będąc w tym miejscu warto zajrzeć do ogrody różanego, wejście w środku bazyliki z prawej strony. Idąc do ogrodu mijamy figurę św. Franciszka z dwoma białymi ( żywymi) gołąbkami. A potem pora na kawkę tuż naprzeciw bazyliki idąc w stronę parkingu. Espresso wyśmienite, polecam. Kawa pita przy barze to cena 1 euro. Tuż obok Asyżu w miejscowości Rivotorto znajduje się franciszkańskie Sanktuarium, gdzie powstała pierwsza wspólnota franciszkańska i reguła zakonu. W świątyni przechowywane jest Święte Tugurium (Sacro Tugurio), chatki w których święty Franciszek zbierał się z pierwszymi swoimi naśladowcami. Tugurium składa się z trzech części: w środku kapliczka, po lewej stronie kuchnia, a po prawej małe dormitorium. Warto tutaj przyjechać także ze względu na panoramę Asyżu widzianą z miejsca tuż z tylnego placu sanktuarium ( zobaczcie na filmie). Za Rivirotto jedziemy do Roccaporeny, to tutaj urodziła się i mieszkała św. Ritą. Po drodze pokonujemy 7 tuneli- 4030m, 1200m, 172m, 790m, 310m, 645m, 366 m i wspinamy się camperem na górę. Z daleka widać takie miejsce, fotografie poniżej ? Jak tam się dostać ? Gdzie ono jest ? Wreszcie z ulgą parkujemy w widokowym miejscu, na bezpłatnym parkingu tuż u wjazdu, przy napisie także w języku polski Roccaporena wita ( zobaczcie na filmie). Jest to dobre miejsce to wyruszenia na tę zieloną górę ( skałę modlitwy Św. Rity) , jak również odpoczynku i zjedzenia obiadu. Zobaczcie na stronę www.roccaporena.com Jedziemy do miejscowości Cascia, gdzie znajduje się sanktuarium św. Rity i trumna z jej ciałem. Tutaj z parkingiem było bardzo trudno. Mała miejscowość, wąskie uliczki. Na samym dole jest rozległy parking, ale chcieli za postawienie campera -8 euro za dobę z pełnym serwisem- woda, ścieki. Cóż kiedy my chcemy być tylko max 2 godziny, bo chcemy jechać dalej. Wspinamy się samochodem dalej, wąska drogą do góry i udało się. Jest to ostatni parking przed sanktuarium położony z lewej strony, cena na godziny. Campery w dyskryminacji do autobusów, 1 godzina to cena 3 euro. Jeśli chcecie przyjechać camperem tutaj na dłużej to lepiej zaparkować na dole, gdzie będzie taniej i są specjalne podejścia do góry. Za to ten parking u góry ma duża cienia. A my jedziemy dalej do Tolentino. Nie mogliśmy ominąć tego miejsca, bo warto aby poznać swojego patrona z chrztu Św. Mikołaja z Tolentino, imieniny 12 września. Dalej już nie mieliśmy sił gnać dalej. Zatrzymaliśmy się w pobliżu Tolentino. Zaczynam nazywać parkowanie na noc – „noclegi widokowe”, bo od tych widoków aż trudno zasnąć. Kudłata - 2012-08-17, 22:08 Temat postu: Dzień 7 Dzień 7 Budzisz się rano, wychodzisz i patrzysz, a tu pola, oliwki, winogrona, a w oddali góry. Trudno było nam wyjeżdżać z tak pięknego miejsca, ale jednak…chce się dalej. Dzisiaj postanowiliśmy jechać z Tolentino nad morze, i dalej jechać drogą wzdłuż wybrzeża Adriatyku. A że takiej okazji niewolno marnować i rivierę włoską trzeba wypróbować miałam za zadanie znaleźć miejsce do obiadowo-kąpielowe. Miała być mała miejscowość, możliwość postawienia campera tuż przy morzu, gotowania jednocześnie obiadu i kąpiele. Zerknęłam na mapę szukając małego i znalazłam Lido di Casalbordino namiary GPS na nasz postój 42.192446,14.641967 Nie mogło być lepiej, Ale widać, że jest to miejsce ulubione dla właścicieli psów i camperów. Większość tak jak my gotowała obiadki i kąpała się. Postanowiliśmy, jak się uda, w drodze powrotnej jeszcze tutaj zajrzeć. Celem