[Roza]

Nie ciagnelo nas do tej pory do Warszawy. Sami mieszkamy w duzym miescie i priorytetem byla zawsze ucieczka od wszystkiego co glosne, zagonione i pardon- smierdzace;)

Poznojesienna pora nie zawsze jest laskawa dla pobytow na lonie przyrody wiec zdecydowalismy sie pokazac corkom stolice naszego kraju.

Przed wyjazdem pytalismy na forum CT o miejsca postojowe, co warto zobaczyc itd. Otrzymalismy tez informacje (evvcik- uklony!), ze jest dostepny (jak sie okazalo rozprowadzany dosc tajnymi kanalami;)) przewodnik dla dzieci o Warszawie. Mamy w domu przewodniki dzieciece Wloch, Grecji, Francji i Karpacza wiec znamy formule takich wydawnictw i bardzo nam ona odpowiada. Nawiazalismy kontakt z autorem tej publikacji- jak sie okazalo Panem Przewodnikiem Warszawskim i umowilismy sie na telefon w dniu przyjazdu do stolicy.

Wyjazd zaplanowany mielismy na pozny wieczor, poniewaz starsza corka chodzi do szkoly muzycznej i lekcje skrzypiec konczyla przed 20. Babcia zegnala mlodsza core i spakowala ja do kampera:)



Jechalismy przez 3 godziny, przespalismy sie na stacji przytuleni do tirow (nie bylo chlodni- uff!), a rano po kolejnych 3 godzinach zobaczylismy tablice powitalna:)



Nie tylko my kamperowalismy w ta niezbyt ladna pogode:)



Bez problemu trafilismy na polecany na nocleg parking w centrum miasta, ale nie bylo miejsca na nasze auto i polozenie tuz przy torach tramwajowych nie napawalo nas optymizmem. Skorzystalismy wiec z opcji awaryjnej i zajechalismy na jedyny czynny kemping w W-wie nr 123 Majawa. Okazalo sie, ze mamy towarzystwo:)



Domki pamietaja wieeele;) Podobno wszystko ma sie zmienic z magiczna data 2012:) Zobaczymy. Na razie tylko recepcja nie straszy.





Koszt pobytu naszej 4 osobowej rodziny z pradem to 80 zl za dobe. Pytalam sie o postoj kolo Palacu Kultury, a i owszem- mozna stac, nocowac za....9 zl za kazda rozpoczeta godzine;) Na razie kemping jest bez konkurencji;))

Niezwlocznie ruszylismy w miasto!:) Po telefonie do pana przewodnika mielismy malo czasu, zeby spotkac sie z nim na Placu Zamkowym. Kupilismy 3 dniowe bilety komunikacji miejskiej, a potem krotka podroz autobusem, jeszcze krocej tramwajem i juz! Jestesmy na Starowce.



Kolejny telefon do przewodnika i machamy reka;) Zobaczyl nas! Wyjasnil, ze ten przewodnik sklada sie z 10 map- tras i ksiazeczki z odpowiedziami. Jest to swego rodzaju gra miejska dla dzieci. Sa zadania do wykonania. Na przykład trzeba odnalezc charakterystyczny dom lub rzezbe, pomyslec, odpowiedziec na pytanie, a potem posluchac krotkiej opowiesci o tej rzeczy czy tez miejscu. Sa to ciekawostki, opowiastki anegdotyczne- jednym slowem REWELACJA! Od razu zdalismy sobie sprawe, ze na tym wyjezdzie nie damy rady przejsc wszystkich tras. Po prostu MUSIMY tu jeszcze nie raz przyjechac:)

Po zaznajomieniu sie z formula przewodnika dziewczynki chcialy od razu zaczac realizowac zadania z mapki o Starym Miescie, ale najpierw chcielismy pokazac im wnetrza zamku krolewskiego.









komnaty prywatne krola robia wrazenie...





oto i gospodarz...



loze piekne, ale niezbyt wygodne chyba;)



tez lubimy okragle stoly



Zamek bardzo nam sie podobal, ale wolimy chyba sredniowieczne klimaty i porownania z zamkiem Ludwika Szalonego w Neuschwanstein nasuwaly nam sie co krok:) Wrocimy do Zamku Krolewskiego kiedy corki beda starsze i wtedy zwiedzimy go z audio przewodnikiem na uszach:)

Nie moglismy sie juz doczekac wiec: tadam! zaczynamy zwiedzanie Warszawy jako detektywi tropiacy zagadki przeszlosci! Pierwsza mapka nosi tytul:"Tajemnice Starego Miasta"



cdn...

