[Sznurek]

„….W domu, w ciszy niedzielnego południa, oglądamy pamiątki z podróży…. Przerzucamy kartki notatnika z podróży i oglądamy zdjęcia. Powracają wspomnienia. Muzea, świątynie, morze, drzewa oliwkowe, ludzie…; a potem miejsce w którym coś na poruszyło. Zdarzył się cud. Od tego momentu zaczynamy patrzeć na Grecję nieco inaczej.
Zakochaliśmy się w tym kraju i od tej pory będziemy do niego ciągle powracać.”

To fragment zakończenia książki „Grecja. Moje podróże.”, którą mój ojciec kupił po wspólnym wyjeździe do Grecji w 1986 roku a który do dziś znam na pamięć….

I faktycznie, od tego czasu powrót do Grecji był moim marzeniem, ale zawsze coś stało na przeszkodzie. Aż do tego roku.
Z racji moich dzieci (starszy lat 10 uwielbiający zwiedzanie, młodszy lat 3, który zwiedzać chce niekoniecznie) wyjazd był próbą kompromisu pomiędzy wypoczynkiem a zwiedzaniem.
Z założenia odpuściłem Ateny, które muszą poczekać aż młodszy trochę podrośnie. Natomiast starszemu synowi i żonie chciałem pokazać choć kilka ciekawych miejsc, żeby wspomnienia z Grecji nie ograniczały się do plaży.
Jeżeli zaś chodzi o plaże – to zobaczyłem kiedyś w sieci zdjęcia z plaży na Elafonissos i powiedziałem sobie, że chcę tam pojechać.
Tak więc powstały ramy naszego wyjazdu….

Wyruszyliśmy wieczorem po zakończeniu roku szkolnego. Pierwszym celem były baseny w Kiskunamajsa w ośrodku Jonathermal
Śpimy gdzieś po drodze na Słowacji w sobotę meldujemy się na kampingu.


Szybka organizacja i idziemy na baseny. Kompleks wg mnie bardzo fajny, rozległy i mimo weekendu i sporej ilości ludzi nie ma odczucia tłumu. W basenach moczymy się do wieczora i przez większą część niedzieli...








W niedzielę o 17.59 (bo do 18.00 należy opuścić kamping, żeby nie liczyli kolejnej doby) wyruszamy dalej. Zgodnie z sugestią znajomego nie jedziemy na przejście z Serbią autostradą, tylko na małe do Suboticy. Po drodze jeszcze pola słoneczników

i jesteśmy w Serbii. Pierwsze, co mi się rzuca w oczy po wjechaniu na autostradę to stacje benzynowe i parkingi. Jest ich masa, co 20-25 km. Ponieważ jest coraz później, myślę sobie - super, nie będzie problemu z miejscem do spania. I jadę dalej, mijając kolejne parkingi. Jest coraz później ale ponieważ jedzie mi się świetnie to nie staję. Będzie mniej do przejechania jutro. I tak sobie jadę aż do odbicia autostrady na Sofię. W tym momencie parkingi się kończą. Nie pomyślałem, że cały ruch "turecki" odbija na Sofię a jak widać, parkingi były pod nich budowane. No ale mówi się trudno. Jadę. Autostrada się kończy ale niedaleko jest zajazd Dżep to tam stanę na spanie. Ale niestety parking zabity do granic możliwości. Na kolejnych parkingach sytuacja się powtarza. W końcu około 3.30 stajemy gdzieś koło stacji benzynowej przytulając się do stojącego tam kampera (42°31'45"N 21°54'20"E).
Na drugi dzień trasy ciąg dalszy. Po krótkim czekaniu jesteśmy w Macedonii. Na autostradzie nudy


Potem zaczynają się ciekawsze widoki...


Jeszcze tylko tankowanie - najtańsze zresztą podczas całego wyjazdu - litr ropy 4,58 zł i jest


Go Polska ! woła grecki celnik. Jesteśmy. Nie ukrywam, że baaaardzo się cieszę.....

