[Elwood]

Postanowiłem tą relację zamieścić w dziale Europa - pozostałe kraje, pomimo iż terytorialnie byliśmy we Francji i Włoszech to jednak wyspy, które odwiedziliśmy w swej historii zawsze parły ku samodzielności stanowienia o sobie i w dużej mierze odbiegają swoją kulturą, gospodarką, krajobrazem od państw, których są częścią składową. Dziś zaczynamy relację, a że działo się dużo i przemierzyliśmy szmat drogi to zapewne będzie to opowieść długa - taka na zimowe wieczory.


Mieliśmy jechać do Petersburga czy jak kto woli Piotrogrodu. Osobiście zawsze marzyłem o takiej podróży. Propozycja wyjazdu tam kamperkiem, która swego czasu pojawiła się na forum była super. Zapisaliśmy się do grona chętnych, zarezerwowaliśmy sobie urlopy na określony termin i nie wytrzymaliśmy presji zbliżającego się terminu wyjazdu oraz braku jakiejkolwiek informacji o postępie w organizacji wyjazdu pomimo, iż proponowany czas wyjazdu zbliżał się nieubłaganie.
Ponieważ należało zagospodarować zaklepany urlop trzeba było coś wymyślić.
Na zlocie w Pajęcznie Janusz rzuca pomysł by w związku z brakiem odzewu na temat Piotrogrodu odbyć podróż wokół morza Tyrreńskiego z wypadem na Maltę. Halince i Gosi oczy rozbłysły na samą wieść o planach, a mnie dwa razy powtarzać nie trzeba było. Wszakże zawsze z Gosią marzyliśmy o zwiedzeniu Korsyki i Sardyni, ale jakoś nie bardzo było nam po drodze a i perspektywa wyjazdu w taką trasę kamperkiem w pojedynkę trochę nas do tego pomysłu zniechęcała.
Próbujemy namówić jeszcze Wbobosia i Elę na wspólny wyjazd, ale wcześniejsze plany reprezentacyjno-rodzinne uniemożliwiają im podróż z nami.
Zaraz po powrocie ze zlotu rezerwuję bilety na prom na Korsykę. Udaje się zakupić bilety za niecałe 100 euro za kamperka i dwie osoby – taniocha. Tak więc wiemy, że 20 czerwca 2011 roku o godzinie 8.00 wypływamy z Livorno we Włoszech.
Został nam niecały miesiąc na pozostałe przygotowania do wyjazdu. A trzeba było doprowadzić kamperki do stanu używalności /przeprowadzić przeglądy, wykonać drobne naprawy /, pomyśleć o zaopatrzeniu w żywność na czas podróży, opracować trasę, jadłospis na każdy dzień, ustalić miejsca postoju, zabytki jakie chcemy zwiedzić, supermarkety jakie chcemy odwiedzić i tysiące innych spraw by sprostać wyzwaniu.
By nasza podróż miała możliwość odbycia się wg pierwotnego planu niezbędne było jeszcze przed wyjazdem zarezerwować bilety na prom ze Sardynii na Sycylię gdyż jak niosły przewodnikowe wieści w okresie wakacyjnym zakup biletu na kierunkach wylotowych ze Sardynii rzekomo graniczy z cudem. Jak się potem okazało prom był w połowie pusty, a mniej kłopotów w biurze linii Tirrena mielibyśmy, gdybyśmy kupili tam bilety niż kiedy zarezerwowaliśmy i opłaciliśmy je przez Internet – no cóż nikt nie lubi dzielić się prowizją z pośrednikiem. Po małych perturbacjach - opisanych w dziale Plany podróży - udaje nam się bilety załatwić przed wyjazdem.
Wykazujemy jeszcze sporo dobrej woli w organizacji wyjazdu, dokonując niezbędnych czynności przy kamperkach i zakupujemy wszelkie dostępne na polskim rynku przewodniki dotyczące Korsyki, Sardynii, Sycylii i Malty – praktycznie mamy dwa komplety – czyli pełne zabezpieczenie na wypadek pożaru lub innego kataklizmu w jednym z kamperków. Cała reszta przygotowań z powodu braku czasu, ale chyba przede wszystkim z powodu bardzo luźnego podejścia przez nas do tematu wyjazdu i braku chęci narzucania sobie jakichkolwiek ograniczeń z nim związanych spełzła na niczym. Trochę prowiantu i po dwa obiadki dla czworga – to cały zapas żywności jaki zabraliśmy.
W tym prowiancie był jednak przebój wyjazdu – to Januszowe konserwy „Krakusa” – jak się okazało były niezastąpione w momentach oczekiwania na posiłek lub dopychania do syta – a poza tym wesołe wspomnienia z lat młodości związane z podróżami podczas, których dominowały w pożywieniu przysłowiowa „konserwa turystyczna” czy „paprykarz szczeciński” , potrafiły wypełnić niejedna godzinę wspólnej podróży.
I tak bez zbędnego bagażu, bez ograniczeń związanych z planem podróży, za wyjątkiem terminów wyznaczonych rezerwacją biletów na promy, udaliśmy się w podróż, która w samym zamyśle jawiła się jako wspaniała przygoda.
Nastał dzień 18 czerwca roku 2011, kiedy w samo południe, wypiwszy u nas kawę, wyruszyliśmy w podróż naznaczoną wodami morza Tyrreńskiego wyspami: Korsyką, Sardynią, Sycylią i Maltą. Pierwszy postój zaplanowaliśmy w Novym Jicinie w restauracji zamkowej na wspólnym inauguracyjnym obiadku. Już pierwsze kilometry wprawiły nas we wspaniały nastrój. Kiedy w okolicach Pszczyny mijaliśmy orszak weselny przez CB radio zagadnąłem do Janusza, że dysponując dwoma kamperami moglibyśmy urządzić młodej parze tzw. „zastawę”. Okazało się, że samochód, którym poruszała się para młodych wyposażony był również w CB radio i z przerażeniem odebrali nasze zapędy. Po chwili negocjacji, w zamian za nieblokowanie im drogi do wspólnego szczęścia młodzi postanowili wkupić się w nasze łaski wódką weselną, którą wręczyli nam na najbliższym wyjeździe ze stacji benzynowej. Oni, z naszymi życzeniami, mogli bez problemu dotrzeć do kościółka by wygłosić SAKRAMENTALNE TAK, a my bogatsi o dwie flaszki Finlandii w poczuciu sprawienia im niesamowitej frajdy /wszakże nie każdemu na drodze do małżeńskiego szczęścia stają dwa kamperki/ udaliśmy się do Novego Jicina na obiad. Zaspokoiwszy głód wspaniałościami serwowanymi przez restauratora jeszcze tego dnia dojechaliśmy w okolice Sankt Martin AM Wollmissberg w Austrii, gdzie na przydrożnym parkingu spędziliśmy noc.