[pirat666]

Stawiam piwko - bo chętnie wszystko zobaczę na fotkach na co nie ma zwykle czasu he he choć wszystko pod nosem

[Roza]

pirat666- dziekuje za piwo!:)

tajemnice Starego Miasta

Ruszamy!

...pierwsze zadanie to kolumna Zygmunta- co trzyma w dloniach? dlaczego?

Dziewczyny dowiedzialy sie tez krol jako pierwszy Polak gral w pilke nozna!:) Byl tez poszukiwaczem kamienia filozoficznego (czyli po fachu z Harrym Potterem;)), pasjonowal sie sztuka i przeprowadzal najdziwniejsze eksperymenty alchemiczne, z ktorych jeden skonczyl sie pozarem i splonela czesc zamku na Wawelu! Wtedy krol przeniosl stolice do Warszawy:)

Potem mielismy za zadanie odnalezc druga kolumne, na ktorej stal pomnik- trafiona pociskiem czolgu we wrzesniu 1944 roku polamala sie na 6 czesci.





Kolejne zadanie to odnalezc pelikana, isc uliczka, ktora on zdobi i poszukac stadka kamiennych golebi, policzyc. Ptaszki umieszczono nad wejsciem do kamienicy, w ktorej mieszkala pani Jadwiga Majchrzakowa. Kochala golebie i karmila je codziennie- nawet w czasie wojny.







Pelikan natomiast to symbol opieki nad starszymi, chorymi, a poniewaz na ulicy Piwnej znajdowal sie pierwszy warszawski szpital- umieszczono figure tego ptaka na murze.



Ruszamy teraz w kierunku katedry Sw.Jana- to jeden z 3 kosciolow koronacyjnych w Polsce. To tutaj zostala zaprzysiezona Konstytucja 3 Maja. W podziemiach spoczywaja wybitni Polacy miedzy innymi autor "W pustyni i w puszczy" Henryk Sienkiewicz. Wokol drzwi katedry sa symbole- trzeba rozpoznac postaci.

Tuz obok znajduje sie kosciol Jezuitow. Przy wejsciu stoi kamienna figura niedzwiedzia- to ksiaze mazowiecki z racji swojej brzydoty nazywany Niedzwiedziem- kiedy dowiedzial sie, ze jego ukochana poslubila innego skamienial i przybral postac niedzwiedzia.



Na drzwiach kosciola dziwne figury Matki Boskiej i Aniolow- wygladaja na zniszczone i polamane. To zamierzony efekt artysty Igora Mitoraja, ktory mieszka w Italii. W Rzymie ten rzezbiarz stworzyl podobne drzwi prowadzace do kosciola Swietych Aniolow i Meczennikow.



Dziewczyny szukaja bramy kolo katedry, przechodzimy przez nia i znajdujemy gasienice czolgu umieszczona w murze. Gasienica jest mala. Tablica wyjasnia wszystko.







Jasniejsza cegla to slad wyrwy jaka zrobil w scianie swiatyni zdalnie sterowany czolg- mina Goliat. W wyniku tego ataku zolnierze powstania ukrywajacy sie w swiatyni musieli sie poddac.



Teraz szukamy kola wmurowanego w sciane. Dziewczyny musza odgadnac przeznaczenie tej ozdoby:) Jest ich wiele w Warszawie- to dawne miejsca parkingowe:) Cumowano przy nich konie:)



Kolejna ciekawostka to dzwon stojacy na placu Kanonia- ma moc spelniania zyczen! Trzeba zamknac oczy, dotknac dzwonu i pomyslec zyczenie. Potem na lewej nodze skakac dookola dzwonu. Jesli nikomu nie powiesz- zyczenie sie spelni! Ola pomyslala dwa zyczenia i zrobila dwa kolka wokol dzwonu:)





W narozniku placu Kanonia znajduje sie najwezsza warszawska kamienica. Ma 140 cm szerokosci:)) Powod- unikniecie placenia wysokiego podatku, ktory liczony byl w zaleznosci od szerokosci kamienicy od strony frontu. Z tylu ta kamienica jest juz duuuuzo szersza;))







Z lewej strony kamienicy znajduje sie izba pamieci Pulkownika Kuklinskiego.



