[Robin]

"ETYKIETA to ustalony i obowiązujący sposób zachowania się w pewnych środowiskach”

Ta która nas interesuje ,karawaningowa - to powszechnie uznany za obowiązujący zbiór zwyczajów które powinny nas obowiązywać.Z tych które należy obowiązkowo wymienić to poczucie odpowiedzialności za swoje postępowanie,solidność,koleżeństwo wobec innych załóg,powaga oraz – co wielu zdziwi – poczucie humoru.
Etykieta obejmuje również wszelkie poczynania związane z historią i tradycjami karawaningu oraz ze zwyczajami współcześnie powstającymi które coraz mocniej wrastają w karawaningową codzienność.I przy tej okazji należy podkreślić,że wszystkie one nie mogą mieć przedmiotowego charakteru towarzyszącego tylko karawaningowi lecz posiadać w tym ciągle rozwijającym się ruchu wszystkie cechy podmiotu.Zasadniczymi znamionami etykiety karawaningowej muszą stać się takie cechy jak:
- Życzliwość - ta zwykła,ludzka – pozwalająca obdarzyć innych pozytywnymi cechami naszej osobowości.To uśmiech i podanie ręki.To odruch przychylności dla innych,pomimo,że samemu się jest w kłopocie i chętnie przyjęło by się pomoc,tyle,że może ktoś bardziej tej pomocy potrzebuje.
Pomocy – okazywanej w każdej sytuacji.Przybierającej postać zwykłej uczynności i bezgranicznego poświęcenia,zawsze wtedy gdy sytuacja tego wymaga.Każdy ma prawo oczekiwać,podania mu w potrzebie pomocnej dłoni,życzliwego krytycyzmu,lojalności i solidarności.
-Przyjaźń – której początkiem staje się sąsiedztwo na kempingu czy wspólny przejazd tą samą trasą.
-Kultura – wymagająca zwyczajnego i naturalnego szacunku dla innych.Wymagająca uśmiechu gdy jest o to najtrudniej.Wymagająca zachowania godności własnej i godnego traktowania innych.
Jesteśmy karawaningową wspólnotą a świadomość przynależności do niej spaja nas więzami wzajemnego szacunku i koleżeństwa.
W najbliższym czasie postaram się wymienić wszystkie najistotniejsze zasady karawaningowego savoir-vivre. I nie ukrywam,że liczę na Waszą pomoc w ich tworzeniu.
Pozdrawiam - Robin

[kazbar]

Podpisuję się pod tym obiema rękami !! Bardzo chętnie pomogę.

Migawka tematyczna:

Litwa- kemping w Druskiennikach. Skończyła mi się woda w zbiorniku. Na wszystkich stanowiskach są "kurki" z wodą ale... jak się do nich dobrać? Nie mam jak nalać! (chyba że wiaderkiem ale...lejka nie mam durak skończony )

Kilka stanowisk dalej "obozuje" kamper z Holandii (jest jeszcze jakiś Niemiec ale na drugim końcu). Widzę, że od czasu do czasu Niderlandy "łypią okiem" w naszą stronę. My też cichaczem im się przyglądamy. Machamy sobie łapkami na powitanie w drodze do kibelka, pod prysznic i kubełka ze śmieciami. Wieczorem zapalamy, każdy na swoim stoliku kolorowe świeczki, otwieramy butelkę wina i...wiemy, wiemy to wszyscy, że jeden impuls, jedno skinienie dłonią i...łączymy stoliki! Nikt jednak nie odważył się na zaproszenie pomimo "łypania".
Ale co z ta cholerną wodą?
Widzę nazajutrz że Niderland ma ogrodowego "szlaufa" zwiniętego w kółeczko. Może pożyczy kawałek?
Jak się zapytać? Jak nawiązać rozmowę? Po Niderlandzku nic nie kapuję, po angielsku tylko trochę, po niemiecku jeszcze mniej. "Raz kozie śmierć"- idę! Raz kozie śmierć!
"Hallo! My name is Kazek. I'm from Poland. How are you?"
....
"Hallo! We are from Holland. My mame is Tad. Hallo!!"
....
Gadamy sobie, gadamy ale jak zapytać o tego "szlaufa"? Jak jest "szlauf" po angielsku? Nie mam pojęcia!!
Szlauf? To może cosik z niemieckiego? (pozostałość w nazewnictwie jeszcze po zaborach. ("Nie było to jak za Nieboszczki Austrii")
Strzeliłem: wasershlauf.
Yes, yes....wasershlauf....ok!
Poland....Holland!!!
Holland...Poland!!!
......
Kilka godzin później zbieraliśmy się już do odjazdu. Postanowiliśmy jednak jakoś odwdzięczyć się za okazaną "szlaufową" pomoc. Wręczyliśmy naszym Niderlandom mapę Polski na pożegnanie. Ileż było uścisków, ileż pozdrowień (każdy w swoim języku)?
Łezka do oka napłynęła mi jednak w momencie, gdy zatrzasnąłem już drzwi mojego kamperka, w momencie, gdy Tad raz całując otrzymaną mapę a raz puszczając serduszka wykrzykiwał na cały kemping..."See you again!!!". "Poland...Holland!!! "Good bye campers friends!!!" "See you again".
.....