naszego dzisiejszego dnia było dotarcie jak najbliżej do głównego San Giovanni Rotondo czyli do św. Ojca Pio. Znaleźć spokojny nocleg, tak żeby po podróży móc odpocząć, przed niedzielą. Udało się nie tylko dojechać na nocleg odległy od San Giovanni Rotondo o 43 km, ale spotkać z włoskimi kozami, gdy były pędzone na noc do zagrody, zjeść kozi ser wyprodukowany przez gospodarza, u którego spaliśmy wygląd i smak- niezapomniane… oraz zobaczyć zachód włoski słońca. Czego można chcieć więcej ? Kudłata - 2012-08-24, 22:35 Temat postu: Dzień 8 San Giovanni Rotondo To był główny cel naszej podróży, cel najdalej położony – San Giovanni Rotondo – Święty Ojciec Pio. Udało się. Dzisiaj jest niedziela i jesteśmy właśnie w tym miejscu. Do tego miejsca zrobiliśmy 2540 km Prosto z parkingu idziemy za ludźmi, których przebywa z każdą chwilą coraz więcej. Wysiadają z autobusów, samochodów i idą na Mszę Św. niedzielną do kościoła w San Giovanni Rotondo W kościele specjalne miejsce, konfesjonał gdzie spowiadał św. Ojciec Pio. Na chórze wpatrujemy się w krzyż. Św.Ojciec Pio otrzymał stygmaty 20 września 1918 roku gdy modlił się przed krzyżem umieszczonym na tym chórze starego kościołka. Rany stygmatów pozostały otwarte i krwawiące przez pięćdziesiąt lat. Docieramy także do celi św. O.Pio. Franciszkańska prostota, zdjęcia osób proszących o cuda. Nocowaliśmy 5 minut drogi do św. Ojca Pio na płatnym parkingu z serwisem. Tuż obok parkingu jest Trattoria lo Chalet ul. Viale Padre Pio, Namiary GPS 41.706834,15.697746 Kudłata - 2012-08-24, 22:42 Temat postu: Dzień 9 Lido di Casalbordino, Monte Cassino O ósmej rano wyjeżdżamy z San Giovanni Rotondo. Poranna toaleta campera – wylewanie, wlewanie wody i w drogę. Dzisiejszy cel to odpocząć nad morzem i dojechać do Monte Cassino. Najpierw zatrzymujemy się gdzieś całkiem na dziko zjeżdżając nad morze w miejscu w pobliżu autostrady Adritica. Szybka kąpiel i dalej jazda. Gdzie to było ? Za miejscowością Marina di Petacciato. Wjechali inni, to i my wjechaliśmy. Na dłuższy postój wybraliśmy się znowu do Lido di Casalbordino. A czemu nie ? Kąpanie, obiadek, kawa i widoki. Jeśli wjeżdżamy do Lido di Casalbordino, drogą w dól, skręcamy w prawo, wzdłuż linii morza. Najpierw jest plaża piaszczysta, komercyjna z barami, parasolami, deptakami. Dalej zaczyna się plaża camperowa – cisza, spokój, ale są kamienie. Co jednak do kamieni to mają niezwykłe kształty, kolory. Kilka z nich dociążyło nasz camperek. Dalej znowu są piaski. O godzinie 19 docieramy do Monte Cassino. Wjeżdżając do góry trzeba kierować się na cmentarz polski, na rozdrożu zjazd w dół. Do góry wjazd do klasztoru. Na pierwszy dużym parkingu nie warto parkować, lepiej dojechać pod sam cmentarz. Namiary GPS na parking 41.489688, 13.822768 Warto pokonać tę drogę, żeby się tutaj zatrzymać. Ruszamy na szukanie noclegu w gospodarstwie agroturystycznym. Odległość bliska tylko 5 km. Jednak nie udaje nam się tam dotrzeć. Droga zapiera nam dech swoją – ach te górki i zakręty. Przy nich wjazd na Monte Cassino to zabawa. Znajdujemy nocleg, a właściwie to nocleg sam nas znajduje pod sanktuarium maryjnym S. Maria delle Indulgenze (santuario di Casalucense) i klasztorem Zgromadzenia Braci Franciszkanów Niepokalanej (Congregatio Fratrum Frnaciscanorum Immaculatae) w miejscowości Prepoie. Okazuje się, że w klasztorze jest brat z Polski. Jakie my mamy szczęście. Jest pozwolenie, a więc możemy nocować. Nocleg z widokiem z naszej