[hawwa]

3 sierpnia (poniedziałek)
Wstajemy rano i wyruszamy czerwonym szlakiem leśnym dookoła jezior Czarnego i Małego, które są połączone groblą. Przy wejściu do ścisłego Parku Narodowego Durmitor należy zapłacić 3 EUR od osoby powyżej 7 roku życia. Dzień wcześniej nie zbierali opłaty, mieliśmy szczęście, ale nie wiemy czy dlatego że była niedziela, czy dlatego, że było już późne popołudnie. W każdym razie płacimy i idziemy.





















Szlak jest opisany na 2,5 h, a my spacerowym tempem pokonujemy go w 1h 50 min. Bardzo fajna trasa z pięknymi widokami na obydwa jeziora oraz szczyty górskie. Polecamy serdecznie. Przy jeziorze jest też knajpka, gdzie każdy dostał coś dobrego: dzieci lody, a rodzice piwo czarnogórskie Niksicko.







Na końcu szlaku dzieci skorzystały jeszcze z parku linowego, gdzie były zabezpieczone profesjonalnymi uprzężami i karabinkami. Musieli przejść wstępne przeszkolenie z używania sprzętu wspinaczkowego i przeszli trasę dziecięcą 3 razy.







Poszliśmy spać dosyć wcześnie, bo jutro przed nami duże wyzwanie – przejazd przez Durmitor.

[frape]

a takie piwko na Ivan Do jeszcze mają ?

---

IS_P1210942.jpg

Plik ściągnięto 4098 raz(y) 180,36 KB

[hawwa]

4 sierpnia (wtorek)
Tak, postanawiamy jednak, że jedziemy przez Trsę do granicy z Bośnią w Hum. Wprawdzie spotkani kamperowcy ostrzegali nas przed tą drogą, że będziemy się męczyć cały dzień, ale swój rozum mamy. W relacji Eli Salutowej przeczytaliśmy, że Saluty tą drogą przejechali. Na campingu przy moście na Tarze pytaliśmy właściciela i mówił, że spokojnie przejedziemy, że jeżdżą tamtędy nawet mniejsze autobusy do 36 osób. W przewodniku było napisane, że jest tam bardzo mały ruch. Wiemy więc, że jest wąsko, ale być może nie spotkamy żadnego pojazdu. Ruszamy tą drogą.
I wszyscy jednogłośnie stwierdziliśmy, że bardzo byśmy żałowali, gdybyśmy się przestraszyli i tą drogę odpuścili. Droga jest wprawdzie szerokości jednego pasa, ale o dosyć dobrej nawierzchni. Należało dobrze obserwować drogę, z daleka dostrzegać nadjeżdżające auta i szukać szerszego pobocza, żeby się minąć. Niestety informacja o małym ruchu na tym odcinku była nieaktualna. Co jakiś czas mijaliśmy osobówki, terenówki, a nawet małe busiki. Na szczęście małych zatoczek było pod dostatkiem. Jednakże piękno tej drogi, widoki jakie się roztaczały stukrotnie wynagrodziły nam niewygody przejazdu. To był najpiękniejszy Durmitor, jaki można oglądać z trasy, a dla mnie to najpiękniejsze góry, jakie kiedykolwiek widziałam. Dopiero na tej trasie góry odkryły całe swoje piękno.

[hawwa]

Cała droga od od Żabljaka do kanionu Pivy, wraz z licznymi przerwami na foto, zajęła nam około 2 godzin. Dobrze, że zdecydowaliśmy się na tą drogę, wraz ze zbliżaniem się do Trsy traciła ona na uroku i nawierzchnia miała coraz więcej dziur. Nie wiem, czy jadąc w odwrotnym kierunku byśmy się nie wrócili… teraz już wiemy, że nie. Jeśli będziecie za Trsą i będziecie chcieli zawrócić, to nie róbcie tego, droga robi się coraz lepsza, a widoki… bajka!!!
Na trasie nie ma ani jednego tunelu, nie miałam co liczyć…

Kanion Pivy to kolejne piękne widoki i znowu co chwilę przerwy na foto. Ku mojej uciesze rozpętała się też jakaś plaga tuneli wykutych w skale. Liczyłam jak szalona. Na tej trasie, do granicy z Bośnią naliczyłam ich aż 67. Tak więc w czasie podróży po Czarnogórze przejechaliśmy pod ponad setką tuneli i żaden z nich nie zagrażał naszym alkowom.























