[Marian 1949]

My również dziękujemy organizatorom za ten uroczy zlot i wszystkim uczestnikom za stworzenie rodzinnej atmosfery Dzięki

Jacku dzięki za relacje i ładne zdjęcia

[stef]

Super relacja fotograficzna... z jednej strony Bardzo żałuję, że nie mogliśmy przyjechać... ale z drugiej strony się cieszę, jak by tam wpadły moje dzieci to ten zlot nie był by taki sam

[eMKa]

My również dziękujemy organizatorom za wszystko, szkoda tylko frekwencji, to nadal świadczy o naszej nieodpowiedzialności, naszej polskiej nieodpowiedzialności, zaczyna się od błahostki, od “nieprzyjechania”,
a wystarczyło tylko się nie zapisywać


Ps. Mowa o tych co nawet nie odwołali swojej nieobecności

[Irel]

Chciałbym w imieniu organizatorów z CamperTeam i KBP Karawanier podziękować wszystkim uczestnikom spotkania w Niepokalanowie za to, że zechcieli wziąć udział w tym zlocie i że wyjechali z niego usatysfakcjonowani. Mam nadzieję, że zarówno podziękowania jak i słowa krytyki będą motywacją do zorganizowania jeszcze lepszych i bardziej profesjonalnie przygotowanych imprez.
Sądzę także, że cykl związany z odwiedzaniem znanych i mniej znanych sanktuariów w Polsce powinien być kontynuowany w latach następnych, o ile organizatorom wystarczy inwencji, a uczestnikom wytrwałości. Zapisanym, na zlot uczestnikom, którym udział w zlocie uniemożliwiła choroba czy inna przyczyna losowa, życzę szybkiego powrotu do zdrowia oraz pozytywnego rozwiązania wszystkich problemów.
Zwracam się na koniec z prośbą do szanownych Kolegów, którym przeszkadza relacja z niszowej imprezy na 35 kamperów, aby korzystali w szerszym zakresie z opcji „ignoruj”. Tak jak nikogo nie zmusza się do uczestniczenia w takich czy innych zlotach, tak również nikt nie ma obowiązku czytania o nich relacji.
Swoją relację zamieszczę jutro, ponieważ dopiero dzisiaj i to przed paroma godzinami wróciliśmy do domu.

[IrTa]

Miło minęły trzydniowe chwile w Niepokalanowie, które pozostaną w nas na długie lata. Wspaniałe miejsce na "doładowanie" pozytywną energią. Podziękowania dla organizatorów, dla naszego opiekuna księdza Jacka i wielu innych księży, którzy otworzyli dla nas Niepokalanów. Jarkowi dziękuję za "ciepło", Jackowi za to, że wie kiedy nacisnąć guzik na aparacie foto. Kto, nie był w tym roku , niech już teraz rezerwuje sobie czas na następny Zlot. W okolicy Niepokalanowa jest co zwiedzać. Wszystkim dziękujemy za przyjacielska atmosferę

[JaWa]

[antwad]

Dziękujemy organizatorom, dziękujemy gospodarzom - ojcom Franciszkanom.

Do zobaczenia na kolejnym zlocie

[McGali]

[Tadeusz]

Koledzy, nie psujcie sobie przyjemności rozmawiania o spotkaniu, które sprawiło Wam tyle radości i było popisem organizacyjnym Irela.

O paskudnym zachowaniu niektórych spośród nas rozmawiamy tu:


http://www.camperteam.pl/...pic.php?t=24259

Nasz Kolega Brams, zapoczątkował wątek prawdopodobnie wskutek Waszego przykrego doświadczenia z frekwencją.

[poptek]

Od nas też wielkie podziękowania dla organizatorów za perfekcyjne przygotowanie zlotu. Chcemy też podziękować zakonnikom za serdeczną opiekę i za ciekawe oprowadzenie po klasztorze.
Chętnie się zapiszemy i przyjedziemy na następny zlot Szlakiem Polskich Sanktuariów.

[Irel]

[Sławcio]

Rozmawiałem wczoraj z o. Jackiem. Był bardzo pozytywnie zaskoczony Naszą kulturą biesiadowania w piątek (spodziewał się większej wylewności )
Bardzo się cieszył, że pierwszy kontakt Braci z Niepokalanowa i Kolegów Karawaningowców był tak udany i pozytywny dla obu stron.
Mamy otwarte drzwi w Niepokalanowie.