góry na klasztor na górze Monte Cassino. Kudłata - 2012-08-29, 21:28 Temat postu: Dzień 10 Rano rześkość powietrza i śpiew ptaków. Teraz dopiero widzimy w jak pięknym miejscu zaparkowaliśmy. Z okien naszego campera widok na klasztor na Monte Cassino. Znajdujemy się na południowych zboczach góry Cifalco, na wzgórzu na zachód od miasta Fiumerapido Elia Sant ‚; na drodze Cassino-Atina-Sora , gdzie jest dostęp za pośrednictwem zjazdu z autostrady lub przechodząc przez wioski Olivella w miejscowości Prepoie. Wypoczęci wstajemy o szóstej rano, poranne spacery na których znajdujemy pomarańcze, kaktusy i bambusy, jak również dziko rosnące figi. Pierwszy niewielki kościół, został wzniesiony tutaj w połowie XIX wieku przez benedyktynów z klasztoru św Michele Arcangelo Valleluce na ruinach starożytnej rzymskiej willi ust Gattola. W czasie porannych spacerów znajdujemy pomarańcze ( oglądane zza płotu, nic nie zjedliśmy), kaktusy i bambusy.Jeden z nich po przymocowaniu zabraliśmy z sobą – na wędkę lub dla ozdoby. Stale nad tym myślimy. O 9:20 wyruszamy w dalszą drogę na podbój Rzymu. Na parking dla camperów ( camperpark) położony w Ciampino docieramy o godzinie 12:00. ( www.rome-camper.com). Jemy obiadek i dzielimy się na grupy. Wojtek i Mikołaj czyli męska niestrudzona część rodziny jadą kolejką podmiejską, tylko cztery przystanki do stacji Rzym-Termini, zwiedzając Rzym. Przystanek kolejki tuż w pobliżu camperparku. A ja zostaję z kudłatymi na odpoczynek wśród zieleni. Plan chłopaków był taki – wszędzie na nogach. I tak ze stacji Rzym Termini ruszyli do Koloseum, Forum Romanum aż do Bazyliki Św. Piotra, która niestety już była zamknięta. A więc wrócili znowu na pieszo do stacji początkowej – Rzym Termini. W linii prostej jest to trasa 3,9 km w jedną stronę, według mapy to 48 min. Jednak oni nieco krążyli. Trasa piesza to – 6,5 km ( 1,22 minut bez zatrzymywania się). Po drodze można zobaczyć: Rzym Termini, Santa Maria Magiore, Koloseum, forum Romanum, Pałac Wenecki, Kapitol, Bazylika Św. Piotra. Trasa piesza powrotna: Bazylika Św. Piotra, Piazza Navona, Panteon, Santa Maria Magiore, Rzym Termini – 4,9 km ( 1 godzina 3 min) Piechurzy powrócili o godzinie 22. Na camperparku było już ciemno. Kudłata - 2012-09-03, 13:33 Temat postu: Dzień 11 Rano biegamy po camperparku ( www.rome-camper.com). Bardzo polubiliśmy to miejsce, przyjazne psom. Dzisiaj Wojtek pozostał z collie, żeby się razem z nimi relaksować, w tym czasie pozostała część rodziny wyruszyła ponownie na podbój Rzymu. Na dworcu Rzym Termini kupiliśmy bilety na autobus miejski, żeby skrócić sobie nieco drogę na Watykan. Najpierw jednak wyruszamy na pieszo do bazyliki Św. Jana na Lateranie. Trasa licząca około 2 km czyli ok. 23 minutki spaceru. Bazylika św. Jana na Lateranie – katedra biskupa Rzymu, jedna z czterech bazylik większych.. Bazylika była częścią rezydencji kolejnych papieży od roku 313. Po przeniesieniu siedziby przez Benedykta XI do Perugii, a następnie (podczas pontyfikatu Klemensa V do Awinionu) Lateran został spalony (1308) i ograbiony]. Dlatego papież Grzegorz XI wracając z Awinionu przeniósł siedzibę na Watykan. Bazylika przepiękna, poczynając od posadzki. Mnie zachwycił taki gołąbek. Naprzeciw Bazyliki znajdują się Święte schody, liczące 28 stopni, po których można wchodzić tylko na kolanach. Zgodnie z legendą pochodzą one z pałacu Poncjusza Piłata. Jezus Chrystus miał po nich być prowadzony na sąd. Scala Santa (wł. Święte