Teraz czas na na najkrotsza uliczke Stolicy:) Zadaniem jest policzenie ile krokow liczy sobie ulica Dawna- juz wiemy, ze 60!:)
Uliczka jest bardzo urokliwa. Po jej przejsciu jestesmy nad Wisla.





Odnajdujemy najbardziej widoczny obiekt po drugiej stronie- chodzi o wieze kosciola Sw. Floriana chociaz tata upiera sie, iz chodzi o budujacy sie stadion;)
Jestesmy na Gnojnej Gorze- tu dawniej juz poza granicami miasta bylo pierwsze wysypisko smieci, smrod podobno bardzo krolowi przeszkadzal.





Udajemy sie na spotkanie z bestia! Po drodze podziwiamy stare, klimatyczne mury.







Oto i nasza bestia! Straszny Bazyliszek, ktorego wzrok sprawial, iz przeciwnik zamienial sie w kamien. Dzielny szewczyk sprytnie pokonal Bazyliszka pokazujac mu lustro:) Dzis znajduje sie tu znana restauracja.





Rozgladamy sie po rynku...









...bardzo nam sie podoba! Powoli jednak zaczynamy byc glodni:) Jeszcze jedno zadanie z przewodnika i szukamy obiadu!

Kamienica Fukierow pod nr 27. Sliczna, zlocona, a przed wejsciem na dole (do restauracji) przepiekne ozdoby jesienne! Alez ciesza oczy!





Przechodzimy przez Barbakan, mijamy restauracje Meksykanska i trafiamy do bardzo przyjemnego miejsca gdzie zamierzamy sie posilic, ale o tym w nastepnym odcinku...;)

[Tadeusz]

Bardzo podoba mi się formuła tej wycieczki.
Dziewczynki są świetnymi modelkami.
Dzięki nim warszawska Starówka nabrała dodatkowej urody.

Mamusi stawiam piwo, chociaż wolałbym lampkę dobrego wina.

[Annmir]

Fajna relacja, czekam na ciąg dalszy i pozdrawiam całe towarzystwo cieplutko

[martini44]

Raz w miesiącu jestem w Warszawie ale pierwszy raz spotykam sie z tak ciekawym opisem zwiedzania, nigdy w życiu nie zwróciłem uwagi na gołebie itd... PROSZĘ O WIĘCEJ

[Roza]

tajemnic Starego Miasta ciąg dalszy

...na obiad trafilismy do Kompanii Piwnej ul. Podwale 25. Spodobalo nam sie auto, ktore wygladalo z bramy:) Bylo z innego czasu. Pan, ktory czekal na gosci obok tegoz auta mial stroj tez niecodzienny.



Po wejsciu do bramy zobaczylismy ogromny ogrodek piwny czynny zapewne latem i jeszcze wspanialsze auto:) Wszystko wystylizowane na klimatyczna uliczke.



W srodku restauracji kilka sal (kelner informuje, ze na 450 osob!!), sporo ludzi, ale bez tloku. Stylowe menu, swieczka na stole i pyszne piwo:)



Nie bylismy az tak glodni, zeby obiadowac- raczej byl czas na drugie sniadanie;) Poprosilismy o wedliny na polmisku, a dziewczyny wyczekane szarlotki z lodami:) Wszystko bylo pyszne! Na koniec kelner przyniosl dla dzieci po lizaku, a dla rodzicow po kieliszeczku likieru wisniowego:) Mily akcent- wlasnie on spowodowal, ze corki zazyczyly sobie jesc jutrzejszy obiad wlasnie tu;)) Spryciule;) Obsluga zalecila rezerwacje stolika, poniewaz w soboty trudno o wolne miejsce!

