MAREKH - 2015-10-23, 20:13 Temat postu: Dworek Jana Matejki Dzięki Smoczemu zlotowi w Nowej Hucie zajrzeliśmy z małżonką do Krzesławic na ul. Melchiora Wańkowicza 25. Zastaliśmy tam cudnej urody dworek otoczony starodrzewiem, z niesamowitą historią. 
Koniec XVIIw. Krzesławice należą do cystersów w Mogile, ale dworek dzierżawi Hugo Kołłątaj z mamą. Jak Kanonik kochał to miejsce świadczy fakt, że będąc w więzieniu (1795-1802)w Ołomuńcu pisze wiersz o tym miejscu - „Daremne Projekta”. Pisze też listy do matki do Krzesławic pełne tęsknoty i niepokoju. Należy nadmienić, że był to czas powstania kościuszkowskiego Po upadku i trzecim rozbiorze Polski, Austriacy nie pozwalają Kołłątajowi na powrót do Krzesławic. Matkę wyrzucają ,a dwór konfiskują i przekazują K. Głębockiemu związanemu z targowicą.  [/b]
Tadeusz - 2015-10-23, 20:24 Marku, to właśnie o to chodzi w naszej kamperowej przygodzie - zwiedzanie miejsc ważnych dla naszej kultury i historii i przeżywanie po swojemu piękna, które nas otacza. 
stefan64 - 2015-10-23, 20:44 Małe sprostowanie chodzi o Krzesławice nie jak Marek napisał Krzeszowice . Pozdrawiam Stefan frólik - 2015-10-23, 21:07 Ależ Ty Stefanie jesteś czujny  
MAREKH - 2015-10-23, 21:24 Dwór przechodzi od jednego właściciela do drugiego, aż w 1876r kupuje go krakowski malarz Jan Matejko, za pieniądze ze sprzedaży obrazu hrabiemu Tyszkiewiczowi -„Batory pod Pskowem” . Odtąd dworek stał się letnią rezydencją malarza.   
Malarz dobudował pracownie malarską w której powstał między innymi obraz „Kościuszko pod Racławicami” i „Rzeczypospolita Babińska”, oraz wiele szkiców i portretów z cyklu „Dzieje cywilizacji w Polsce”. Urządzał tu Majówki studentom Szkoły Sztuk Pięknych, której był dyrektorem. Tutaj w 1892 zaręczała się jego córka Beata. Był tu jeszcze miesiąc przed śmiercią, W dniu Wszystkich Świętych 1 listopada 1893 roku umiera po bardzo ciężkiej i wyniszczającej chorobie żołądka, w wieku 55 lat. 
MAREKH - 2015-10-23, 21:31
Bardzo słusznie i dzięki- już poprawiłem
MAREKH - 2015-10-23, 22:20 Dworek w Krzesławicach dziedziczy najstarszy syn artysty Tadeusz, lecz w 1895 sprzedał go rządcy dworu Teodorowi Cybulskiemu. Ostatnią właścicielką została córa p. Cybulskiego - Maria po mężu Burzyńska. W czasie II wojny w parku stacjonuje oddział Wehrmachtu i wycina na opał stare drzewa. Po wojnie p. Maria Burzyńska jako żona „kapitalisty”(mąż przed wojną produkował meble)zostaje pozbawiona renty i zarazem środków do życia.
Jako samotnej osobie dokwaterowują (jak to pisze Z. Witek XIV Prezes T.P.S.P.) „element” z magistratu, który dewastuje pokoje.
Listy i prośby p. Marii i artystów krakowskich do ówczesnych władz powodują w 1960 kapitalny remont dworu. W 1962 Maria Burzyńska przekazuje go notarialnie Towarzystwu Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, przekazuje też meble po J. Matejce, które przez tyle lat pilnie strzegła i nie pozwoliła nikomu ruszać. P. Maria mieszkała w dworku do końca swoich dni. MAREKH - 2015-10-23, 23:12 Tuż za płotem drewniany kościółek z XVIIw. warty zobaczenia z polichromią wykonaną na drzewie, przeniesiony z pod Myślenic. |
