[gino]

''Ten niezwykły 76-letni podróżnik wyruszył tuż po zburzeniu Muru Berlińskiego w 1989 roku w 18-miesięczną podróż po Afryce wraz z nowo poślubioną, czwartą już wtedy, żoną Christine. Wyprawa nieco się przedłużyła i zamieniła w podróż dookoła świata.''
więcej info...

http://fotoblogia.pl/1120...znika-fotografa

[qdlaty_78]

Dzisiaj startujesz w taką wyprawę i po sześciu latach Mercedes zgnije.
Niesamowity dystans

[Moskus]

Niesamowity gość 27 lat w podróży łał

Mamy też Romualda Koperskiego i jego niesamowite przygody np. w książce Pojedynek z Syberią i inne.

[gryz3k]

Pomysł super. Dla wielu barierą są finanse. Chodzi mi zapewnienie sobie stałego finansowania podróży.

[krzlac]

[Wojciechu]

Bardzo ciekawą postacią podróżniczą jest "Mikołaj". Poznany w Bałtowie 2016r. Faktycznie postać "Mikołaja" - b.długa siwa broda, kamper stary i kolorowy ( bo łatwiej jest go przemalować niż umyć). Od wielu lat podróżuje po Niemczech, Francji, Hiszpanii czy Portugali. Na kamperowanie zarabia handlując w drodze winem, dywanami - Trochę na niemieckim socjalu i reklamach RTL. Podróżuje z luzem i bez zobowiązań - Taki nasz kamperowy obieżyświat.

[zbyszekwoj]

[gryz3k]

[Witek zbooY]

Pomiędzy skrajnościami jest opcja 2 miesięcy zarabiania i 10 miesięcy w kamperze... a jeszcze jakby w tych dwóch miesiącach też kampera dołączyć... a może nie, może już za dużo?

W każdym razie 76-27 = 49

Życzę każdemu zacząć jeszcze conajmniej 10 lat wcześniej

[Wojciechu]

Zapomniałem dopisać - "Mikołaj" twierdzi, że w ramach oszczędności często zamiast paliwa z dystrybutora, jeździ na promocyjnym oleju rzepakowym kupowanym w markecie. Nie twierdzę, że jest to wzór do naśladowania. Jest zjawiskową postacią, która nie kamperuje jak większość. On żyje w kamperze i od czasu do czasu gdy jest w Polsce u przyjaciół kamperowców (a ma ich kilku) zjawia się na naszych zlotach.

[gryz3k]

no właśnie chyba nie o taką formę kamperowania większości z nas chodzi... Bez żadnej krytyki stylu "Mikołaja".

Ja zaczynałem samodzielnie podróżować jako stosunkowo młody człowiek. Miałem 19 lat. Pierwsze zagraniczne podróże wiązały się z mocnym zaciskaniem pasa i odmawianiem sobie prawie wszystkiego bo drogie. Miały te podróże niezaprzeczalny urok młodości i pierwszych doświadczeń, ale stanowczo wolę opcję, kiedy po wyjeździe nie odbija mi się żelazem z puszek czy chińskimi zupkami. Od romantycznego wpatrywania się się w księżyc o suchym pysku wolę jego widok z ogródka malutkiej knajpki po pysznym posiłku w towarzystwie lokalesów. I raczej takie są moje marzenia o podróżach...