Trzeba bylo sie zbierac, bo czekala na nas dalsza czesc trasy z przewodnika. Przy wyjsciu z Kompanii zobaczylismy takie cudo- dzwonil nawet, ale mial przekierowanie na komorke pani menager;)



Z prawej strony drzwi stoi sprzet, ktory pokaze czy nie przeholowalismy z jedzeniem;) Warto skorzystac:)



Na scianie bramy wisi zabawny plakat informujacy o zdrowotnych walorach kiszonej kapusty, ktora w duecie z kiszonymi ogorkami podaja w Kompanii jako czekadelko:)



Dla lodzian dobra nowina:)



Idac w kierunku Rynku mijamy niecodzienna pare: pies i kot (kot w obrozy!) czekaja razem i widac bardzo zgodnie na swojego czlowieka. Po krotkiej chwili kot decyduje sie wejsc do delikatesow:)



Jeszcze fotka takiego ladnego miejsca- gdyby nie rezerwacja na jutro to moze tutaj jedlibysmy obiad..?



A to juz nasze kolejne zadanie czyli kamienica pod Murzynkiem. Pytanie: kamienica nazywa sie tak bo:
a/ wlasciciel mial czarna skore?
b/ mial tu byc indianin, ale artyscie "wyszedl" murzynek?
c/ kiedys wiekszosc ludzi nie znalo liter ani cyfr i w ten sposob oznaczano domy: pod murzynkiem, pod labedziem itd.?



corki odpowiedzialy prawidlowo (mysle, ze intuicyjnie:)

Udajemy sie teraz do Syrenki! Trzeba okreslic jaka fryzure ma symbol Warszawy, a potem opowiadam dziewczynom jedna z wielu legend mowiaca o tym skad sie wziela nasza Syrenka- siostra tej z Kopenhagi w znanej mi wersji:)



Kolejny punkt to ulica Kamienne Schodki i pytanie po co ja zaprojektowano? Powstala, zeby mieszkancy miasta mieli latwy dostep do wislanej wody.



Teraz kierunek Barbakan. Przewodnik podaje ciekawostke: wjazd do miasta zaprojektowany jest nieco z boku od osi ulicy. Rozpedzeni jezdzcy po przekroczeniu bramy wpadali na sciane! Brama zaopatrzona byla w krate, ktora na noc byla spuszczana chroniac wjazd do miasta.

Idac murem Barbakanu mijamy po prawej stronie przesliczne kamienice! Niektore maja bajeczne kolory i kunsztowne zdobienia.







Schodzimy tez do fosy i ogladamy zarys ciemnej linii na murze, ktora wskazuje dawny poziom murow miejskich- wszystko ponizej ciemnej spoiny to oryginal, a powyzej- rekonstrukcja.

Stajemy teraz pelni zadumy pod pomnikiem Malego Powstanca. Zadaniem jest ulozenie w prawidlowym porzadku slow powstanczej piosenki..."Warszawskie dzieci pojdziemy w boj, za kazdy kamien twoj stolico damy krew"



Najtrudniejszy temat, na ktory rozmawiamy z corkami...wojna, bezsens zabijania i najgorsze: udzial w wojnie i smierc dzieci.

Pozostal nam ostatni punkt przewodnika- pomnik Jana Kilinskiego, warszawskiego szewca i bohatera!

Dowiadujemy sie tez, ze jego pomnik stoi na placyku nazywanym kiedys "Piekielkiem"- tutaj kat wykonywal wyroki smierci, a egzekucje bywaly czesto bardzo okrutne- stad nazwa.



Trasa "Tajemnice Starego Miasta" jest kompletna!

Pozostal nam jeszcze tzw "czas wolny";) Nie mamy go jednak zbyt wiele, bo zaczyna coraz mocniej padac- kropilo caly dzien- i jestesmy jednak troche juz zmeczeni i schodzeni:) Droge powrotna umilaja nam takie wesole neony:





Postanawiamy pokazac jeszcze dziewczynkom Grob Nieznanego Zolnierza i Ogrod Saski- sa po drodze tak czy siak.

Przy grobie jeszcze nie ma nikogo, ale jak podchodzimy to widzimy jak ze wszystkich stron zaczynaja sie schodzic wycieczki szkolne! No tak! Zaraz pelna godzina i zmiana warty- my uciekamy przed tlumem:) Przyjdziemy tu kiedys o 7 rano!





