Klub miłośników turystyki kamperowej - CamperTeam Włochy - Giro dItalia czyli rzut okiem na Włochy frape - 2012-05-07, 21:59 Temat postu: Giro dItalia czyli rzut okiem na Włochy Od pewnego czasu planowaliśmy wyjazd do Beneluxu, ale pogoda zapowiadała się słabo. Jeszcze dzień przed wyjazdem planowaliśmy Holandię, ale prognozy pogody odwiodły nas od tego kierunku – zostawiliśmy sobie na później – postanowiliśmy znaleźć cieplejszy kierunek i padło na Włochy. Do camperka wrzuciliśmy jedynie mapę, przewodnik i zabraliśmy ze sobą opisy wyjazdów – licząc po cichu, że gdzieś po drodze uda się znaleźć internet. Jak do tej pory Italia była zawsze przejazdem do innych krajów – tym razem jest celem. Ruszamy późnym popołudniem. Droga wiedzie tradycyjnie przez Czechy bocznymi drogami – autostrad z reguły nie lubimy – chyba, że nie ma już wyjścia. Po drodze mijamy stadka saren wdzięcznie pasące się przy drodze, dobrze że nie przyszło im do głowy przebiegać tuż przed autem . Przerwa na kolację i w dalszą drogę (parking z ławkami 49.15712, 17.50447). Kilka kilometrów dalej stoi dość nietypowa jak na to państwo budowla. Otóż jest to latarnia – nie dość, że morska to jeszcze do tego działająca i rzucająca snopy światła wprost do nieba. Granicę przekraczamy jak zwykle w Breclav (przejazd do 3,5t) za nim roztaczają się pola wiatraków (prawie jak w Holandii) – jest już ciemno, a tych czerwonych punkcików są co najmniej setki. Jeszcze tylko winietka na pierwszej napotkanej stacji benzynowej (zielona (OMV??) po prawej – koniecznie tu gdyż to pierwsza i ostatnia przed autostradą do Wiednia ) i wjeżdżamy na autostradę. Zjeżdżamy do Wiednia na tankowanie, bo na autostradzie wiadomo (kilka stacji w okolicy 48.17599, 16.3554). I po godzinie drogi stajemy na nocleg na rastplatzu frape - 2012-05-08, 22:38 GRAZ - TARVISIO - BOVEC - UDINE - PADWA TRASA 530 km http://maps.google.pl/map...3,4,5,6,7,8&z=7 Pobudka i ruszamy w kierunku Grazu – na widnokręgu powoli wyłaniają się chmury. Chwila to nie chmury to ośnieżone alpejskie szczyty. Docieramy do granicy z Włochami – tam w Tarvisio zjeżdżamy z autostrady i kierujemy się do Słowenii. Drogę tę odkryliśmy w zeszłym roku jadąc na Bałkany, gdyż osiołek trochę marudził przy większych podjazdach. Jest kilka serpentyn, ale nie takie straszne. Ponadto widoki wynagradzają trud podjazdu. Z prawej ciągnie się jezioro nad którym można przystanąć. frape - 2012-05-08, 22:44 Już od Tarvisio widać cudnie ośnieżone szczyty Alp Julijskich. Wjeżdżamy na przełęcz – później sesja zdjęciowa przy ruinach zamku – góry są niesamowite. W Bovec przy stacji benzynowej na końcu wioski jest oznaczenie serwisu campera. Teraz trasa przez Zagę i znowu do Włoch. Trasa jest malownicza, a osiołek tak się zapatrzył, że z wrażenia przestały działać wiatraczki. No cudownie – za oknem skwar ponad 30 stopni, a my zostaliśmy bez jakiegokolwiek nawiewu. Ale będziemy twardzi – jedziemy dalej. frape - 2012-05-09, 16:54 Na trasie mamy Udine, gdzie o możliwości zaparkowania w miarę blisko centrum w sobotnie popołudnie można zapomnieć. Czasu zatem starczyło jedynie na pobieżne spojrzenie na miasto, gdyż chcemy dziś dojechać w okolice Padwy, a Udine jedynie jest nam „po drodze”. Miasto zbudowane trochę w stylu weneckim z górującym nad nim zamkiem, który kiedyś był rezydencją weneckich gubernatorów. Jeśli komuś „stanie na drodze” warto zapuścić się w uliczki starego miasta. Wstępujemy, również do Treviso leżącego malowniczo nad kanałem. Spacer po mieście i w drogę ku Padwie. Jedziemy tędy, gdyż Wenecja nam tym razem nie po drodze – już kiedyś tam byliśmy – czas na nowe miejsca. Po drodze mijamy mniejsze i większe miejscowości, które co prawda różnią się architekturą, ale widoki zbliżone do polskich. Na nocleg zatrzymujemy się na parkingu miejskim w Malleredo około 15km przed Padwą. Od jutra zaczynamy właściwe zwiedzanie Włoch. janus - 2012-05-09, 18:06 Pisz, pisz - fajnie patrzeć na miejsca, w których byłem przedwczoraj frape - 2012-05-10, 23:51 PADVA - MONTAGNANA - REGIO NELL EMILIA - CASINA - MARINA DI MASSA TRASA 320km http://maps.google.pl/map...3,4,5,6&t=m&z=8 Po nocy spędzonej pod Padwą ruszamy na podbój miasta. Wczesne zwiedzanie ma kilka zalet. Po pierwsze przez miasto przejeżdża się swobodnie nie stojąc w korkach. Po drugie z rana parkingi są darmowe. Po trzecie – jest szansa na znalezienie wolnego miejsca postojowego. No i po czwarte – można sobie w spokoju zwiedzać i oglądać bez tłumów – no najwyżej czasem napotykając służby porządkowe. Tak do 9 miasta z reguły są ciche, spokojne i aż przyjemne do oglądania no i co najważniejsze słońce za mocno nie przygrzewa Zresztą tego dnia i tak nie wiele chciało przygrzewać. W Padwie parkujemy trochę od centrum i udajemy się na spacerek przecinając płynącą rzekę i obserwując uważnie architekturę. W końcu wychodzimy na Piazza delle Erbe gdzie wznosi się Pallazzo della Ragione. To podobno najbardziej zatłoczone miejsce –hmmm my jakoś tłumów nie zauważamy. Na spokojnie przyglądamy się budynkom i budzącemu się do życia miastu. frape - 2012-05-10, 23:55 Kolejnym miejscem, które odwiedzamy w Padwie jest Basilica di Sant’Antonio. W pobliżu jest trochę miejsc parkingowych – nawet nocowało tu kilka małych camperów. Wizyta u Antoniego, gdzie tak jak wszyscy dotykamy jego grobu. Kilka polskich wycieczek – no tak długi weekend więc nie ma się czemu dziwić, ale dzięki temu możemy się więcej dowiedzieć o tym miejscu niż „mówi” na nasz przewodnik. Znajduję się tutaj uniwersytet sięgający swoimi korzeniami początku XIII wieku. Na tyłach kościoła jest uniwersytecki ogród botaniczny. Wracamy do samochodu bo komu w drogę frape - 2012-05-12, 17:56 Pogoda nam dziś wybitnie nie dopisuje. Jeszcze nie leje, ale nad nami ciągle wiszą czarne chmury. Niedaleko za Padwą postanowiliśmy zrobić chwilę przerwy. Zaparkowaliśmy w pobliżu jakiejś odludnej bramy, za którą i okalającym ją płotem znajdowały się jakieś zapuszczone ruiny dużego domu. Niestety już po chwili zostaliśmy pogonieniu chyba przez ogrodnika. Odjechaliśmy stamtąd i dopiero po pewnym czasie wyłonił się budynek za płotem w całej okazałości. Duuuuuże to było. Jadąc dalej przejeżdżamy wzdłuż ciągnącego się przy drodze kanału. Mimo nie pogody budynki za nim i przerzucone nad nim mosty wyglądają ciekawie. Jedziemy dalej w poszukiwaniu czegoś ciekawego. Niespodziewanie po kilkudziesięciu kilometrach stojąc na światłach widzimy bramę. A co nam skręcamy w lewo na niewielki parking i oczom naszym ukazują się dłuuuugie mury warowne. Przechodzimy przez trzy bramy, im dalej tym są one niższe – ostatnia ma 2,5m wysokości. Co ciekawe na wjeździe widnieje zakaz wjazdu 2,5t na wyjeździe 3,5t. Czyżby było tam aż tyle do wywiezienia, że aż zwiększyli dopuszczalny tonaż. Za murami znajduje się ciekawe miasteczko Montagnana. Zaraz za murami po lewej jest informacja turystyczna, gdyby ktoś potrzebował. frape - 2012-05-12, 18:00 Opuszczamy miasto i kierujemy się na południowy zachód. Jedziemy, jedziemy i jedziemy w poszukiwaniu czegoś ciekawego. Albo słabo szukamy, albo…. bo znaleźliśmy dopiero za Reggio nell Emilia. Nawigacja prowadzi nas najbardziej bocznymi drogami – czasami zastanawiamy się czy to na pewno tędy, ale rzut oka na papierową mapę i co pomarańczowe, czasem żółte drogi. No to ciekawe jak wyglądają te białe, i brązowe – chyba lepiej nie wiedzieć . Ale za Reggio robi się ciekawie – wjeżdżamy