[OMEGA]

O jak ładnie się zapowiada , pisz dalej i wklejaj zdjęcia

[martini44]

Nareszcie sie doczekałem

[Nomad]

Dajesz

[Tadeusz]

Elku, jednak cierpliwość popłaca.

Będę czytał z zapartym tchem. Zaczęło się pięknie.

Piwo stawiam za fajny początek i do zachęty na resztę.

[Elwood]

Oj wielkie dzięki Tadziu za piwko - jak znalazł do przepłukania nereczek

[janusz]

Ponieważ Elek ma ograniczony dostęp do internetu to chwilowo zdjęcia do tej relacji ja będę dodawał.

---

2011-06-18 15.42.32.jpg Bardzo sympatyczna restauracja. Jeśli tylko przejeżdżamy tamtędy to wstępujemy na obiad.

Plik ściągnięto 14573 raz(y) 96,82 KB

2011-06-25 09.24.33.jpg Trudno znaleźć zdjęcie na którym są jednocześnie wszystkie postacie, obsadzone w głównych rolach tej opowieści. Od prawej - Elek, Halinka, Gosia, Janusz.

Plik ściągnięto 261 raz(y) 326,4 KB

2011-06-18 15.37.04.jpg Zdjęć z przekazania flaszek nie mamy bo akcja była błyskawiczna. Pierwsze zdjęcia mamy z odpoczynku na obiedzie w Jcinie.

Plik ściągnięto 294 raz(y) 96,18 KB

2011-06-18 15.42.40.jpg Zamówiliśmy chrupiącą kaczuszkę - pychota.

Plik ściągnięto 270 raz(y) 107,69 KB

2011-06-19 08.02.21.jpg Nocleg na austriackiej autostradzie.

Plik ściągnięto 270 raz(y) 86,16 KB

2011-06-19 08.19.06.jpg W tym miejscu.

Plik ściągnięto 279 raz(y) 83,1 KB

2011-06-19 08.02.29.jpg Rano, kawka, śniadanko i w drogę.

Plik ściągnięto 261 raz(y) 83,8 KB

2011-06-19 08.20.31.jpg Pogoda jak marzenie, a może jak marznięcie. Zapomnieliśmy tylko zabrać kożuchy i narty. Dobrze że mamy Finlandię weselną, będziemy się grzać.

Plik ściągnięto 273 raz(y) 71,33 KB

[OMEGA]

Janusz czekamy z niecierpliwością na więcej a ty Elku pisz dalej ,
bardzo interesująca relacja.

[Elwood]

DZIEŃ 2 - 19.06.2011

Jest godzina 8.17, Na zewnątrz aż 5 stopni ciepła. Wieje i pada. Droga zupełnie pusta. Jest niedzielny poranek.