PS.
Dziękujemy Zlotowiczom za miłe słowa.
Serce rosło widząc z jaką chęcią korzystacie z tego co udało się nam przygotować na zlot.

[Irel]

Od chwili Chrztu Polski, którego 1050 rocznicę świętowaliśmy w tym roku, Polacy jednoczyli się wokół czegoś ponadczasowego, co umożliwiało im socjalizację. Tym czynnikiem jednoczącym społeczności była ich wiara i materialny jej wyraz, czyli świątynia. W zmieniającym się ciągle świecie świątynie były wyrazem tradycji i trwałości, dlatego otoczone opieką oraz budowane z trwałych materiałów, mogły oprzeć się niszczącemu działaniu czasu. Miejsca kultu są też dowodem kunsztu budowniczych, rzemieślników i artystów oraz świadectwem trwałości szeroko rozumianej kultury. Dlatego właśnie odwiedzając miejsca kultu, niekoniecznie z pobudek religijnych, możemy czerpać wiedzę o naszej często bolesnej, tragicznej i zagmatwanej historii.
Materialnym świadectwem tragicznych, ale i heroicznych dziejów naszej ojczyzny jest klasztor w Niepokalanowie, którego historia związana jest nierozerwalnie z jego założycielem św. Maksymilianem Kolbe. Nasz pierwszy karawaningowy Zlot Gwiaździsty "Szlakiem Polskich Sanktuariów - Niepokalanów 2016” miał, między innymi, tę historię nam przybliżyć.
Na początek słów kilka o historii powstania Niepokalanowa oraz informacja, co interesującego można w Niepokalanowie zobaczyć.
W1927 r. Św. Maksymilian Maria Kolbe przybył do Szymanowa wraz z grupą 20 braci. W szczerym polu postawił figurkę niepokalanej i zaczął wznosić prowizoryczne, drewniane budynki klasztorne. Z tego okresu pochodzi najstarszy budynek w klasztorze- stara, drewniana kaplica, obecnie sanktuarium św. Maksymiliana. Od tego miejsca wszystko się zaczęło, bowiem w tej kaplicy modlił się Święty, tu odprawiał Msze święte i głosił konferencje. Przy zakrystii można zobaczyć pierwszą celę św. Maksymiliana, w której mieszkał od założenia Niepokalanowa w 1927 r. do 1930 r. Obok kaplicy od strony ulicy widać niewielką figurkę Niepokalanej, którą św. Maksymilian postawił na pustym polu, jeszcze przed otrzymaniem terenu od księcia Jana Druckiego-Lubeckiego.
Takie były skromne początki Klasztoru Niepokalanów.

Drewniana kaplica, obecnie sanktuarium św. Maksymiliana


Cela, w której mieszkał św. Maksymilian Maria Kolbe w latach 1927-1930


Bazylika
Budowę kościoła rozpoczętą w 1939 r. przerwała wojna. Wznowiono ją w roku 1948 i dzięki poświęceniu i pracy Franciszkanów powstała w 1954 r okazała świątynia, która w 1980 r. została wyniesiona do godności bazyliki mniejszej, a 25 marca 2004 r. otrzymała tytuł ogólnopolskiego sanktuarium Najświętszej Maryi Panny Wszechpośredniczki Łask. Budowla skierowana jest ze wschodu na zachód. Wysokość wieży, w której zawieszone są cztery dzwony oraz działa zegar o pięciu tarczach, wynosi 47 m. W drzwiach wejściowych umieszczono symbole miejsc znanych objawień maryjnych na świecie. Nad wszystkimi wejściami do kościoła znajdują się płaskorzeźby świętych franciszkańskich oraz świętych odznaczających się szczególnym nabożeństwem do Matki Bożej. Wewnątrz świątyni wita nas Niepokalana i zaprasza do modlitwy. Po prawej stronie znajduje się ołtarz św. Franciszka z Asyżu, a w nawie bocznej św. Józefa. Po stronie przeciwnej ołtarz św. Maksymiliana oraz św. Antoniego z Padwy.

Bazylika- widok wejścia głównego do świątyni


Bazylika –widok elewacji północnej


Bazylika-elewacja południowa


Bazylika-nawa środkowa z widokiem na ołtarz główny


Bazylika- ołtarz główny z figurą Maryi Panny Wszechpośredniczki Łask


Bazylika-nawa boczna z ołtarzem św. Maksymiliana oraz św. Antoniego z Padwy






Bazylika- nawa boczna z ołtarzem św. Franciszka z Asyżu i św. Józefa.