w końcu trochę w góry. Z głównej drogi warto zjechać i wspiąć się do miejscowości Casina, gdzie znajdują się dwa zamki. My wybraliśmy Castillo de Casanova. Trzeba trochę do niego podjechać pod górę, ale na końcu znajdują się dwa parkingi, na których myślę, że można zostać. Sam zamek nie jest jakoś specjalnie ciekawy – taki zwykły średniowieczny, ale te widoki rozpościerające się z jego okolic. Po obiedzie wracamy na główną drogę, wiele nie ujechaliśmy jak zaczęło padać, lać, grzmieć i wszystko czego można sobie na wyjeździe „wymarzyć”. W pogodny dzień – droga warta polecenia, gdyż biegnie po górkach. Pod koniec trochę kręto – ale campery mijaliśmy. Znów zaufaliśmy nawigacji, która koło Fivizzano zaproponowała nam zjazd z głównej drogi na bardziej ciekawą. I tak najpierw władowała nas w środek małej wioski, gdzie nie dało się zawrócić i trzeba było cofać z górki. A później, o czym nawigacja już nie mogła wiedzieć w kolejnej wiosce akurat odbywał się targ. I aby przejechać trzeba było przestawić stragan i schować markizę gdyż nawet nasz niewielki osiołek nie chciał się zmieścić ani na wysokość ani kołami. Ale przynajmniej jakieś atrakcje dziś były. W końcu dopieramy do morza. Mijamy pierwszy widoczny stellplatz – no ale camperów tyle dziś widzieliśmy, że na 100% będą kolejne. No cóż, te okolice są dość szczelnie zagospodarowane. Albo plaże, za płotami albo hotele. Powoli zaczyna zmierzchać, a miejsca ani widu ani słychu. W końcu dostrzegam kilkanaście camperów. To nic, że na parkingu jest znak 2,5m – wszystkie zatem się mieszczą w końcu można odpocząć…. frape - 2012-05-13, 11:52 MARINA DI MASSA - PISA - LIVORNO - PIOMBINO - ORTEBELLO - CIVITAVACHIE - ANZIO TRASA 430km http://maps.google.pl/map...3,4,5,6&t=m&z=7 Do Pisy wcale nie tak łatwo trafić. Jedziemy wzdłuż wybrzeża. Nawigacja każe skręcić w jakąś słabo wyglądającą drogę – e to nie możliwe, żeby to była droga do centrum. A jednak po przejechaniu kilki kilometrów jesteśmy już poza miastem – w międzyczasie nie było gdzie skręcić. No to zawracamy i w drodze powrotnej dostrzegamy jeszcze jedną uliczkę. No w końcu się udało jedziemy do miasta. Po układzie ulic można się spodziewać, że centrum znajduje się w zakolu rzeki. Docieramy – budzące się do życia puste miasto zachęca do spaceru wzdłuż rzeki. Jednak główna i najbardziej znana atrakcja miasta leży na północy przy placu Campo del Miracoli jakieś 15 minut spacerem od rzeki. Podchodzimy i szukamy „krzywości” z tej perspektywy widać jedynie, że wieża przechyla się na nas, ale jak bardzo? Żeby to dobrze zobaczyć trzeba podejść od wschodu, gdzie na tle schowanej za nią Katedry dokładnie widać co i jak (wieża jest tak naprawdę jej dzwonnicą). Ponieważ przechył widać już mocno trzeba ją na wszelki wypadek podtrzymać by powstrzymać przed dalszym pochylaniem. gino - 2012-05-13, 11:56 piekna relacja.. rewelacyjne fotki.. w pełni zasłużone leci do was a ja..czekam na cd frape - 2012-05-13, 19:34 gino napisał/a: w pełni zasłużone leci do was a ja..czekam na cd wzmocnieni jedziemy dalej znów wena się znalazła Opuszczamy Pisę i przejeżdżamy przez Livorno, wzdłuż kanału i w końcu udaje nam się znaleźć miejsce na postój. Ufff można trochę odpocząć. Pogoda nawet lekko się przetarła, udało się nawet złapać tęczę . W okolicy jest szkoła morska, a wszędzie widać przechadzających się marynarzy w galowych mundurach. Domki też wyglądają niczego sobie frape - 2012-05-13, 19:39 Jakieś 20-30km na południe trafiamy w ciekawe miejsce. Wzdłuż drogi kilometrami ciągną się lasy. A od drogi zaledwie 200-300 metrów przez wydmy można dostać się do morza. Przystajemy przy restauracji znajdującej się w samym środku lasu i idziemy zobaczyć tutejsze morze. Plaża jest i to całkiem spora, jednak chętnych do kąpieli brak. Może to ta pogoda bo woda ma temperaturę zbliżoną do Bałtyku w pełni sezonu. Wjeżdżamy do Piombino i udajemy się do portu, z którego widoczna jest Elba – ach jak cudownie się rozpadało. Wyspa, która znajduje się tak blisko lądu jest ledwo ledwo widoczna, no ale jest. frape - 2012-05-13, 19:43 Orbetello to dobre miejsce na spędzenie tu dłuższej chwili. Miasteczko oferuje kilka parkingów (płatne od 1 czerwca do 30 września) oraz miejsce postojowe dla camperów. Samo mieści się pomiędzy dwoma jeziorami, które odgradzają od morza zaledwie wąskie kilkusetmetrowe groble. Miasto było kiedyś hiszpańskim garnizonem i wciąż widać tu ślady hiszpańskiej obecności. Na dużym parkingu przy wjeździe do miasta zaraz za groblą po lewej, w towarzystwie camperów jemy obiad i udajemy się na spacer po mieście. Pogoda w końcu nam dopisuje, więc spacer jest dla nas przyjemnością. Znów wracamy na ląd. Jako, że jutro 1 maja nie chcemy wjeżdżać do Rzymu, bo wiemy czym to może się skończyć. Zostawiamy go sobie na później i obieramy kierunek południowy. frape - 2012-05-13, 19:45 Ta część wybrzeża znacznie różni się o tego do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Nawet na wschodnim wybrzeżu Włoch jest dużo więcej możliwości postoju. Tu mamy niby drogę blisko wybrzeża, ale jest ono szczelnie zagospodarowane i jeśli nie jesteśmy gośćmi hotelowymi, i najlepiej jeszcze gdyby dowiózł nas do hotelu autobus bo z parkingami i wolnymi miejscami krucho, to niestety ciężko się „dopchać” do plaży. Podróż zachodnim wybrzeżem praktycznie aż do Neapolu to zupełnie coś innego niż jesteśmy przyzwyczajeni w swoich podróżach. Do tej pory niezależnie gdzie byliśmy czy to północ, zachód czy południe Europy zawsze można było znaleźć miejsce, żeby choć na chwilę przystanąć i choćby zrobić zdjęcia. Linia wybrzeża jeśli biegła wzgórzami z reguły pozostawiała możliwość rzucenia okiem na skały i morze. Jeśli natomiast biegła nisko to przy plażach zawsze można było gdzieś stanąć. Tu albo hotel, albo zamknięta plaża za szczelnym płotem miejsc postojowych praktycznie brak. Druga rzecz jaka nas tutaj zaniepokoiła to fakt, że droga biegnie wzdłuż wybrzeża, ale żeby dostać się do morza często trzeba skręcać dopiero do miejscowości, gdzie jest tylko dojazd i powrót tą samą drogą. W tej części Włoch zdecydowanie brakowało nam swobody. Ponieważ nie chcieliśmy nocować zbyt blisko Rzymu, a innych miejsc postoju po drodze nie spotkaliśmy dotarliśmy aż do niewielkiego Anzio, gdzie w towarzystwie włoskiego campera z parkingu miejskiego na niewielkim wzgórzu podziwialiśmy najpierw zachód słońca a później rozgwieżdżone niebo. frape - 2012-05-14, 16:19 Tego dnia w sumie nic nie planowaliśmy. Rzut oka na mapę – hmmm do Neapolu jest niecałe 200km no to co sprawdzimy jak wygląda? I tak oto wyjechaliśmy poza ramy wcześniej planowanego wyjazdu, który miał się skończyć w okolicach Rzymu. Jadąc tradycyjnie wybrzeżem mijamy senne o tej porze miasteczka. Gdzieś tam za płotami majaczy nam morze. Gdy już spodziewaliśmy się, możliwości rzucenia na niego okiem z bliska okazało się, że przez około 15km ciągną się tereny wojskowe i tyle sobie zobaczyliśmy. Dalej jest Parco Nacionale del Circeo, ale…. Kolejna przeszkoda – wjazd na drogę jedynie dla samochodów poniżej 2,5t. No i znów trzeba było odbić od wybrzeża, a już tak pięknie się zapowiadało. W końcu dostrzegamy drogę prowadzącą do morza bez ograniczeń. Dojeżdżamy, a tam okazuje się, że droga prowadzi wydmą – miejscami jest sporo piachu na jezdni. Cała droga od strony lądu to jeden wielki parking od 7 do 20, czasami zdarzają się również zatoczki. Ale miejsce jest jak najbardziej