Ok. 10.00 pokonujemy alpejską przełęcz dzielącą Austrię i Włochy, które witają nas piękną pogodą. Obowiązkowo zawijamy do pierwszego przydrożnego Autogrilla by napić się włoskiej kawy. Gosia jest fanem włoskiego Espresso a ja Kapucinii. Okazuje się, że Halinka i Janusz też uwielbiają włoską kawę. Mamy spory zapas czasu. Przed nami ok. 500 km do portu, a my mamy jeszcze prawie cały dzień czasu. Postanawiamy wpaść na lody do Florencji.
Ponieważ już byłem we Florencji mniej więcej wiedziałem gdzie powinniśmy zaparkować. Niestety centrum zawalone autami /niedziela /a nadbrzeżne parkingi również pełne. Zataczamy coraz większe koła wokół starego miasta by wreszcie w jakiejś wąskiej uliczce znaleźć miejsce na dwa kamperki. W ciągu 30 minut docieramy do centrum starego miasta i sponiewierani upałem oddajemy się lodowej rozkoszy.
Rozkosz była wieeeelka i po paru minutach spływała po naszych palcach, nogach i wszystkich wystających częściach ciała. Janusz i ja nie wiedząc dlaczego najbardziej utytłane mieliśmy brzuchy. Dość swobodny tryb przygotowań do podróży nie pozbawił jednak naszych pań czujności oraz przezorności i spokojnie mogliśmy skorzystać z wilgotnych podróżnych chusteczek, które o dziwo obie miały przy sobie. Wtedy i dzisiaj zastanawiam się czy zaopatrzyły się w te chusteczki bo wciąż traktują nas chłopaków jak dzieci, czy też dlatego, że zrobiwszy sobie wnuczęta muszą być przygotowane na każdą ewentualność, a po prostu zapomniały chusteczki wyciągnąć przed wyjazdem z torebki. Cóż nieważne –ważne, że były.
Jesteśmy czyści, ochłodzeni i wtapiamy się w tłum zwiedzających starą Florencję. Kolejny raz stwierdzam, że nie cierpię tłoku, ale dziarsko przemierzamy ulice i place oddając się urokowi starych zabytkowych budowli, uliczek i placów.
W pewnym momencie ogarnął nas z Januszem niepokój, że nie zdążymy na prom, gdyż nasze panie w jakiś dziwny sposób zaczęły się przyglądać pewnym rzeźbom, a ich ożywionej, i prowadzonej z dala od nas dyskusji nie było końca. Były zachwycone i wyraźnie pobudzone. No cóż nic dziwnego, jesteśmy na placu Della Signora, a jedną z rzeźb tam królujących, obok fontanny Neptuna i rzeźby Herkulesa , była kopia rzeźby Michała Anioła z roku 1501 – „DAVID”.
Jakoś udało się odwieść dziewczyny od rzeźb i posągów placu Piazza Della Signiora i wzdłuż Galerii Uffizi udaliśmy się nad rzekę ARNO, przespacerowaliśmy się Mostem Złotników skąd udaliśmy się w drogę powrotną do kamperków.
W ciągu zaledwie paru godzin zobaczyliśmy wiele ciekawych zabytków uroczej Florencji. Wybudowana w stylu gotyckim a następnie przebudowana w neogotyku Katedra Santa Maria del Fiore z przepięknymi marmurowymi elewacjami i dzwonnicą Giotta, Baptysterium San Giovanni z drzwiami pokrytymi płaskorzeźbami, z których to Drzwi do Raju przedstawiające sceny ze starego testamentu są najbardziej znane i cenne, to nieliczne z zabytków, które ujrzały nasze oczy. W kamperku konserwa i postanawiamy zajechać do Pizy na kolację.
Niestety miasto, do którego docieramy jakoby zamarło i ok. godz. 23 musimy zadowolić się Mc Donaldem. Wcześniej zwiedzamy Campo del Miracioli /Pole Cudów/ z Katedrą, Baptysterium /wolnostojąca budowla służąca dla celów chrztu/i Krzywą Wieżą. Około godziny 0.30 docieramy do rampy załadowczej w porcie Livorno. Noc upływa przy zgrzycie ocierających się o nadbrzeże pomostów załadunkowych cumujących przy nim promów.

[Joluś]

O kurcze, sidziałam cicho i cierpliwie czekałam.....nareszcie.........a już myślałam .....zapomieli gdzie byli czy co?????
Teraz bedę sobie czytać i czytać.........

[gino]

[Kotek]

Ja będę czytać, oglądać, czytać, oglądać...
tylko niestety szybciej się czyta niż pisze...
dawajcie dalej! czuję niedosyt! chcę jeszcze!

[MILUŚ]

[Kotek]

Ja nie popędzam, chciałam tylko wyrazić w ten sposób swój zachwyt.

[MILUŚ]