[Jawor_ki]

Czekam na c.d. Za tydzień mój wyjazd więc wskazówki mile widziane. Napisz czy zostaliście cały wyjazd na Peloponez z Elafonisos czy może gdzieś jeszcze są ciekawe miejscówki.

[Tamara]

Witam

proszę o info jak dojechać do tego małego przejścia w Suboticy. Mam złe doświadczenia z dużym i chciałabym je ominąć.

dzięki

[Sznurek]

Jedziemy do Paralii Korinou (40.306024 22.617999) gdzie zamierzamy zostać na noc. Parkujemy przy plaży i do morza, któe okazuje się być bajecznie ciepłe...





Na plaży pustki. Zaledwie kilka osób. Do tego prysznice i krany ze słodką wodą. Rewelacja. Obok na stoi kamper z Polski ale nikogo w nim nie ma.
Po wymoczeniu się w morzu jedziemy do miasteczka Paralia. Tam już sporo ludzi a i sporo Polaków.
Idziemy na naszą pierwszą grecką obiado-kolację. Olek oczywiście owoce morza - tym razem ośmiornica


Po obiedzie snujemy się trochę po miasteczku, ale zmęczenie bierze górę. Wracamy na nasze poprzednie miejsce przy plaży ale dopiero teraz widzę tam sporo znaków zakazujących kampingowania. Zagaduję Polaków, którzy wrócili już do kampera. To małżeństwo z Białegostoku: Krzysiek i Iwona, którzy podróżują z synami. Róznież planowali tu spać. Mówię, że wracając z miasteczka widziałem fajne miejsce (również przy plaży) gdzie znaków zakazu nie było. Postanawiamy się tam przenieść (40°17'40"N 22°36'40"E)
Przy plaży jest kantyna. Podchodzę i pytam czy możemy zostać na jedną noc. No problem !
Więc zostajemy:)



Wieczór spędzamy wspólnie pijąc polskie ciepłe piwko (dzięki Krzysiek !). Ciepłe, bo Krzyśkowi coś nie działa lodówka a polskie bo kantyna już zamknięta i nie zdążyliśmy kupić greckiego ;(
Omawiamy dalsze plany i okazuje się, że są one mniej więcej zbieżne, tyle że my mamy o tydzień więcej czasu. Wieczorem mówimy sobie do zobaczenia bo Krzysiek z Iwoną planują wcześnie wyjechać. I faktycznie, kiedy się budzimy ich już nie ma.
Jest za to widok na Olimp...


Obiecuję sobie z synem, że kiedyś tam wejdziemy.... Ale nie tym razem... Dzisiaj leniwy dzień. Przenosimy się na kamping Heraklion w Neos Panteleimonas (40°00'40"N 22°35'31"E) i znowu na plażę





Wieczorem szwendamy się trochę po okolicy, płacę za kamping (25EUR) i spać. Jutro planuję wcześnie wyjechać. Przed nami Meteory...

[darboch]

Super, szczególnie, że jak na razie Wasz wyjazdu pokrywa sie z naszym który zaczynamy w sobotę
Ciekaw jestem co będzie po Meteorach ?

Napisz cos więcej o tym przejściu granicznym.

[Sznurek]

Przejście jest tu: 46.168123, 19.559039
Jadąc cały czas autostradą trzeba trochę nadłożyć. Ale z Kiskunmajsy to różnica jest niewielka.

[antwad]

[SlawekEwa]

[Sznurek]

Myślę, że jedynie duża kolejka

[darboch]

Kiedy dalsza część ?

[Sznurek]

W kolejnym dniu wstaję rano skoro świt i około 6.30 ruszamy z kampingu. Tzn ja ruszam bo reszta towarzystwa jeszcze śpi. W końcu widać je na horyzoncie...