dzikie. Przez kilka kilometrów nie ma domów jedynie droga szczytem wydmy. Od czasu do czasu spotykamy uśpione jeszcze campery lub wędkarzy. Po lewej Lago di Sabaudia – po prawej morze. Na końcu cypla nad lasami góruje skała. Skręcamy w lewo i przez las docieramy do miejscowości turystycznej Terracina, gdzie przy nabrzeżu w porcie obijają się łódki i żaglówki. I znów trzeba odbić od morza mimo, że drogą tuż tuż na mapie. Im bliżej Neapolu tym coraz więcej ciemnoskórych mieszkańców. Przejeżdżając przez niektóre miejscowości można nie spotkać na ulicy Włochów. Hotele też kryją się szczelnie za murami – cóż inna kultura, inny sposób życia. Niewielka Bacoli pozwala spojrzeć na zatokę koło Pozzuoli. Łatwo się tu poplątać w gmatwaninie uliczek, gdyż gdyby kierować się wodą, która ma być po prawej stronie to szybko zaczniemy kręcić się w kółko, ponieważ jest tu kilka jeziorek . Pozzuoli to ciekawe miasteczko, jednak w samym centrum obowiązuje ZLT czyli strefa ograniczonego ruchu – jak w wielu mniejszych i większych włoskich miastach. Trzeba zatem z niego wyjechać tą samą drogą, którą się wjechało, chyba, że ktoś chce ryzykować choć może być problem patrząc na wąskość uliczek. Powyżej miasteczka – jadąc na wschód natrafiamy na Solfatarę czyli wulkan wyrzucający kłęby dymu. Zbytnio szukać go nie trzeba, gdyż już z daleka unosi się w powietrzu zapach siarki. Pod samym wulkanem jest też camping – co kto lubi podobno i do tego zapachu można się przyzwyczaić. Przyjemność pozostawienia na nim samochodu i podejścia do niewielkiego wulkanu bez noclegu to 7 euro od osoby. Jeśli ktoś chce można kawałek przejść się/lub wjechać drogą biegnącą z lewej strony campingu i również zobaczy opary siarkowe – nas trochę ten zapach odstraszył. frape - 2012-05-14, 16:35 No to teraz nie stoi już nic na przeszkodzie, żeby wjechać do Neapolu. Nawigacja nastawiona - jedziemy. Hola hola nie tak szybko. Ledwo co minęliśmy rogatki miasta a tu stoi policja i zakaz wjazdu każą skręcać. No to skręcamy – tylko dlaczego tu tak wąsko i w dodatku cały czas pod górę. Drogi są z reguły jednokierunkowe więc nawet zawrócić byłoby trudno. Po prawej zaparkowane samochody, po lewej zaparkowane samochody – osiołek jakoś się pomiędzy nimi przeciska – aż tu nagle skuter wyskoczy, jeden, drugi trzeci co to cała plaga?? Już się odzwyczailiśmy od tego, że jeżdżąc po Włoszech trzeba na nich uważać No ale w końcu udaje nam się wjechać na wzgórze, potem w dół, potem znów do góry. O zaparkowaniu można zapomnieć. Czasem jedynie jak nic nie jedzie zbyt blisko za nami i za głośno nie trąbi udaje się zrobić trochę zdjęć. W końcu widać, że zjeżdżamy do centrum aż tu nagle wyrastają przed nami te nieszczęsne strefy ZTL no i znów trzeba piąć się pod górę. A tak pięknie było nastawione wzdłuż wybrzeża w GPS. No tak 1 maja – demonstracje. frape - 2012-05-14, 17:15 Po objechaniu górą całego Neapolu próbujemy jakoś przebić się do morza. A wcale to nie takie proste, gdyż nie dość, że ulica jest dwukierunkowa i teoretycznie po 1 pasie w każdą stronę to przy chodnikach stoją zaparkowane samochody, więc już mamy cztery na drodze to dodatkowo każdy wyprzedza gdzie się da i jak się da – wniosek z tego taki, że pięć/sześć aut plus jakieś skuterki zmieszczą się spokojnie na dwóch pasach ruchu. Jakby tego było mało to jeszcze tu i ówdzie na drodze porozkładali się uliczni sprzedawcy. Tutaj przypominamy sobie na czym polega jazda w stylu południowców. Jedziemy byle do przodu mając oczy naokoło głowy. Jak chcemy się włączyć do ruchu lub wyprzedzić na czwartego to po klaksonie i dawaj do przodu. Totalny hardcore to okolice targu, gdzie oczywiście znaleźliśmy się „przypadkowo”. Tam to już mijanie się na lusterka – czasem schowane. Ale w końcu miało być wesoło. Uff po ponad godzinnym krążeniu udaje się w końcu dobić do wybrzeża. Tam szeroka piękna droga – wszyscy grzecznie jadą – a mogło być tak spokojnie. No tak mogło, ale wtedy nie byłoby tak ciekawie Przejazd wzgórzami polecam jedynie odważnym kierowcom, dla pozostałych – spokojnie dołem wzdłuż wybrzeża no chyba, że traficie tak jak my na pozamykane ulice wtedy nie ma wyjścia. frape - 2012-05-14, 18:30 Teraz już grzecznie stojąc w korku przeciskamy się na wschód bo być tak blisko i nie zobaczyć Sorrento . Jak nam się znów po jakiejś godzince korka udaje w końcu opuścić Neapol na drogowskazie zauważamy Pompei – hmmm no to co – choć wstąpimy na chwilę i zobaczymy co ten Wezuwiusz kiedyś narozrabiał. Dalsza droga to już tylko piękniej mogło być trochę wzgórz, trochę dzikości czyli tak jak lubimy najbardziej. I nie przeszkadzało nam wcale, że pogoda się załamuje, ze od czasu do czasu popada. Ważne, że nie było już korków, że cisza, że spokój, że piękna przyroda. Zatrzymaliśmy się na parkingu niedaleko Sorrento skąd można było podziwiać i miasto i okoliczne wzgórza. frape - 2012-05-14, 19:33 Za Sorrento było jeszcze bardziej cicho i spokojnie – przecinaliśmy półwysep jakimiś bocznymi, ale wcale nie złymi drogami. W tle majaczyło skryte pod burzową chmura Capri – było cudownie, cicho i spokojnie. Do czasu frape - 2012-05-14, 19:48 Do czasu aż przecięliśmy półwysep i znaleźliśmy się po drugiej stronie. Tam też było pięknie, ba nawet bardzo pięknie, ale nie było już tak cicho i spokojnie. Przed nami jechał autobus, który skutecznie klinował się na każdym możliwym zakręcie z samochodami nadjeżdżającymi z naprzeciwka, dlatego ruch był woooolny. Dawało to oczywiści możliwość rzucenia okiem na malowniczą okolicę, niemniej jednak gdzieś w okolicy Positano – cudnego miasteczka – mieliśmy już serdecznie dosyć tego autobusu. frape - 2012-05-14, 19:56 Na szczęście przystanął gdzieś, żeby wysadzić turystów i w końcu mogliśmy się rozkoszować swobodną jazdą po niekończącej się ilości zakrętów do czasu…. gdy pojawiły się światła i ruch wahadłowy. Wybrzeże należy do najpiękniejszych we Włoszech – tak wspomniał nam przewodnik – i rzeczywiście ma coś w sobie. Góry, urwiska, skały, czasem jakiś tunel a wszystko to okraszone wodą i szumem rozbryzgujących się na skałach fal. Jedynym mankamentem tego miejsca jest sznur niekończących się samochodów. W końcu ulga nic nie jedzie z naprzeciwka. Po kilku minutach wiemy dlaczego. Z naprzeciwka jedzie polski autobus, który mija się na lusterka z każdym samochodem. Do Salermo docieramy dzięki temu już prawie o zmroku. Miasto wygląda sympatycznie, ale spacerowicze nas wyprzedzają a korek zdaje się nie mieć końca. Zapada więc decyzja odwrotu. Trzeba by znaleźć jakieś miejsce na nocleg. Szczegółowa mapa Włoch skończyła się nam gdzieś w okolicy Rzymu – bo przecież dalej nie planowaliśmy jechać. Szukanie po zmroku miejsca noclegowego przy sporym mieście jakoś nie nastrajało pozytywnie, a na jutro zaplanowaliśmy zwiedzanie okolic Rzymu, dlatego też wbiliśmy się w końcu na ekspresówkę no i kierunek północ. Droga może i ekspresowa, ale o jej jakości szczególnie prawego pasa nie wspomnę – czuliśmy się jak na trzepakach u mechanika, albo jak en lat temu na ukraińskiej prowincji. Od czasu do czasu mijamy stacje benzynowe, ale w większości są samoobsługowe, a parkujących tam samochodów brak – to chyba nie jest dobre miejsce na nocleg. Jedziemy zatem dalej – dobrze, że droga prosta i szeroka tylko te dziury…. Obwodnica Neapolu – to chyba jeszcze gorsze miejsce na nocleg – nawet w dzień nie wyglądało tu bezpiecznie. No nic jedziemy. I tak oto gdzieś po północy