Schody) –Schody te przywiezione zostały z Jerozolimy do Rzymu w r. 326 przez św. Helenę, matkę cesarza Konstantyna I. Znajdują się one w pochodzącym z XVI w. budynku, położonym naprzeciwko Bazyliki Św. Jana na Lateranie, wzniesionym w r. 1589 na polecenie papieża Sykstusa V. Prowadzą do kaplicy San Lorenzo, w której znajduje się acheiropoieton. Obecnie pokryte są drewnianą okładziną i wolno nimi wchodzić tylko na kolanach. Przed bazyliką wynajdujemy przystanek autobusowy, na którym wsiadamy w autobus linii 81, aby dojechać do Watykanu. Obsługa kasownika sprawia nam niemałą trudność. Całe szczęście zostajemy wyręczeni przez pasażerów. Trochę włoskiej techniki i już człowiek potrzebuje pomocnej ręki. A było ich nawet więcej ! Droga autobusem jest bardzo widokowa. W czasie jazdy przygodnie poznany Włochy, dowiedziawszy się, że jesteśmy z Polski, po włosku objaśniał nam mijane zabytki, i rozumieliśmy. Wysiadamy na przystanku końcowym tuż przy bazylice św. Piotra. Najpierw stoimy w długiej kolejce chętnych do wejścia. Nasze torby przejeżdżają przez kamery niczym na lotnisku i możemy iść do bazyliki. W tłumie ludzi można się zagubić. Zwłaszcza, że są w nim zwykli oglądacze różnych narodowości i wyznań. Znajdujemy chwilę skupienia przy grobie naszego Papieża bł. Jana Pawła II, który jest z prawej strony bazyliki. Mikołaj postanowił także wejść na kopułę bazyliki. Wejście kosztuje 7 euro. Z góry Rzym wygląda inaczej. Chociaż Rzym na każdym rogu potrafi zadziwiać. A co dopiero z góry. Ale włoskie miasta i miasteczka, już tak mają. Po zjedzeniu obiadowej pizzy ruszamy do Muzeum Watykańskiego. Wejście ulgowe kosztuje 15 euro. A patrzenia i podziwiania najmniej na trzy godziny. Wracamy na pieszo trasą wytyczoną przez zabytki od Bazyliki św. Piotra do Rzym Termini. Do camperparku wracamy wieczorem. Wojtek zrelaksowany. Wyspał się, poczytał, pochodził z collie, my padamy ze zmęczenia. Ale co oczy widziały to nasze. Kudłata - 2012-09-03, 14:30 Temat postu: Dzień 12 Szósta rano pobudka, aby zdążyć jeszcze raz do Rzymu. O godzinie 7:25 chłopaki wyjeżdżają kolejką miejską do Rzymu Termini, a stamtąd autobusem linii 81. Wojtek nie chciał odpuścić modlitwy przy grobie bł.Jana Pawła II. Dalszy plan to zamek św. Anioła i pieszy powrotny spacer na stację Rzym-Termini. Spacery po Rzymie weszły nam w krew, a topografia miasta na tym odcinku poznana i utrwalona. Na camperparku o godzinie 13 jemy obiad, a o godzinie 15 wyruszamy w dalszą drogę. Zamarzyło nam się nocować blisko tego miasta, nazywanego – miasto widmo, osuwające się wraz ze skałą, umierające, żeby jeszcze zdążyć je zobaczyć zanim całkiem spadnie. jednak nie było tak łatwo znaleźć tam nocleg. Alternatywa parking dla camperów niedaleko cmentarza. Byliśmy i zobaczyliśmy go stwierdzając, że to jeszcze nie dla nas. jednak muszę dodać, to wzmogło nasze poszukiwania. Wreszcie udało! się! Nocleg został znaleziony 1 km przed Civita di Bagnoregio. Na tyle blisko, żeby dojechać tam rowerami. Nocujemy w pięknym miejscu, w którym zaopatrujemy się także w lokalne produkty wyprodukowane u właściciela: wino i ser. Widok tego sera, jego zapach i smak …co by tu nie napisać, miód w ustach. Nigdy wcześniej takiego nie jadłam… Warto było nie poddawać się i nie parkować koło cmentarza. Zdecydowanie wolę oglądać oliwki, lawendę, kota przysiadłego na czerwonych cegłach. Determinacja została wynagrodzona. Tutaj też panuje spokój… Kudłata - 2012-09-18, 14:53 Temat