Jeszcze trudno pojac 5 i 7 latce idee Grobu Nieznanego Zolnierza, ale staramy sie jak mozemy wyjasnic...czytamy daty i nazwy miejsc na calym swiecie gdzie byla przelewana zolnierska krew...

Chwile w zapadajacym zmroku na alejkach Ogrodu Saskiego, posrod rzezb i z widokiem na cudna fontanne pozwalaja troche rozjasnic ten nostalgiczny nastroj mimo deszczu i coraz wiekszego chlodu:)



Na koniec fotka, ktora swietnie oddaje kondycje naszych corek: po calym dniu lazenia po miescie, odkrywaniu jego tajemnic i zagadek wygladaly tak:



My mielismy juz troche mniej wesole miny;))

koniec dnia pierwszego:)

[wbobowski]

Tyle razy byłem na Starym Mieście, a w tej opowieści odkrywam go na nowo.

[gryz3k]

Wow. Z Warszawy jestem, tu się urodziłem, na Starówce byłem wielokrotnie, ale teraz mam kolejny dowód, że Warszawa jest miastem, które mam "zwiedzone" najmniej. Wybór restauracji dobry. Dobry stosunek jakości do ceny, co w Warszawie nieczęste. Poddaliście mi pomysł jak pokazywać córeczce odwiedzane miejsca.

[Roza]

[Anika]

Kochani, jestem pod wrażeniem super pomysł na zwiedzanie z dzieciakami!!!I na pewno zapamiętały więcej niż z nudnego chodzenia za przewodnikiem, którego na wycieczce i tak większość dzieciaków nie słucha... też nie wiedziałam o wielu miejscach na Starym Mieście, które pokazaliście - więc dziękuję za fajny reportaż!! Dla całej rodzinki i do miłego zobaczenia wkrótce (mam nadzieję!!)
Ania

[Tadeusz]

[Anika]

Hehe Tadeusz ja, affy i każdy kto poznał dzięki CT wspaniałych ludzi wie, że przyszłość właśnie taka jest...

[Roza]

drugi dzien warszawski - Muzeum Powstania

Drugi dzien naszej warszawskiej przygody trzeba bylo zaczac od obowiazkow. W czasie gdy Olenka pod moim okiem cwiczyla na skrzypcach- Marianna umilala czas tacie gra w "chinczyka" (wersja Scooby Doo;))



Tego dnia nie bralismy ze soba przewodnika- mielismy inne plany. Jako pierwsze pojechalismy odwiedzic Muzeum Powstania Warszawskiego. Zobaczylismy kolejke do kas, glowa rodziny ustawila sie w ogonku, a my staralysmy sie przyzwyczaic do deszczu;)







Zaraz przy wejsciu, w szatni zaskakujacy element- szklany fragment podlogi, przez ktory widac kanal i uciekajacych nim Powstancow. Co chwile jeden z nich podnosi glowe i patrzy w gore, w jego oczach widac strach...niesamowite wrazenie.

Przepraszam za jakosc zdjecia, nie potrafilam inaczej tego zrobic:(



Po wejsciu do srodka kalendarium wojennego czasu...



...a na wprost widac rozmownice, w kazdej stary aparat telefoniczny. Po podniesieniu sluchawki mozemy uslyszec historie Powstanca. Forma rozmowy telefonicznej przydaje intymnosci, sprawia wrazenie, ze czlowiek po drugiej stronie mowi tylko do nas. Kilka portretow przewiazanych jest kirem zalobnym...ci Powstancy zabrali juz swoje historie do grobu.

Dziewczynki z wielkim zainteresowaniem sluchaly kolejnych Bohaterow. Mariannie najbardziej zapadla w pamiec opowiesc pani Walecznej Laczniczki o ucieczce kanalami, o tym jak ratowal ja kolega kiedy z powodu niemozebnego smrodu stracila przytomnosc...corki dlugo sluchaly, zmienialy rozmowcow i podchodzily do nas z pytaniami...







Kolejna sala pomyslana jest pod katem dzieci. Dziala mini poczta powstancza, mozna samemu odbic pamiatkowe pieczecie, na scianie rysunki zrobione jakby dziecieca reka...





mnie sciska za gardlo na widok zabawek umieszczonych w gablocie...