dotarliśmy znów na nasz placyk, skąd wczoraj podziwialiśmy morze i gwieździste niebo. To był baaaardzo długi, ale i bardzo ciekawy dzień. Mocno zmęczeni udaliśmy się w końcu na zasłużony odpoczynek – budzika nie nastawiamy frape - 2012-05-15, 16:25 ANZIO - GENZANO DI ROMA - NEMI - ROCCA PRIORA - FRASCATI - GROTTAFERRATA - CASTEL GANDOLFO - IL SASSONE TRASA 90km mapa Wyspani, obudzeni przez poranne słońce planujemy trasę na dziś. Wiemy, gdzie chcemy nocować, i że do tego miejsca całkiem niedaleko, dzień zapowiada się piękny więc przewodnik, mapa w dłoń i co dziś....Chemy Montecassino, Gastell Gandolfo i.... tu o mało szoku nie doznałam.... ile razy kogoś pytaliśmy o Montecassino to odpowiedz była - rzut beretem od Rzymu. No to szukam na mapie w promieniu rzutu beretem - nie ma, szukam w dalszym dalej nic. Już prawie docieram pod Neapol gdzie byliśmy wczoraj i co pięknie stoi na mapie jak byk.... Sprawdzamy jak daleko około 150km .... a byliśmy wczoraj tak blisko, mogliśmy sobie spokojnie koło 22 podjechać w okolice, spędzić tam noc i na spokojnie obejrzeć zamiast poszukiwać miejsca na nocleg pół nocy. Do głowy mi nie przyszło, żeby szukać Montecassino tak daleko od Rzymu. No ale cóż następnym razem jak wybierzemy się do Włoch zamiast wybrzeżem zachodnim pojedziemy środkiem lądu, pooglądamy sobie przynajmniej coś w drodze na południowe wybrzeże…. Wbijamy w gps namiary niewielkiego jeziora Lago di Nemi i ruszamy. Przejeżdżamy koło McDonalda - może poranna kawka. Tiaaa wszystko pięknie, ale otwarty od 10.30. no to jedziemy nad to nasze upatrzone jeziorko. Rzut beretem raptem 30km. W pewnym momencie widzimy niepokojący znak. Jest znak parkingu i pod nim 2,8m - eee to chyba wjazdu na parking dotyczy więc suniemy dalej. Po jakimś kilometrze czy dwóch na widnokręgu wyrasta wiadukt. Yyyy to chyba o to chodziło. (41.69258,12.65557 –zaznaczone na mapie) A samochód ma 2.85m sprawdzimy ile w tym prawdy. Wyskakuję z samochodu i powoli, powoli podjeżdżamy. Na wjeździe mieliśmy tak jeszcze ze 20cm zapasu, ale im dalej tym różnica robi się coraz mniejsza. Za nami korek, trochę głośno się robi, a my brniemy dalej. Przód przeszedł - jeszcze okienko, które prześlizguje się jakieś 5cm poniżej wiaduktu.... Ufff przejechali.... frape - 2012-05-15, 16:38 Za kilka kilometrów znów niespodzianka tym razem 2,5t po prawej na skręcie do Genzano di Roma, ale nadrabiać nie trzeba wiele ledwie kilka kilometrów. W końcu tam docieramy. Niewielki senne miasteczko na wzgórzu. Ponieważ nawigacja jest zdolna niesłychanie udało się jej wprowadzić nas w samo centrum miasteczka (nie zjeżdżać z asfaltu na kostkę) chyba, że chcecie sobie później cofać bo zawrócić ciężko. A już tak pięknie szło już prawie, że prawie byliśmy nad jeziorem - a linii prostej nie ma do niego nawet 300m - tylko nikt nie wspominał, że tam jest w dół. Zawracamy z centrum i kierujemy się na wyczucie - początkowo droga, w którą się skręca nie wygląda dobrze, jest wąsko, ale po jakiś 100m rozszerza się. Z wielkiej góry zjeżdżamy szybko nad wodę - tak szybko, że nawet nie zdążyłam zrobić zdjęć. A tam cisza spokój - zresztą prawie jak cały dzisiejszy dzień. Nawigacja co rusz proponuje jakieś ścieżki - a bynajmniej nie ma wbitej, krótkiej trasy ani bezdroży, ale my trzymamy się asfaltu. Na niewielkim placu zatrzymujemy się i idziemy obejrzeć okolice. Nad nami widać z jednej strony miejscowość gdzie byliśmy ledwie kilka minut temu z jednej strony, a z drugiej mała wioskę Nemi, od której nazwę swą wzięło jezioro. frape - 2012-05-15, 16:42 Możemy wrócić z jeziora drogą, którą przyjechaliśmy lub pojechać dalej. Początkowo wygląda nie najgorzej - asfalt, potem kostka no tu już mniej ciekawie, ale szybko wraca asfalt. Jedziemy góra 20km/h bo zza zakrętu nic nie widać. Czasem spotykamy jakieś domki, więc teoretycznie droga gdzieś prowadzi. Tak prowadzi na placyk a z niego to już dalej jedynie polną ścieżką pod górę. Nie ma wyjścia - trzeba wrócić. Po objechaniu znów prawie całego jeziora, wjeżdżamy na górę - no ten osiołek to nawet nie zdążył zauważyć, że była górka - a VW pewnie by już od brzegu stękał, że wysoko, że stromo, że pod górę i że wspinać się trzeba. Tym razem już główną drogą przecinamy miejscowość i jedziemy do Nemi, łatwo ją przejechać gdyż znajduje się w lewo od drogi. Ale podjeżdżając około 200m pod wiadukt można spokojnie zaparkować. W tej małej wiosce - jakby czas się zatrzymał. Ma jedna uliczkę wokół, której skupione są knajpki, cukiernie i sklepiki. Wszystkie wystawy aż kuszą - czy to prosciutto, serami, salami czy wspaniałymi ciasteczkami z poziomkami, z których słynie okolice. Gdyby nie fakt, że chcieliśmy zrobić zdjęcia jeziora z góry, pewnie byśmy tutaj nie trafili - i byłoby bardzo, ale to bardzo szkoda. przegapilibyśmy coś ciekawego. Jeszcze do dziś czuję zapach tych poziomek.... frape - 2012-05-15, 22:46 Po okolicznych wzgórzach porozrzucane są niewielkie miasteczka z Castello. Myślę, że warto im poświęcić trochę czasu. Ponieważ jest ich tu kilkanaście, decydujemy się na Rocca Priora. Samochód zostawiamy gdzieś na dole miejscowości i wspinamy się do zamku. Miejscowość też spokojna, ale już dużo większa niż Nemi. Przechodzimy przez bramę by zanurzyć się w wąskich uliczkach starego miasta. Po kilku minutach wspinaczki jesteśmy pod zamkiem na wzgórzu. Okazuje się, że jest tu także możliwość dojazdu z pominięciem starego miasta no i myślę, że również i noclegu na parkingu z piękną panoramą (dla nas trochę przymglona). Tak nawiasem mówiąc to znajdujemy się obecnie w Górach Albańskich (Colli Albani - wygasłe wulkany). Tak tak to nie pomyłka - nie przemieściliśmy się nagle na wschód - nadal jesteśmy w pobliżu Rzymu - tak po prostu nazywają się góry jakieś 20km na południowy wschód od Rzymu. frape - 2012-05-15, 23:22 Frascatti to już całkiem spora miejscowość. Auto zostawiamy na parkingu, gdzie teoretycznie miało być wifi - ale nijak nie da sie z nim połączyć - może tylko dla wybrańców Do starego miasta prowadzi brukowana uliczka lekko pod górę. Przewodnik opisywał, że jest to najładniejsze miasto w okolicy - a ja nadal mam przed oczami Nemi, które mnie po prostu oczarowało. Na spokojne zwiedzenie miasta godzina to aż nadto. Dalej droga wiedzie do Grottaferrata - gdzie wznosi się Opactwo Santa Maria di Grottaferrata. Jest to opactwo terytorialne Kościoła katolickiego obrządku bizantyjsko-włoskiego. Klasztor pochodzi z 1004 roku i jest otoczony murami obronnymi. W pobliżu znajduje się parking miejski, gdzie można pozostawić auto. Wystarczy jedynie przejść przez fontannę i skwer i znajdziemy się na terenie tego opactwa. Jest ono o tyle nietypowe, że jest jednym z 11 istniejących na świecie opactw terytorialnych (tak przynajmniej mówi wiki http://pl.wikipedia.org/wiki/Opactwo_terytorialne ) i jest zakonem obrządku greckiego kościoła italo-albańskiego (więcej http://pl.wikipedia.org/w...