postu: Dzień 13 Ciężko nam wyjeżdżać z takiego miejsca jak Bagnoregio. Piękne widoki, miłe spanie w oliwkowo- lawendowym otoczeniu…Ale najtrudniejsza jest stale krążącą po głowie myśl – czy jeśli przyjedziemy tu ponownie, domy w Civita di Bagnoregio będą jeszcze stały ? Ile ich będzie? Czy miasto będzie jeszcze żyło ? Pomimo pobudki o 6: 30, wyjeżdżamy stąd kierując się na Sienę dopiero o 9:30, dłużej już nie dało się przeciągnąć. Trafiamy się w same serce Toskanii, której widoki za oknem są niczym bajeczne malowidła uśmiechającego się słońca. Dzisiaj wiedzieliśmy jedno – koniecznie musimy zobaczyć opactwo Sant’Antimo. ( www.antimo.it ), gdzie już w 352 roku w miejscu śmierci św. Antimo zbudowano małą kapliczkę. W roku 770 zlecono budowę klasztoru. Parkujemy na bezpłatnym parkingu dla camperów namiary GPS- 42.995965,11.520039. Stąd idziemy pieszo do opactwa ( GPS 42.999627,11.515634). Trasa 750 m, około 9 minut. Samochody osobowe mogą dojechać pod same opactwo. Obecnie klasztor jest pod opieką zakonników. Codziennie wspólnota zakonna gromadzi się w kościele, gdzie śpiewa chorały gregoriańskie w oryginale po łacinie. W czasie naszej obecności mężczyzna stojący z tyłu kościoła grał na fagocie, wprawiając nas w niezwykły nastrój. Posłuchajcie na filmie. Dalej- no co tu mówić, zachciało nam się lodów, zimnych lodów o smaku białego wina, szafranu. Podobno najlepszych na świecie. Zatrzymaliśmy się zatem w San Gimignano, Mieście Wież. Nie było łatwo zaparkować. Przy wjeździe same płatne parkingi i tylko dla samochodów osobowych. Dla camperów oferowano nam tylko parkingi 5 km od San Gimignano. To byłoby zdecydowanie za duże poświecenie jak dla lodów. Szukaliśmy więc dalej. I trud się opłacił. Znaleźliśmy bezpłatny parking przy Piazza della Pace, namiary GPS 43.469506,11.035531. Kierunek z San Gimignano na Certaldo. Piesza trasa z tego parkingu do kościoła Santa Fina to trasa 1,4 km 18 minut. Na parkingu, także inne camperki relaksowały się w cieniu. Zjedliśmy obiad i ruszyliśmy na kawę i lody. Tak wygląda lodziarnia w zewnątrz. Polecam lody Santa Fina, z nutką szafranu, na część świętej zmarłej mającej 15 lat, mieszkającej w San Gimignano w latach 1238-1253, którą można spotkać tuż obok w kościele. Ale San Gimignano to nie tylko lody, bo jeśli cała miejscowość jest uznana przez UNESCO za część Światowego Dziedzictwa Architektonicznego, to coś w tym jest. ( ww.sangimignano.com ) San Gimignano wznosi się na wzgórzu 334m wysokości. Miasteczko powstało w małej wiosce w III wieku p.n.e zbudowanej przez Etrusków. Historyczne zapisy o mieście rozpoczynają się w 929 roku, kiedy to przyjęto nazwę biskupa św Geminianus. San Gimignano jest nazywane średniowiecznym Manhatanem ze względu na wieże. Kiedyś było ich 72, pozostało do dziś tylko 14 ( lub 16 zaliczając dzwonnicę Kolegiaty i Case Torre) . Najstarsza Torre Rognosa ma 51 m, największa Torre Del Podesta ( Torre Grossa) ma 54m. Takiego spaceru wśród wież nie da się zapomnieć. San Gimignano to rejon wyśmienitych win. To tutaj można kupić wino Brunello. My zaopatrujemy się w czerwone wino sfuso tuz za San Gimignano w drodze do Pogibonsi. Wyruszamy na nocleg tuż za Bolonią. Miejsce cudowne. Zaopatrujemy się tutaj w świeże arbuzy, domowe jogurty, owoce i musujące czerwone wino, będzie w sam raz na urodziny. Psy szaleją na trawie, a my na łonie natury odpoczywamy przed dalsza drogą. gregu - 2012-11-08, 14:39 piekna trasa, piekne psy. swietny