W planie mamy zwiedzenie dwóch klasztorów - Wielki Meteoron i Varlaam. Są zlokalizowane blisko siebie co ułatwia sprawę. Natomiast trasę wybieram tak, aby zrobić pętlę wokół meteorów tzn po wjeździe do Kalampaki skręcamy w prawo a powrót przez Kastraki.
Mimo stosunkowo wczesnej godziny parking pod Wielkim Meteorem zajęty w całości i trzeba zaparkować przy drodze dojazdowej. Przynajmniej udaje nam się znaleźć miejsce blisko parkingu. Jemy szybkie śniadanie i ruszamy na zwiedzanie. Przynajmniej, jak na razie, nie ma kolejki do wejścia....



Po drodze obserwujemy jeszcze transport jakiegoś towaru...


Wejście dosyć męczące, zwłaszcza w upale z małym szkodnikiem (tj dzieckiem) na plecach, ale warto. Widoki są wspaniałe...




Po, dość pobieżnym niestety, zwiedzeniu Wielkiego Meteoronu wracamy do kampera. Zjeżdżam na bardzo fajny parking (39.725780, 21.632461), który widziałem z góry a z którego jest bardzo blisko do Varlaamu a w sumie do Wielkiego Meteoronu też jest niezbyt daleko. Chwila odpoczynku, kawa i ruszamy do Varlaamu. Tu, podobnie jak wcześniej, widoki zapierają dech...



Na zdjęciu poniżej (w środku kadru) widać kampera na parkingu o którym wyżej pisałem.


Po powrocie, chwila odpoczynku i ruszamy w kierunku Termopili.

[Sznurek]

Droga do Termopili nudna i nieciekawa, za wyjątkiem ostatniego odcinka gdzie jest trochę górek. Nagle wzdłuż drogi ilość śmieci zwiększa się drastycznie. Za oknem widzimy klasyczne slumsy. "Domki" zbudowane z dykty, blach i czegoś tam jeszcze zamieszkałe przez ludzi z wyglądu romskiego pochodzenia . Makabra. Ze zgrozą myślę co bym zrobił jakby w tym miejscu, na zad..piu i w takim "towarzystwie" zepsuł by się samochód. Na szczęście nic takiego się nie dzieje i jedziemy dalej.... Olek (starszy syn) po drodze ogląda 300 (spartan). Po 5 minutach od zakończenia filmu jesteśmy pod pomnikiem Leonidasa...



Swoje odczucia co do tego miejsca bardzo fajnie ujął Agostini w swojej relacji "W kranie Zeusa". Na mnie to miejsce też "działa".
Pytam syna o to czyj to pomnik
- Leonidasa
A wygrał bitwę czy przegrał ?
- Przegrał i poległ.
To dlaczego jemu, przegranemu, postawili pomnik a nie zwycięzcy ?
- Bo się nie poddał. Bo walczył do końca...

Mam nadzieję, że zapamięta to miejsce...
Potem idziemy na kopiec gdzie wmurowana jest tablica ze słynnym napisem



Przechodniu powiedz Sparcie.... Tłumaczę synowi, że ten lekko zmodyfikowany napis znajduje się na cmentarzu żołnierzy polskich na Monte Cassino, gdzie walczył mój dziadek a jego pradziadek....
Niestety, dzieci nie pozwalają na dłuższe delektowanie się miejscem.
Wracamy do auta i po przejechaniu kilkuset metrów jesteśmy przy gorących źródłach (38.794019, 22.528351)
Kąpiel jest super




Ponieważ pora jest jeszcze wczesna a do Delf już całkiem blisko podejmujemy decyzję, że jedziemy dalej. O 20 podjeżdżam pod wejście do Marmarii (część wykopalisk poniżej drogi).
Chciałbym pokazać moim Tolos - trzy kolumny będące chyba symbolem Delf. Niestety strażnik właśnie zamyka bramę. Gdy nas widzi wstrzymuje się.
- czy możemy wejść, choć na chwilę, pytam.
- No problem ! I'll wait
Rewelacja. Żeby nie przeciągać idę tylko z Olkiem (wejście do tej części wykopalisk jest bezpłatne). Robimy kilka zdjęć i wracamy.