-w%C5%82oskiego ) Bez względu na tą nietypowość i tak warto tutaj zajrzeć frape - 2012-05-17, 14:19 Teraz już tylko przez Marino i już jesteśmy w Castel Gandolfo. Z okolic parkingu widać pięknie jezioro, ale tym razem interesuje nas bardziej to co jest powyżej. Idziemy na plac przed pałacem papieskim. Faktycznie odpoczynek w tym miejscu przypominał trochę nasze piękne góry. Nie dziwię się, że Papież tak chętnie tu przyjeżdżał. "Dziwi" tylko jedno. Na wszystkich straganach, i sklepikach można kupić różne rzeczy (kubki, kalendarze itp.) w przeważającej większości z naszym Papieżem, a nie obecnym.... Castel Gandolfo leży na kraterze wygasłego wulkanu i razem z sąsiadującymi z nim niewielkimi miejscowościami, które po części tego dnia udało nam się odwiedzić tworzą taki mały "magiczny zakątek" gdzieś pod Rzymem ,a jednak jakby z dala od szumu i gwaru tego miasta. Gwardii Szwajcarskiej nigdzie nie widzieliśmy, czyli widocznie papież jest aktualnie w Rzymie nie pozostaje nic innego jak tam go poszukać. Wbijam w gps'ka punkt, w którym ma znajdować się nasz nocleg i jedziemy. Po paru kilometrach rzeczywiście widać kilka stojących camperków. GPS mówi skręć w prawo - ale gdzie - mam przez stację pkp przejechać czy staranować te betonowe zapory na drodze. Postawili je w zeszłym roku więc trzeba trochę objechać i skręcić na pierwszym możliwym przejeździe przez tory nadrabiając około 2km. W końcu podjeżdżamy pod bramę dzwonimy i brama się otwiera. Podjeżdżamy na plac - oprócz nas są jeszcze 4 campery. Były jakieś strzałki na recepcję, ale żywego ducha tam, no to poczekamy jak się nikt nie pojawi to pójdziemy tam później (pani mieszka w domku koło placu) Po chwili podchodzi do nas i zaczyna po włosku, my udajemy, że nic nie rozumiemy - w sumie nawet zbytnio udawać nie musimy, bo faktycznie niewiele język znamy. No to pani próbuje po niemiecku znów nisztfersztejen . W końcu zrezygnowana patrzy na rejestrację - a to wy z Polski jesteście Dlatego trochę udawaliśmy, gdyż "Il Sassone" prowadzi Polka. Zostaliśmy poinstruowani co gdzie i jak (postój 12 euro, serwis w cenie, plus 2 euro prąd). Mamy dostęp do wifi więc jest nieźle. Jakieś 200m od wjazdu jest stacja kolejki, która dowozi do centrum Rzymu. Dostaliśmy mapki i instruktaż jak się tam dostać, bilety również (1.3 euro) więc jutro w końcu nasze drogi tam zaprowadzą , a dziś jeszcze błogie lenistwo i pogaduchy frape - 2012-05-19, 22:36 Wypoczęci i wyspani wstajemy na pierwszy możliwy pociąg - wszak Rzym w końcu na nas czeka. O 7 jesteśmy już w kolejce i podziwiamy widoki za jej oknami. Dojeżdżamy do Campino - i tam jakoś się przeludnia - a no tak trzeba się przesiąść - podobno czasami tak trzeba To już większa stacja ludzi delikatnie mówiąc full na wszystkich peronach i z każdego jedzie pociąg do Rzymu - kwestia tylko, który pierwszy ruszy. Pakujemy się do jakiegoś - przydali by się upychacze tak jak w Japonii , ale po jakiś 15 minutach docieramy do Termini. Tam jeszcze spacerek bo peron podzielony jest na 4 i tak naprawdę pociągi odjeżdżają/przyjeżdżają na każdym torze na dwa stanowiska i jak zatrzyma się na początku to trzeba około 500m podrałować do dworca. Wychodzimy, mapa w dłoń no i idziemy. Z tego wszystkiego przewodnik po Rzymie kisi się w camperku, ale mamy mapkę, którą dostaliśmy wczoraj z naniesionymi zabytkami, więc musi wystarczyć . W pobliżu dworca jest Bazylika Santa Maria Maggiore (Matki Boskiej Śnieżnej), która została postawiona na miejscu gdzie Matka Boska poleciła zbudować kościół. 5 sierpnia 352 roku spadł śnieg w wskazanym miejscu. W rocznicę z sufitu spadają płatki białych kwiatów. Bazylika na Lateranie jest trochę oddalona od reszty zabytków, ale poranny chłód pozwala jeszcze na 20 minutowy spacer do niej. To tutaj do XIV wieku była siedziba papieska, dopiero po tzw. niewoli awiniońskiej w 1377 została ona przeniesiona do Watykanu. W centrum Lateranu wznosi się Palazzo Lateranense, który pełni siedzibę diecezji rzymskiej. Potężna Katedra San Giovanni in Laterano (św. Jana na Lateranie) „matka wszystkich kościołów” i pierwsza chrześcijańska bazylika w Rzymie. TRASA Pawcio - 2012-05-20, 10:49 W dalszą podróż zabieram się z Wami. Za Półwysep Sorrentyński stawiam . Ale bezalkoholowe, gdyż jechać dalej trzeba. I pamiętajcie, że musicie tam jeszcze wrócić. Nie byliście na Capri! frape - 2012-05-20, 10:56 Pawcio napisał/a: I pamiętajcie, że musicie tam jeszcze wrócić. Nie byliście na Capri! Pewnego dnia tam pewnie wrócimy a co do Capri to "super pogodę" widać na zdjęciach a poza tym nasz wyjazd trwał raptem 10 dni - rzucić okiem i sprawdzić gdzie warto kiedyś zatrzymać się na dłużej ------------------------------------ Teraz zaczynamy szukać Koloseum. Oj trochę się go naszukaliśmy, gdyż z Lateranu skręciliśmy nie w tą uliczkę co trzeba i przy okazji pozwiedzaliśmy spoooro miejsc, do których pewnie nigdy inaczej byśmy nie trafili. Przechodzimy koło Parco del Celio, w którym znajduje się w Santo Stefano di Rotondo z połowy V w. – pierwszy rzymski kościół na planie koła. Po przeciwnej stronie ulicy stoi Santa Maria in Dominica. Nieopodal boki ulicy łączył Arco di Dolabella, a przez bramę San Tommaso in Formis wchodzimy w strefę pieszą i idziemy w kierunku Basilica Santi Giovanni e Paolo. Przechodząc pod łukami znajdujemy się na skwerze przy San Gregorio Magno. Skąd widać Circo Massimo – stadion, na którym odbywały się wyścigi rydwanów. Wzdłuż Palatynu, gdzie według legendy Romulus założył miasto w końcu docieramy pod Koloseum. Uczymy się także poruszania pieszkom po mieście – tzn. w prawo w lewo i byle do przodu, bo w swej naturze tutejsi kierowcy to bardziej południowcy. frape - 2012-05-23, 18:05 Mijając kilka ciekawych miejsc docieramy w końcu pod Koloseum. W pod nim czerwono -pewnie znów jakieś demonstracje - ale przecież dziś nie jest 1 maja. Podchodzimy bliżej i naszym oczom wyłania się las czerwonych koszulek, które bynajmniej nie mają nic z tym wspólnego to po prostu wycieczki Azjatów. Jak okiem sięgnąć czerwono - najwyższy numer grupy jaki widzieliśmy był 35 -potem jeszcze wielokrotnie widywaliśmy ich w różnych miejscach. I ten cały las koszulek oczekuje na wejście do Koloseum, nie wspominając o całej rzeszy ludzi. Tak więc dziś sprawdzimy co ciekawego mają w Rzymie, a jeśli kiedyś jeszcze tu przyjedziemy wówczas oddamy się bardziej dogłębnemu zwiedzaniu. frape - 2012-05-23, 20:49 Idąc od Koloseum główną drogą Fori Imperiali w kierunku Plazza Venezia po lewej trafiamy na Forum Romanum frape - 2012-05-23, 20:57 a po prawej m.in. Foro di Augusto i największe Foro di Traiano (330 x180m). Można również dostrzec gdzie sięgało Cesarstwo Rzymskie. frape - 2012-05-23, 21:29 docieramy do Plazza di Venezie, gdzie zachwyca nas przestrzeń i budynki wokół szczególnie Monumento Nazionale a Vittorio Emanuele II. Teraz kierujemy się już prosto Corso Emanuelle II w stronę Watykanu. Kościół Santissimo Nome di Gesu i kilka przecznic dalej Area Sacra to pierwsze ciekawe miejsca na jakie napotykamy przy tej ulicy. frape - 2012-05-23, 21:40 Niepozorny z zewnątrz Sant'Andrea della Valle urzekł nas swoim wnętrzem. Teraz już nic nie stoi na przeszkodzie by przejść przez Tybr, nad którym wznosi się Castel Sant'Angelo będący w swojej historii fortecą, więzieniem a także papieską rezydencją i wejść na teren Watykanu. frape - 2012-05-24, 21:33 Watykan wyłania się powoli, ale już go widać. Jeszcze trochę do przejścia, ale w końcu będziemy w miejscu, które tak naprawdę było celem naszej wędrówki. W końcu jesteśmy na Placu św. Piotra – nie jest mały, ale w telewizji wydawał się być zdecydowanie większy. Przed nami Bazylika, a wokół niezliczone ilości kolumn wśród, których można w końcu odpocząć od rzymskiego zgiełku. Kolumny te symbolizują wyciągnięte ramiona Kościoła, które obejmują i chronią wiernych. Ludzi tłumy, ale dziś podobno jest luźno. Zatem korzystamy. Ustawiamy się grzecznie w kolejce do bramek – teraz już