Bazylika-ambona


Bazylika- jedna z pięciu tarcz zegara wieżowego na sklepieniu nawy głównej. Pozostałe cztery tarcze znajdują się na zewnątrz, na wieży.


Bazylika- witraże


Bazylika- uczestnicy zlotu wraz z ojcem Jackiem Staszewskim na schodach bazyliki


Nasz przewodnik ojciec. Jacek Staszewski przed figurą św. Maksymiliana Marii Kolbego


Muzeum św. Maksymiliana
W muzeum poświęconym duchowości św. Maksymiliana zgromadzono zdjęcia i eksponaty, które pozwalają poznać historię Niepokalanowa, życie i działalność założyciela tego klasztoru. Umieszczono tu również eksponaty z misji franciszkańskich.

Ekspozycja traktująca o życiu oraz pracy Ojca Maksymiliana i barci zakonnych








Cela zakonna z czasów Ojca Maksymiliana


Eksponaty z misji franciszkańskich














Muzeum straży pożarnej
W Niepokalanowie od 1931 r. działa jedyna na świecie Ochotnicza Straż Pożarna złożona z zakonników. Powołanie straży pożarnej w klasztorze było koniecznością, gdyż w początkowym okresie działalności, klasztor składał się w całości z łatwopalnych budynków drewnianych, zaś duża odległość od najbliższych siedzib ludzkich powodowała, że zakonnicy w razie konieczności, z pożarem musieli poradzić sobie sami. W strażackim muzeum można zobaczyć wyjątkową ekspozycję sprzętów i przedmiotów używanych przez niepokalanowskich strażaków. Zakonna straż pożarna jest jednostką w pełni profesjonalną, wykorzystywaną do akcji również poza terenem klasztoru.

W drodze do muzeum straży pożarnej




Ręcznie napędzana pompa strażacka


Zabytkowy, w pełni sprawny samochód strażacki


Eksponaty zgromadzone w muzeum










Syreny alarmowe i inne urządzenia służące do powiadamiania


Używany w przeszłości kompletny ubiór strażaka-zakonnika. Współcześnie niepokalanowscy strażacy używają standardowych ubiorów strażackich


Zniszczony ubiór strażaka ( oblany zastygłym asfaltem) po jednej z akcji gaśniczej. Na szczęście zakonny strażak nie odniósł obrażeń.


Muzeum papieskie
Podczas pielgrzymki do Polski w roku 1979 Jan Paweł II miał do dyspozycji kilka samochodów.
Samochody osobowe służyły do przejazdów mniej oficjalnych. Komunistyczne władze zdecydowały, żeby Fabryka Samochodów Osobowych pospiesznie opracowała projekt dwu takich samochodów na bazie fiata 130 i 320, być może już używanych, a na pewno zapomnianych, gdyż wyszły one z produkcji w roku 1977. Pierwszy z nich zaginął, ocalał tylko drugi na bazie fiata 320 przechowywany w klasztorze w Niepokalanowie, w niepozornej szopie, okryty szczelnie plandeką i snopkami słomy. Tak skryty samochód czekał aż do roku 1983, kiedy to cztery miesiące po wizycie Jana Pawła II w Niepokalanowie Sekretariat Prymasa Polski w dniu 4 października tego roku przesłał do Niepokalanowa pismo przekazujące „samochód osobowy fiat 320, który był w 1979 roku przeznaczony na przejazdy Ojca Świętego Jana Pawła II podczas pielgrzymki w Polsce”. Nie wiemy, kto był projektantem tej wersji. Faktem jest, że dokonano w aucie niezbędnej modernizacji w fabryce FSO pod nadzorem Biura Ochrony Rządu. Dano lepszy silnik V-6 o pojemności 3, 2 litra i mocy 165 koni mechanicznych. Wyposażony został w trójstopniową, automatyczną skrzynie biegów Warnera. Rozstaw osi został zwiększony tak, że wystarczyło na trzecie boczne okno. Dach nad tylną częścią został podwyższony, wmontowano w nie szerokie okno umożliwiające papieżowi pozdrowienie ludzi stojących wzdłuż drogi przejazdu. Wewnątrz dla Gościa zamontowano centralnie wygodne siedzenie na tunelu wału napędowego. Fotel obito perłowoszarym materiałem.
Kiedy Episkopat Polski przekazał do Niepokalanowa drugi wspaniały okaz, samochód – kaplicę, wykonaną w Stalowej Woli dla papieża, obydwa pojazdy wyeksponowano w ogrzewanej hali, tworząc Muzeum Papieskie.
Relacje o samochodach papieskich nie są do końca sprawdzone. Przekazów źródłowych brak, świadkowie nie są zgodni w relacjach, po tylu latach rodzi się legenda. Natomiast nie ma żadnej wątpliwości, że auta w Muzeum Papieskim w Niepokalanowie są autentyczne, o czym niezbicie świadczą fotografie Ojca Świętego właśnie w tych pojazdach.