Efcharisto, mówimy strażnikowi i się żegnamy. To proste dziękuję, powiedziane przez turystę po grecku niezmiennie wywołuje u Greków życzliwy i szeroki uśmiech.
Strażnik przestrzega nas jeszcze, że tu nie możemy spać bo policja nie pozwala, ale kilometr dalej to już no problem
My jednak wracamy do Delf. Chcemy zjeść jakąś kolację. Miasto wygląda...dziwnie. Sklepy otwarte, restauracje, ary otwarte ale pusto. Wszędzie pusto. W restauracji siedzimy sami. Pytam kelnera dlaczego jest tak pusto ? ?Kryzys - dopowiada. Mówi, że jeszcze kilka lat temu miałbym problem ze znalezieniem stolika. A teraz - pusto....
Na noc zatrzymujemy się na kampingu, który mijaliśmy przy wjeździe do Delf (38.483166, 22.475934)

[Sznurek]

Rano wracamy pod wykopaliska i idziemy zwiedzać. Ruch dosyć spory ale udaje się zaparkować przy drodze przed samym wejściem.


Kupujemy bilet łączony tzn wykopaliska i muzeum i wchodzimy. Teren jest ogromny, położony kaskadowo na stoku góry. Upał przeogromny a dodatkowo mój Mikołaj postanowił sobie, że ZAWSZE będzie chodził w inną stronę niż my


Po niecałej godzinie mamy dość. Całości, ani nawet połowy chyba, nie zobaczyliśmy. Ale zawsze coś...






Potem jeszcze muzeum, gdzie chyba najbardziej znanym eksponatem jest posąg woźnicy


Jest także makieta, która uzmysławia wielkość całego kompleksu i pokazuje, jak wyglądał w czasach swojej świetlności.


Wracamy do auta i jedziemy dalej. Droga wije się między górami. Widoki piękne.


W tych okolicach są greckie ośrodki narciarskie. Fajne wrażenie robi gdy się jedzie w 35 stopniowym upale a za oknami reklamy SKI, SNOWBOARD itp Ciekawe, jak tam jest w zimie..
Najkrótszą droga dojeżdżamy do autostrady, mijamy przedmieścia Aten i docieramy do Koryntu. Zatrzymujemy się tylko przy kanale korynckim robiąc kilka fotek i ruszam dalej...


Kierujemy się na Nafplio. Za oknami rozpoczynają się sady pomarańczowe. Ciągną się kilometrami a drzewa oblepione pomarańczami.


Zatrzymujemy się przy jednym za straganów. Kupujemy 8 kilo pomarańczy za całe 3 euro i jedziemy do Drepano.
Kierujemy się w stronę plaży. Jest tam obok siebie kilka (4 lub 5) kampingów. Stajemy pry plażowej knajpce i zastanawiamy się na który się zdecydować. Nagle słyszę że ktoś nas woła. To Iwona z Krzyśkiem z którymi spędziliśmy wspólnie pierwszą noc w Grecji. Stoją Na Argolic Strand. Więc więcej się nie zastanawiamy tylko też tam jedziemy. Miejsca jest do wyboru do koloru.
W recepcji oczywiście meldujemy się, że jesteśmy od pana Rawickiego..
- I zostajecie na miesiąc ? - pyta szefowa kampingu
- Nie, tylko dwa dni

Kamping bardzo sympatyczny, dużo kwiatów i zieleni. Miejsca na kampery zacienione siatkami a dodatkowo okazał się być najtańszym podczas naszego całego wyjzdu. Stoimy dokładnie tu: 37°31'59"N 22°53'31"E
Poniżej kilka fotek z kampingu







Pusto. Wszędzie jest bardzo mało ludzi a w knajpkach szczególnie...


Wieczorem znowu siedzimy razem przy piwku, ale tym razem jest to już zimny Mythos. Iwona z Krzyśkiem wcześnie rano ruszają dalej. My zostajemy tu na dwie noce.
Pływamy, nurkujemy,szukamy muszli.... Jest fajnie

[Barbara i Zbigniew Muzyk]

Wielkie dzięki,barbara

[BaWa]

fajnie że podajesz namiary może się przydadzą