tylko w ten sposób można dostać się dalej. frape - 2012-05-24, 21:57 Gwardia Szwajcarska jak zawsze na stanowisku stoi przy ważnych schodach, którymi jak mówi przewodnik sprowadzano ciało Jana Pawła II. Kierujemy się w stronę Bazyliki, jeszcze rzut okiem na plac i znów grzecznie w kolejce do wejścia na kopułę . Oj duuużo się tutaj nakolejkujemy, ale naprawdę warto!!!! Stojąc dzielnie w kolejce, powoli napawamy się ogromem i pięknem Bazyliki. frape - 2012-05-24, 22:12 Teraz czeka nas jeszcze wspinaczka 551 schodów za 5 euro, lub 320 dla leniwych za 7 euro w kombinacji z windą. Pierwszy etap wspinaczki kończy się na dachu kościoła. Już stąd widoki są cudne. Jeszcze trochę schodów i znajdujemy się w kopule. Wrażenie jest niesamowite, zarówno wokół jak i w górę czy w dół. A dalej już tylko jest wesoło. Tzn zaczyna się prawdziwa wspinaczka. Schody może nie są takie bardzo strome, ale bardzo ale to bardzo wąskie i kręcone, zatem dla niektórych osób mogą stwarzać problemy z wejściem. Im wyżej tym jest ciekawiej nie dość, że się kręci, że wąsko, że nisko, że krzywo, to jeszcze na samym końcu bez barierki – jest jedynie zwisający sznur, którego można się chwycić – wrażenia niezapomniane – a trzeba będzie jeszcze zejść. frape - 2012-05-24, 22:22 Ale póki co jesteśmy na wysokości prawie 120m i rozkoszujemy się widokami Rzymu z góry. Tu podobnie jak wszędzie tłumy i ciężko się poruszać, ale i tak było warto by móc spojrzeć dokoła. Jak już udaje się nam obejść kopułę to czeka zejście w dół – przyznam, że do góry to był pikuś przy tym co jest w dół. Dla mnie było to jedno z „ciekawszych” przeżyć. Jak w końcu z powrotem znalazłam się na dachu byłam szczęśliwa. frape - 2012-05-28, 21:10 O Bazylice Watykańskiej można mówić wiele, jest to jednak tak specyficzne miejsce, że każdy odkrywa je najlepiej sam... frape - 2012-05-28, 21:25 ... frape - 2012-05-31, 17:30 Jeszcze trochę się kręcimy po placu św. Piotra i w cieniu kolumn nabieramy sił na dalszą wędrówkę – wszak czeka nas jeszcze kilka ciekawych miejsc zanim dotrzemy znów do Termini. Klucząc bocznymi uliczkami docieramy do gwarnego Piazza Navova – podobno tutejsze kawiarnie należą do najdroższych w Rzymie – zatem nie sprawdzaliśmy frape - 2012-05-31, 17:56 Piękny plac, przy którym po jego zachodniej stronie znajduje się fasada kościoła Sant’Agnese in Agone uważany za perłę barokowej architektury. Można również schłodzić się w pobliżu kilku fontann. Pobliski Panteon to najniżej położony punkt w Rzymie (15 n.p.m.), przetrwał do dziś w prawie nienaruszonej formie, nie dziwią więc tłumy chętnych chcących go zobaczyć. Im bardziej oddalamy się od Tybru zanurzając w boczne uliczki, tym bardziej tłumy gęstnieją. W końcu udaje się nam dotrzeć do Fontanny di Trevi – jest tu tak tłoczno, że ciężko nawet przejść przez plac by ją dokładniej obejrzeć, ale mimo wszystko to miejsce warte jest odwiedzenia. Fontanna była jednym z ostatnich miejsc jakie odwiedziliśmy, upalny dzień zdecydowanie dawał się nam już we znaki – nie wyobrażam sobie zwiedzania Rzymu w środku lata. Kierujemy się zatem do Termini, skąd po znalezieniu odpowiedniego pociągu wracamy do naszego camperka. MAPA Trochę odpoczywamy – rzut okiem na mapę – do domu jeszcze daleko zatem żegnamy przyjazny Il Sassone i przedzieramy się pod wieczór przez opłotki Rzymu. Mimo późnej pory ruch spory. Przy zapadającym zmierzchu zatrzymujemy się na nocleg na jednym z parkingów osiedlowych w Viterbo. Wcześniej zatrzymaliśmy się w jakimś małym miasteczku na kolację, ale okolica wydała nam się niezbyt bezpieczna mimo stojących tam na parkingu na stałe campera i przyczepy – podejrzanie interesujący się samochodami pewien pan. Santa - 2012-05-31, 20:01 Frape - właśnie zamierzałam Ci postawić piwko, żebyś miała przy czym usiąść i pokazać nam jeszcze trochę Rzymu ale widzę, że się spóźniłam... W takim razie - wypij sobie po robocie frape - 2012-05-31, 21:15 Santa napisał/a: żebyś miała przy czym usiąść i pokazać nam jeszcze trochę Rzymu ale widzę, że się spóźniłam... dzięki, ale Rzymu w jeden dzień zwiedzić się nie da jeśli kiedyś znów tam wpadniemy to pewnie co nieco pokażemy frape - 2012-06-01, 20:08 VITERBO - BAGNOREGIO - ORVIETO - PIENZA - SIENA - FLORENCJA - BOLOGNIA TRASA 350 km MAPA Viterbo to tylko przystanek w podróży zatem udajemy się w kierunku Orvieto. Po drodze zaglądamy jednak do Bagnoregio. Idąc za wskazówkami zostawiamy samochód na parkingu przy cmentarzu. Jakieś 200m dalej jest parking dla camperów, ale przyjemność 10E. Po jakiś 500m docieramy do miasteczka w poszukiwaniu Civita. Idziemy i idziemy – słoneczko przygrzewa. Po około 20 minutach ukazuję się nam w całej okazałości – Civita di Bagnoregio – czyli miasto na skale, które uległo zniszczeniu w wyniku trzęsienia ziemi i praktycznie pozostało tak bez zmian. Wygląda ciekawie, ale dzieląca nas odległość zadecydowała o odwrocie – po zwiedzeniu Rzymu, chyba nie mamy tyle siły by drałować jeszcze tam i z powrotem później przez całe miasteczko. Wracamy zatem i bocznymi drogami udajemy się w kierunku Orvieto. Drogi są tak boczne, że podczas godzinnego postoju na śniadanie minęły nas zaledwie dwa samochody. Wokół cisza i spokój, której nam do tej pory brakowało. frape - 2012-06-01, 20:32 Posileni i nasyceni ciszą docieramy do Orvieto, położonego na wulkanicznej skale, której zbocza porośnięte są winnicami. Wspinamy się zatem do miasteczka by ujrzeć XIV wieczną Katedrę. Wzdłuż ulic ciągną się sklepiki z ceramiką, która należy do najładniejszych w tym regionie. frape - 2012-06-01, 20:59 Jadąc na północ chcieliśmy dotrzeć do Campiglia D’Orcia. Już już prawie wjeżdżaliśmy do miejscowości po pokonaniu stromego podjazdu, gdy okazało się że coś tam remontują i do miejscowości mogą wjechać jedynie samochody osobowe. No cóż choć sobie zdjęcia na malowniczą okolicę pocykamy. W czasie postoju na kawę naszym oczom ukazał się taki oto widok. Najpierw stał bacznie i obserwował drogę. Gdy jakieś auto przejeżdżało cofał się. W końcu odważnie przemaszerował na drugą stronę drogi. frape - 2012-06-02, 17:25 Przed nami malują się teraz wzgórza otaczające maleńką Pienzę, której starówka wpisana jest na listę UNESCO. Zostawiamy samochód pod kościołem i udajemy się na taras, skąd można podziwiać okolicę. Praktycznie nie ma tu ludzi – dopiero na głównej drodze spotykamy polską wycieczkę. Poza nimi cisza skąpana w popołudniowym słońcu wąskich uliczek. frape - 2012-06-02, 17:29 Pienza jest maleńka, ale mimo tego spędzamy w niej sporo czasu bo nas po prostu urzekła. Pofalowane wzgórza Toskanii usiane o tej porze roku rzepakiem zachęcają same by jechać, jechać i wciąż przez nie jechać raz dołem raz górą by odkrywać co rusz nowe ich piękno. Czasami na wzgórzach wznoszą się miasta, które aż żal mijać bokiem. frape - 2012-06-02, 18:16 Po południu docieramy do Sieny. Tam niestety musimy zostawić auto dość daleko od centrum bo nawigacja z uporem maniaka nie chcę nas zaprowadzić na opisywany gdzieś parking w okolicy stadionu. Ale za to stoimy na oficjalnym parkingu dla camperów. No trudno przejedziemy się. Idziemy i idziemy mijając po drodze dworzec kolejowy by w końcu po kolejnych 20 minutach wejść za mury miasta, gdzie wita nas Remus/Romulus – w każdym razie jest wilczyca – według legendy Siena została założona przez syna Remusa. Spacerem udajemy się na Campo czyli główny plac miasta, do którego prowadzą wcześniej czy później wszystkie