opis. gratulacje. Kudłata - 2012-11-08, 14:52 Gregu- cieszę się, że się podobało. W takim razie mały dodatek na wesoło Tadeusz - 2012-11-08, 15:07 Kudłata, zachwyciłaś mnie tą relacją. Dziękuję za ogromny wkład pracy, piękne zdjęcia, pogodny nastrój i coś takiego nieuchwytnego, co dodawało tej relacji wybornego smaczku. Może sprawiły to te trzy kudłate ślicznoty? Może to Wy emanujecie ciepełkiem przywiezionym z Italii? Nie wiem. Stawiam piwko z nadzieją, że może w roku przyszłym los pozwoli nam się poznać. buba - 2012-11-08, 23:43 mnie tez sié bardzo podobalo Nomad - 2012-11-09, 19:00 No pięknie...pięknie.... .....................................i worek kości dla psiaków Kudłata - 2012-11-09, 20:21 Dziękuję. w ten listopadowy dzień zrobiło się cieplej. I piwko i kości Tadeusz : my też lubimy ks. Twardowskiego, znasz ten fragment o psie ? Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem o swym panu myśli i rwie się do niego na dwóch łapach czeka pan dla niego podwórzem łąką lasem domem oczami za nim biegnie i tęskni ogonem pocałuj go w łapę bo uczy jak na Boga czekać a myśmy je wzięli z sobą , żeby nie czekały i aby nam nie było tęskno... Nomad- dzięki za kości, ucieszyły się buba - masz fajnego awatarka pozdrowienia dla czytających Tadeusz - 2012-11-09, 20:48 Kudłata napisał/a: Tadeusz : my też lubimy ks. Twardowskiego, znasz ten fragment o psie ? Tak, znam prawie całą poezję ks. Twardowskiego. Bez psów nie umiemy żyć. Zawsze je mieliśmy. Podróżują z nami po świecie, a najchętniej żeglują. Oto nasze grzywacze chińskie - Holka (4 lata) i Dolly (12 lat) w kokpicie naszego jachtu. Pozdrawiam. Kudłata - 2012-11-09, 21:04 Tadeusz, byłam na Twoim google + świetne zdjęcia Nasze collie pływały kajakami, łódką, ale jachtem jeszcze nie, świetna fotka głaski dla Waszych kudłatych braci cirrustravel - 2013-05-30, 16:42 Nie wiem czy już wstawiałem piwko za świetną relację, więc stawiam Czytałem ja po raz kolejny relację, gdyż właśnie wpłaciłem na konto Fattore Amico 35 euro i wysłałem pocztą deklarację. Mam nadzieję, że przed lipcem otrzymam dokumenty, by częściowo jechać Waszymi śladami. Plan jest taki by objechać Włochy dookoła - jak najwięcej wybrzeżem. Zobaczymy co z tego wyniknie. Założenie jest takie, ale trasa to będzie spontan. Liczę na noclegi przeważnie w gospodarstwach Fattore Amico, a po powrocie oczywiście opiszę jak było. Pozdrawiam serdecznie. Jeśli macie jeszcze jakieś wskazówki to chętnie skorzystam Kudłata - 2013-06-04, 15:38 cirrustravel- życzymy udanej podróży !!! My tez nocowaliśmy spontaniczne, tam gdzie wzrok się zatrzymał w katalogu albo samochód nie chciał dalej jechać. Ponadto trzeba było dokonywać życiowych wyborów ser czy wino ? zabytki czy kąpiele. A wskazówki ? - im spontanicznej tym lepiej Dziękujemy za piwko, jeśli coś się przydało cieszymy się i czekamy na Twoją relację cirrustravel - 2013-06-11, 19:32 W piątek otrzymałem materiały: naklejkę z nr rej kampera, legitymację i książkę z opisanymi gospodarstwami, co ciekawe, przy każdym gospodarstwie, oprócz adresu, koordynatów GPS, określenia, co produkują jest także podane, gdzie jest najbliższy punkt serwisowy kampera i czy płatny. Kudłata - 2013-11-04, 22:33 Cirrustravel - Czytaliśmy Twoją relację na CT Włochy 2013 z Fattore Amico Włochy 2013 z Fattore Amico , jest świetna !! My nadal miło wspominamy nocowanie w Fattore Amico na winnicach i gospodarstwach

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group