Czasem, zeby cos zobaczy trzeba sie wysilic. Tu czesc ekspozycji przedstawiona jak w fotoplastikonie.



Okruchy zycia codziennego.



Zwiedzajac poszczegolne pomieszczenia nalezy dokladnie sie rozgladac. Mozna wtedy odnalezc poszczegolne kartki z kalendarza, na ktorych opisany jest kazdy dzien tamtego czasu...Wieszaki sa porozmieszczane w roznych miejscach, czasem troche ukrytych. Ich zbieranie przypadlo w udziale dzieciom.



Widzielismy piekny motor BMW z koszem...



...i samolot, w ktorym potem ogladalismy niesamowity film.



Wszechobecne sa zdjecia ludzi, ktorzy zgineli w Powstaniu...mlode, usmiechniete twarze...ciezko patrzec suchymi oczami:(



Zobaczylismy tez Syrenke Warszawska znad Wisly. Obok figury zdjecie modelki Krystyny Krahelskiej pseudonim Danuta, ktora pozowala artystce Ludwice Nitschowej. Krystyna Krahelska byla harcerka, sanitariuszka w Powstaniu i poetka. Jest autorka piesni "Hej chlopcy bagnet na bron". Zginela 2 sierpnia 1944 roku w Powstaniu. Miala 30 lat.



Fragment ruin w miniaturze robi wielkie wrazenie z powodu mnostwa szczegolow...



Tyle fotografii, tyle istnien ludzkich...



Ta sala zrobila na mnie najwieksze wrazenie...w gablotach kartki wyrwane z zeszytow, kawalki bibuly...czesto piekne pismo, taka przedwojenna kaligrafia, taka sama pisala moja babcia do swojego meza w oflagu o tym, ze urodzil mu sie syn, ktorego mial nigdy nie zobaczyc...

...w tle lektorzy czytaja te fragmenty listow, ktos kogos szuka, pozostawil karteczke w szczelinie muru, ktos uspokaja matke, ze zyje- niech ona sie nie martwi...

...w gardle rosnie klucha, mokre oczy...niewyobrazalny ladunek emocji...



Z ciezkim sercem idziemy do samolotu na film pt "Miasto ruin" (można obejrzeć również wersję 3D, ale wybieramy samotny seans w samolocie). Film jest nakrecony tak jakbysmy lecieli samolotem nad zruinowana Warszawa. Widac przerwane mosty, szczatki murow. W pewnym momencie Olenka pyta dlaczego widac "male" i "duze" ruiny. Faktycznie spora czesc miasta jest bardziej "plaska". Pani z obslugi wyjasnia nam, ze to ruiny getta...ono zostalo doslownie zrownane z ziemia. Stad wrazenie, ze tam prawie nic nie ma:(( Teren getta przerazajaco wielki!

Ostania klatka filmu wygladala tak...:



Mamy okazje zobaczyc pojemniki z cenna zawartoscia, ktore byly zrzucane dla walczacej Warszawy.



Insygnia wroga...



Na koncu wchodzimy do repliki kanalow, nie mielismy pojecia jak niskie i ciasne sa kanaly! Nie chce nawet sobie wyobrazac jak wygladaly wtedy...nie byly suche...:(







Po wyjsciu z muzeum naszym oczom ukazuje sie kolejka! To dopiero! A myslelismy, ze dlugo czekalismy na bilety- cale 15 minut!:) Ci ludzie postoja tu duzo dluzej.





Spedzilismy w muzeum duzo czasu, ale zgodnie postanawiamy, ze musimy tu wrocic! Z kazda wizyta dziewczynki zrozumieja wiecej, bedzie mozna powoli oswajac je z tym najtrudniejszym tematem. Nalezy zadbac, zeby dzieci znaly historie, zeby znaly losy naszej rodziny, ktora na wojnie stracila najblizszych...zeby wiedzialy, ze ich pradziadek byl bohaterem...rotmistrzem 3 Pulku Szwolezerow Mazowieckich, polskim ulanem! I tak jak wielu innych oddal zycie wierzac w wolna Polske.

cdn.

[evvcik]

.................. no i sie poryczalam...................
babaffa - dziekuje