Przejechaliśmy płynnie przez granicę w Hum, drewniany mostek i dopiero zaczęły się schody. Droga wąska, dziurawa i remontowana, więc miejscami szutrowa. Mijaliśmy się z koparkami na milimetry. Patrząc na ilość sprzętu i liczbę ludzi zaangażowanych w remont drogi, Edzia oceniła, że skończą za jakieś 10 lat, więc jeśli ktoś wybiera się w najbliższych latach, może być pewien, że droga będzie ciągle w remoncie.

Zastawialiśmy się jeszcze, czy nie zwiedzić Sarajewa, ale nikt już nie miał ochoty na zwiedzania, kolejną wymianę walut, itp. Sarajewo zostawiliśmy na inną podróż. Przejechaliśmy przez kawałek Sarajewa i sentymentalnie podśpiewywałam sobie pod nosem piosenkę Nohavicy „Sarajewo”, a Jasaxy miały w głowie dokładnie to samo, bo Jędruś zaśpiewał nam nawet refren przez CB:

"Jeszcze płonie ogień i szumi drzewo,
a przed nami noc i sen,
za najbliższym wzgórzem jest Sarajewo,
tam jutro, miła, pobierzemy się."


Dojechaliśmy nową autostradą prawie pod granicę z Chorwacją. Na parkingu wielkości placu manewrowego dla Boeingów, ustawiliśmy się na nocleg. 45°05'07.8"N 17°11'46.1"E Noc przebiegła bardzo spokojnie.

[hawwa]

5-7 sierpnia
Jedziemy dalej, w Chorwacji chyba jakieś święto, bo wszystko pozamykane, żadnych samochodów, żadnych ludzi, więc sprawnie łykamy kilometry oglądając coraz to ładniejsze wioski chorwackie.
Ostatnie 2 dni moczymy się na Węgrzech. Wybieramy Buk.
Camping bardzo ładny, duże parcele, częściowo zacienione, toalety i prysznice czyste, papier jest. Mamy bezpośrednie wejście na termy, gdzie można wchodzić i wychodzić bez ograniczeń. Na campingu tylko Czesi, Niemcy…. no i my ;-)
Na drogę powrotną zaplanowaliśmy jeszcze jakiś jeden nocleg, może koło Chałupek, w Olzie nad jeziorem… ale jednak nie… jak mamy godzinę drogi do domu to jedziemy do domu. Wymoczeni, wypoczęci, opaleni w piątek wieczorem docieramy do domu. Od jutra pranie, sprzątanie kampera… cudownie!!!

THE END

[tolo61]

Super relacja...
Zwłaszcza że my, robiliśmy ją dokładnie w odwrotnym kierunku.....
Z BiH opisywana przez Ciebie drogą w remoncie / w mapach zaznaczona głowna na czerwono / biegnącą w kanionie do wjazdu w tunele pod górę do Zabljaka przez Durmitor
Durmitor Bajka...
Nocowaliśmy na górze przy Kolibie a zjeżdżając do Zabljaka w dole leżało rozbite Mondeo...
Stawiam piwko z relację

[WODNIK]

Piękna wyprawa, pięknie opisana, super towarzystwo. Dzięki.

Oczywiście poleciało.

Pozdrawiam

[hawwa]

Krótkie podsumowanie:

przejechanych kilometrów 4137 km

wydatki konieczne:
paliwo 2000 zł
drogi, parkingi 420 zł
noclegi 820 zł
wejściówki 140 zł

I cała masa pięknych wspomnień

[hawwa]

[Socale]

Ja się w tamte strony chyba nigdy nie wybiorę, no może w którymś styczniu
Ale fajnie było zwiedzić choć namiastkę, bardzo ładnie opisana wyprawa.
Fotki jeszcze lepsze tylko nadal nie wiem o co kaman z tym DNR.
Należne <piwo> leci
Dziękuję.

[WODNIK]

Jasiu - pifko to ja myślę że za jakiś czas w realu wypijemy [/quote]

Jestem tego pewny na 100%.

[hawwa]

[BaWa]

[rado]

[hawwa]

Przejrzałam całą tą drogę do Kruji na mapach satelitarnych i jestem prawie pewna, że to takie miejsce:
41°29'13.8"N 19°46'03.3"E