drogi. Nasze jednak póki co prowadzą na razie górą w kierunku katedry. frape - 2012-06-02, 18:18 Jest przepiękna, a jej ogrom zadziwia. Niedaleko znajduje się Muzeo dell’Opera del Duomo (Muzeum Katedralne). W drodze powrotnej zahaczamy o Campo – plac ma kształt muszli i podzielony jest na 9 segmentów na pamiątkę rządów Rady Dziewięciu, która kierowała Sieną w czasach dobrobytu, gdy powstawały najwspanialsze budowle tego miasta (XII-XIV w.) Powoli żegnamy się z miastem – kierunek Florencja. frape - 2012-06-02, 22:15 Żeby tam jednak dojechać niestety trzeba zatankować. Na wjeździe do Florencji jest bardzo bardzo dużo stacji benzynowych – cena wszędzie jednakowa, poodjeżdżamy na którąś i chyba coś tu nie gra. Normalnie za 50 euro w tej cenie dostawaliśmy ponad 30 litrów a tu 29? Chyba ktoś kogoś…. Zatem zmieniamy stację i tankujemy już normalnie. Czytaliśmy, że Florencję najlepiej zobaczyć z góry z Piazzale Michelangelo. Podjeżdżamy – niestety zakaz postoju dla camperów – zatem tylko kilka zdjęć poglądowych na zachodzące nad miastem słońce i dwie po 20 parkujemy samochód już w pobliżu rzeki – do rana można stać za darmo. Ponieważ słońce chyli się już prawie całkowicie ku zachodowi szybkim tempem udajemy się w stronę centrum by choć przez chwilę jeszcze uchwycić Florencję za dnia. frape - 2012-06-02, 22:19 A zwiedzania i chodzenia jest tu naprawdę sporo. Idziemy południowym brzegiem mając cały czas przed sobą widok na centrum i wyłaniającą si nad nim Katedrę z największą kopułą na świecie. Wokół tętni wieczorne życie miasta – chyba trafiliśmy w dziesiątkę przychodząc tu w świetle zachodzącego słońca. Katedra robi ogromne wrażenie – ciężką ją nawet ująć całą na jednym zdjęciu. frape - 2012-06-02, 22:23 O ile jeszcze kilka minut temu miasto dopiero się budziło o tyle w okolicach katedry nocne życie jest w pełni. Kawiarenki, spacerowicze. Im bliżej Ponte Vecchio tłumy oczywiście gęstnieją, na samym moście gra jakiś zespół. frape - 2012-06-02, 22:26 Miasto oczarowuje. Jest już ciemno, ale podświetlone budynki tworzą niesamowity klimat. Wracamy nabrzeżnym deptakiem wokół, którego rozsiane są kawiarenki. Koło 22 opuszczamy miasto w poszukiwaniu noclegu. frape - 2012-06-02, 22:28 . Generalnie mamy zasadę nie stawać w dużych miastach na noc, ale równocześnie być w miarę blisko nich, żeby szybko rano podjechać, ale na tyle daleko by niepotrzebne nie kusić losu. Opuszczamy zatem gwarną Florencję i jedziemy w kierunku Bolonii. Niestety po raz enty we Włoszech, chyba jak w żadnym kraju do tej pory, a w kilku byliśmy nawigacją znajduje nam wspaniałą drogę. Droga pewnie wspaniała, ale w dzień a nie w środku nocy, wyprowadza nas na obrzeża, tam jakieś remonty i jedyna możliwa droga to ta z zakazem 3,5 t – mieścimy się no to jedziemy. Początkowo jedziemy wzdłuż muru, który się po obu stronach drogi. Dobrze, że nic z naprzeciwka nie jedzie. Docieramy do jakieś miejscowości – domy stoją tak blisko drogi, że chwilami mamy wrażenie, że jeszcze chwila i trzeba będzie lusterka składać, żeby przejechać. Potem znów wąsko, choć droga nienajgorsza. Nagle z naprzeciwka widzimy jadący samochód – kombinujemy gdzie by tu zjechać – na szczęście on tez wpada na ten sam pomysł i chowa się pod jakimś drzewem. To, że wąsko ok, że czasem coś jedzie tez ok, ale fakt że gałęzie drzew są coraz niżej już nie jest ok. Nasze maleństwo ma 2,85m a i tak jest dla nas za nisko. Z trudem bo z trudem docieramy w końcu do głównej drogi, którą gdyby nie remont mieliśmy jechać. Przez góry ciągniemy w okolice Bolonii. Przed nami jedzie camper z przyczepką – mieliśmy nadzieję, że zna lub znajdzie miejscówkę na noc – on chyba ma taki sam plan w stosunku do nas bo co chwila zaprasza nas, żeby go wyprzedzać. Po drodze gdzieś go zgubiliśmy, a na nocleg zatrzymaliśmy się w niewielkim Vado na parkingu, gdzie stało już kilka camperów. frape - 2012-06-03, 21:34 BOLOGNA - MODENA - WERONA - JEZIORO GARDA - TRENTO - BOLZANO - BREMEN - INNSBRUCK TRASA 500km MAPA Bologna to niekończące się podcienia. Zaparkowaliśmy gdzieś w okolicy uniwersytetu (koło via Zamboni) i praktycznie cała droga do centrum prowadzi właśnie podcieniami. To w końcu tu odbyła się pierwsza na świecie lekcja anatomii, a historia uniwersytetu sięga XI wieku. Bologna ma zupełnie inny charakter niż odwiedzane przez nas ostatnio miasta. Jest to miasto o bardziej surowych kształtach budynków – nie tak kolorowo i fantazyjnie wyciosanych choćby jak wczorajsza Siena czy Florencja. Ale to nie znaczy, że jest gorsza – po prostu inna. Krzywe wieże znajdują się nie tylko w Pizie – także i tu. W średniowieczu rody miejskie wzniosły ich około 180 – przetrwało 12. Dwie główne jedna o wysokości około 50m odchyla się od pionu o 3m, druga 100m – zaledwie o 1 metr. Niektóre uliczki w mieście nie dość, że wąskie to jeszcze niskie – ciekawe czym można tam wjechać? frape - 2012-06-03, 21:40 Abrazia di Santo Stefano to cztery z siedmiu kościołów, które przetrwały do obecnych czasów. Na placu znajduje się fontanna, w której według legendy ręce umywał Poncjusz Piłat. Stare miasto skupia się koło Piazza Maggiore i Piazza del Nettuno. Na południe od nich stoi największy kościół – San Petronio, który miał przyćmić Bazylikę św. Piotra w Rzymie, ale kasa poszła na coś innego. frape - 2012-06-03, 21:43 Fontanna Neptuna co prawda trochę się różni od gliwickiej, ale również niczego sobie Jeszcze rzut oka na ratusz i powoli znów wracamy w podcienia – ciągną się i ciągną, po drodze trochę polskich śladów, w końcu docieramy do samochodu. frape - 2012-06-03, 22:20 Modena to nie tylko Ferrari i Maserati, to również skryte w plątaninie uliczek stare miasto, z kilkoma ciekawymi budynkami i wznoszącym nad nimi białą Duomo, dzwonnicą i Piazza Grande a Palac Ducale to siedziba pierwszej na świecie Akademii Wojskowej. frape - 2012-06-12, 22:07 Popołudnie nie rozpieszcza nas pogodą. Jest parno i duszno, ale Romea i Julię ciężko sobie podarować Parkujemy po prawej stronie rzeki – praktycznie przy całej drodze można znaleźć parking kwestia tylko wolnego miejsca. Do centrum udajemy się mostem Ponte Navi. Zaraz za mostem jest kościół Santo Fermo Maggiore, my jednak skręcamy w prawo na deptak. Trochę starych murów, a za nimi nietypowy camper I dalej deptakiem do domu Julii. Trafić tu z jednej strony łatwo, gdyż cała brama wymalowana jest różnymi napisami, z drugiej – gdyby nie tłumek, który akurat z niej wychodził, pewnie byśmy jej nie zauważyli. Kto by chciał spojrzeć tęsknym okiem z balkonu, po uiszczeniu odpowiedniej opłaty ma taką możliwość Jednak większym zainteresowaniem zwłaszcza męskiej części turystów cieszy się pani stojąca w pod balkonem. frape - 2012-06-12, 22:35 Idąc dalej trafiamy na Piazza delle Erbe, który zawdzięcza swój urok różnorodnym pałacom i wieżom - barokowy Palazzo Maffei obok Torre del Gardello, najwyższej gotyckiej budowli na placu, czy Casa dei Mercanti – pałac o podwójnych łukach. Na Piazza dei Signiori, przy którym stoi masywny Pallazzo della Ragione z gotyckimi zdobieniami na dziedzińcu. frape - 2012-06-12, 22:39 Koło Loggia del Consiglio tłumy zdecydowanie gęstnieją, natomiast do Duomo docieramy już zupełnie wyludnionymi uliczkami. Rzymska Arena oddalona jest trochę od zabytków – to trzecia co do wielkości zachowana budowla tego typu – pełni ona rolę opery na wolnym powietrzu (może pomieścić ok 25 tysięcy osób). Pobliska Piazza Bra to miejsce spotkań