Papieski Fiat 132




Samochód- kaplica


Tablice ze zdjęciami i informacja dotycząca pojazdów




Misterium Męki Pańskiej
W sali teatralnej pod ołtarzem polowym znajduje spektakl ruchomych obrazów i figur, nieszablonowa Kalwaria - Misterium Męki Pańskiej. Chociaż w epoce cywilizacji obrazkowej i komputerowych efektów specjalnych, ruchome dioramy wydają się anachronizmem, to taki spektakl z użyciem trójwymiarowej scenografii oraz ruchomych figur pozostawia niezapominanie wrażenia.


Scena w Wieczerniku


Ukrzyżowanie


Panorama Tysiąclecia
W podziemiach bazyliki można obejrzeć wykonaną w podobnej konwencji przez braci zakonnych w latach 60 ubiegłego wieku, ruchomą szopką- Panoramę Tysiąclecia, która powstała dla upamiętnienia Tysiąclecia Chrztu Polski w 1966 r. i przedstawia historię Kościoła w Polsce. Narratorowi, zarówno w Misterium Męki Pańskiej jak i Panoramie Tysiąclecia, głosu użyczył zmarły w katastrofie smoleńskiej aktor Andrzej Zakrzeński.

Sceny z Panoramy Tysiąclecia






W niewielkiej odległości od Klasztoru w Niepokalanowie znajduje się sanktuarium Matki Bożej Jazłowieckiej, której cudowna figura, wykonana w karraryjskiego marmuru, przewieziona została z Jazłowca do Szymanowa w 1946r. Sanktuarium opiekują się siostry Niepokalanki, które w budynku sanktuarium stworzyły również muzeum 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich. Spadkobiercą kultywującym od 1995 roku tradycje 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich jest 1 batalion czołgów 6 Brygady Kawalerii Pancernej ze Stargardu.

Zabudowania klasztoru Sióstr Niepokalanek






Figura Matki Boskiej Jazłowieckiej


Wota dziękczynne


Ekspozycja iżby tradycji 14 Pułku Ułanów Jazlowieckich












Oryginalny ołtarz polowy 14 Pułku


Widok klasztoru w Jazłowcu


Zlot to karawaningowy to spotkanie ludzi, podzielających wspólne pasje i zainteresowania oraz chcących spędzić czas w miłej atmosferze. Ci, którzy przyjechali do Niepokalanowa tak właśnie ten czas spędzili, a potwierdzeniem tego niech będą poniższe zdjęcia.

Początek zlotu. Pierwsze załogi są już na miejscu


Bramy wjazdowe zaopatrzone w stosowne banery czekają na przyjazd zlotowiczów.




Bażant urządzający nam codzienna pobudkę


Pole zlotowe z lotu ptaka


A tutaj w zbliżeniu








Drewno przygotowane na ognisko zlotowe


I samo ognisko


Koniec zlotu i poświęcanie pojazdów przez ojca Jacka






Jeszcze wspólna fotografia


Wręczenie podarunków zlotowych uczestnikom oraz ojcom i braciom zakonnym




I pora się pożegnać. Do zobaczenia

[rosomak]

My do domu wróciliśmy we wtorek wieczorem tak spodobało nam się Mazowsze.
Zaliczyliśmy Żelazową Wolę, Palmiry i Wilanów. Pozdrawiamy uczestników zlotu.
zdjęcia pod linkiem:

https://goo.gl/photos/Dvx4ug5pa3Y9QHM1A

[Sławcio]

Bardzo mi przykro że nawalam z relacją ale praca zawodowa się przypomniała o sobie.
Postaram się jak najszybciej nadrobić zaległości
Wczoraj widziałem się z o. Andrzejem - proboszczem.
Prosił pozdrowić uczestników zlotu i zapraszał do odwiedzenia Niepokalanowa.