mieszkańców Werony. Pora powoli wracać , zatem udajemy się już prosto do auta i obieramy kierunek północny. frape - 2012-06-12, 23:06 No teraz już wiemy skąd ta duchota – do jeziora Garda dojeżdżamy już w strugach ulewnego deszczu przeplatanego odgłosami piorunów. Każda z dróg – czy to wschodnia czy zachodnia ma swoje wady i zalety. Kiedyś jechaliśmy zachodnim brzegiem – przejazdy przez tunele na pewno urozmaicają przejazd, ale praktycznie cały czas widzi się „jedną górę”, natomiast ta część jest mniej skomercjalizowana i są możliwości choćby postoju dla rozprostowania kości. Tym razem jadąc od wschodu – widoki piękne (mimo nie sprzyjającej pogody), zróżnicowane, co chwila kolejny grzbiet, ale hotel hotel hotelem pogania – czyli albo mamy miasteczka, albo zabudowę turystyczną, albo droga biegnie tak blisko wody, że ciężko coś znaleźć na postój. Jeśli już trafi się parking to ograniczenie do 2m skutecznie kieruje pewnie na pobliskie campingi, których jest tu całe multum. Nieźle trzeba było się natrudzić by znaleźć miejsce na posiłek. Ale coś za coś Z nad jeziora Garda mijamy Trento, Bolzano (przebudowali drogę i trzeba mocno uważać by nie zgubić drogi jeśli planujemy za darmo przekraczać przełęcz Bremen), gdzieś koło północy Bremen – pora na nocleg, ale na tej wysokości może być jeszcze chłodno nocy a dalej drogę do Innsbrucka znamy, tak więc na noc lokujemy się za nim na rastplazu w pobliżu Schwaz…. jutro jeszcze, tylko Austria, Niemcy, Czechy i dom frape - 2012-06-14, 17:17 INNSBRUCK – SALZBURG – CZESKI KRUMLOV – CZESKE BUDEJOWICE - GLIWICE TRASA 770km mapa Poranek przywitał nas trochę lepszą pogodą. Jeszcze tylko małe co nieco dla osiołka na dalszą drogę i trochę autostradą, trochę bocznymi drogami, trochę przez Austrię, trochę przez Niemcy i znów Austrię docieramy do Czech. Po drodze towarzyszą nam w większości jeszcze białe alpejskie krajobrazy. frape - 2012-06-14, 17:51 W Czechach „zupełnie przypadkiem” lądujemy w Czeskim Krumlovie i zupełnie przypadkiem na parkingu, który w niedzielę po 14 jest darmowy – jest 14,05 :D (nie żeby tu jakieś zabójcze kwoty za parking były:)). Miasto lezy nad wijącą się dość mocno Wełtawą – niby wydaje się, że coś jest na wyciągnięcie dłoni a tu nic- trzeba na mostek drałować. Krumlov to przede wszystkim XIII wieczny zamek, ale nie jakiś tam malutki, o nie. Jest drugim do co zajmowanej powierzchni w Czechach zaraz po praskich Hradczanach. frape - 2012-06-14, 17:56 Ale Krumlov to nie tylko ten wielki majestatycznie wznoszący się na skale zamek. To również malownicze uliczki starego miasta – najlepiej zajrzeć tu w każdy kątek, bo tak naprawdę co uliczka, zakręt odkrywamy coś nowego, ciekawego... frape - 2012-06-14, 18:23 Czeskie Budejovice mijamy w pierwszych kroplach burzowego deszczu. Im dalej na północ tym drogi bardziej połatane – tu jeszcze w miarę równe – ale to co potem garmin wymyślił – zapadał już zmrok, więc nie czas było wdawać się w nim w dyskusję – to przeszło ludzkie pomyślenie. Trzęsawka na obwodnicy Neapolu to nic, ukraińskie drogi z przed kilku lat to pikuś, o naszych polskich „wspaniałych” nie wspomnę. Jechaliśmy takimi dziurami, tak zaplackowanymi drogami, że nie wiadomo było gdzie droga. Ale w końcu po zbłądzeniu en razy, po przejechaniu kilku przełęczy („uwielbiam” burze ) bo takie akurat widzimisie miała navi wjeżdżamy koło północy do Polski. Droga od granicy w Krnov to tzw. długa prosta, lecz kto chciałby tu spróbować sił lepiej niech uważa. Wokół pełno lasów i pól. Osiołek „test łosia” zdał celująco, gdy nagle nie wiadomo skąd na środku pasa pojawiło się coś z jeleniowatych – zdecydowanie większe niż sarna , wyglądało mniej więcej tak . Potem jeszcze tylko kilka hamowań na pomniejsze sarenki czy zające i w końcu w domku Barbara i Zbigniew Muzyk - 2012-08-24, 21:25 Ze ja przegapilam taka relacje,jak to zapisac,przeciez podobnie bede jechac w pazdzierniku,na razie piwko,a dokladniej bede czytac jeszcze raz z notowaniem.Cos malo GPS,piszesz ze was prowadzil,Barbara frape - 2012-08-24, 21:47 co do namiarów to kliknać na trasę - ciekawe miejsca i postoje zaznaczone są punktami - kiedyś to może wszystko pospisuje.... ale pewnie na emeryturze Barbara i Zbigniew Muzyk - 2012-08-25, 09:41 to nie chodzi o to zebys pospisywala,tyko tam gdzie jestes parkujesz na bezplatnym ,lub platnym parkingu,daj GPS/zapisz sobie w notesie/,ciekawe miejsca do spania ,tez daj GPS.To jest wazna podpowiedz w podrozy.Reszte kazdy sobie znajdzie po swojemu.Wiem ze troche porpowiadal ci cirrustravel,czytalam jego relacje na jego stronie,ale pobierznie,bo Rumunia mniej mnie interesuje,ale daje duzo koordynatow.Gratuluje bo chyba macie inny samochod,pozdrawiam frape - 2012-08-27, 14:59 niestety nawigacja wszystkich punktów już nie pamięta jako, że mam pamięć wzrokową łatwiej mi znaleźć miejsce na mapie w panu googlu WEDŁUG ZAPISU PANA GOOGLA 46.428984,13.566542 – Lago del Predil – malownicze jezioro (Słowenia) 46.42286,13.593342 – ruiny zamku z widokiem na Alpy Julijskie (Słowenia) 46.33081,13.544655 – Bovec – oznaczenie serwisu camperów (Słowenia) 45.45928,11.99268 – Malledero parking miejski możliwość noclegu 45.230415,11.466329 – Montagnana – parking przy murach ………………..- Casina – parking Castillo de Casanova (za znakami)możliwość noclegu 44.011645,10.09316 - Marina di Massa parking do 2,5m, ale brak szlabanu 42.436642,11.206332 – Orbetello – parking (płatny 1 czerwiec 30 wrzesień) możliwość noclegu Okolice 41.452919,12.618522 - Anzio (parking miejski) możliwość noclegu 41.294059,13.014278 - Sabaudia – wydmy i dalej na południe - 41.251226,13.037968 – parking wzdłuż drogi (praktycznie nie uczęszczana) płatny 7-20, w zatoczkach nocowały campery 40.827872,14.135664 – Camping Solfatara (z czynnym wulkanem na terenie) 40.747257,14.501209 – Pompei – kilka campingów i parkingów 41.638795,12.65379 - wiadukt 2,8m  41.69258,12.65557 Lago di Nemi – niewielki parking możliwość noclegu 41.719472,12.716929 – Nemi, parking 41.79504,12.7639 – Roca Priora – parking na górze pod zamkiem 41.80595,12.680367 – Frasscatti – parking 41.786705,12.666784 – Grottaferrata - parking miejski 41.750588,12.648374 – Castel Gandolfo – niewielki parking 41.784089,12.626385 - Il Sassone – postój 12E, z prądem 14E (serwis w cenie, jest wifi, 200m do stacji kolejki do centrum Rzymu – bilet 1,3 E- 20 minut jazdy) Okolice 42.424589,12.104803 – Viterbo – możliwość noclegu na jednym z wielu osiedlowych parkingów 42.625994,12.086596 – Bagnioregio – parking przed cmentarzem – jakieś 100 metrów dalej jest parking dla camperów 10E 43.076045,11.679668 – Pienza – niewielki parking pod murami 43.33283,11.317167 – Siena – parking dla camperów – znaczek serwisu (pół godziny spacerem do centrum) 43.762408,11.264836 – Florencja – Piazale Michelangelo- parking i punkt widokowy – zakaz postoju dla camperów – zjeżdżając do miasta kawałek dalej jest camping 43.760952,11.272485 - Florencja – parkingi wzdłuż ulicy lub na poboczu – płatne 8-20 44.316226,11.256839 – parking Vado 44.502688,11.351985 – Bologna – możliwość postoju wzdłuż obwodnicy – płatne od 9 44.502688,11.351985 – Modena – parkingi wzdłuż ulicy 45.435683,11.001486 – Verona – parkingi wzdłuż rzeki po wschodniej stronie Okolica 47.329923,11.674933 – pierwsze znalezione miejsce postojowe przy autostradzie od strony Insbrucka koło Schwarz (Austria)

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group