Do zobaczenia na szlaku......

[eeik]

Ja mogę tylko w własnego doświadczenia - nasza pierwsza podróż po Europie wypożyczonym w Niemczech kampem.
Mijanki, światła, machanie rekami, na stacjach paliw powitania - bardzo przyjemne to było.
Będąc na kempingu w Hiszpanii zauwazyłam , że Polacy sami sobie - przykre w sumie
na nasze zaczepki nikt nie odpowiadał,
Natmiast Niemcy (bo przyczepa była na niemieckich blachach) od razu - skąd jesteśmy ?
co słychać, jakieś pifko wieczorem.
Nie powiem było nam przykro z zachowania naszych rodaków.
Mam nadzieję, że to sie zmieniło.

[wmich]

z moich podróży tez wynika że łatwiej i sympatyczniej nawiązać kontakt z innymi nacjami niż z naszymi

[tatkog]

[wmich]

Złączki warto mieć ale jak Ktoś z kamperowców (Kazek też) potrzebyje lejka to trzeba mu pożyczyć.

[tatkog]

[kazbar]

[paf]

Kazek Kluska, też jak się nad tym zastanawiam to pierwsze skojarzenie to że to pozostałości po komunie

ale z drugiej strony - przecież były inne kraje komunistyczne - uciskane nie mniej niż my i tylko nam tak we łbach zostało?

naprawdę przykro patrzeć na to nastawienie się narodu d**ą to wszystkich w tym do siebie

oczywiście są miłe wyjątki ale skala wrogości a przynajmniej nieprzyjemnej obojętności jest zaskakująca. U nas zadowolony człowiek jest postrzegany jak podejrzany
i dlatego zamiast daje

[Robin]

Zgodnie z obietnicą podaję kilka „żelaznych”zasad związanych z etykietą karawaningową .Oto one:

1.Kierowcy karawaningowi w czasie jazdy pozdrawiają się nawzajem .Czynią to poprzez uniesienie ręki .Tak jest w całej Europie .Ten piękny zwyczaj,jest tak miły,że warto go podtrzymywać.

2.Zachowanie na kempingu musi być zawsze zgodne z zasadami dobrego wychowania a poza krajem nie powinno przynosić ujmy czy wstydu ,polskiej społeczności karawaningowej.

3.Na kempingu pozdrawiamy każdego .Czynimy to krótkim „halo” do którego zawsze ale to zawsze przyklejamy uśmiech .Na żadnym kempingu w europie nikt obok siebie nie przechodzi obojętnie.

4.Załogi przebywające już na kempingu powinny udzielać informacji ,porad i pomocy załogom przyjeżdżającym na kemping .Taka pomoc jest szczególnie cenna w czasie niepogody czy po zapadnięciu zmroku.

5.Na kempingach nie prowadzimy transakcji handlowych pomimo,że jesteśmy Polakami i mamy to we krwi.

6.Na kempingu czy też na każdym innym miejscu postoju nigdy nie ustawiamy samochodu (przyczepy) w taki sposób,że nasze drzwi wejściowe wychodzą na drzwi wejściowe naszego sąsiada .Nawet nie próbujmy wyjednać jego zgody na odstępstwo od tej zasady.

7.Wjeżdżając w nocy na kemping (po 22.00) nie zajmujemy się pracami gospodarczymi .Wszelkie czynności tego typu odkładamy do dnia następnego .Gasimy silnik i udajemy się spać.

8.Chcąc opuścić kemping o świcie upewniamy się wcześniej czy nie zakłócimy snu sąsiadom .Jeżeli tak się stanie – rezygnujemy z takiego zamiaru.

9.Podłączając się do prądu nie możemy powodować nawet chwilowego braku zasilania u naszych sąsiadów .Gdy okaże się to niezbędne uprzedzamy ich o tym.

10.Nie wpraszamy się do sąsiadów,żeby (co jest nagminne) „zobaczyć jak mają w środku”.Jeżeli ktoś sam Was nie zaprosi nawet nie myślcie o tym,aby tak postąpić.

11.Do starszych karawaningowców zwracamy się z szacunkiem i zgodnie z zasadami przyjętymi przez cywilizowane społeczeństwa.

12.Okres czasu od godz.22.00 do 7-mej rano jest na wszystkich kempingach świętością .A za granicą to już aż do przesady .W zasadzie tylko w Polsce są od tego odstępstwa .Wielu "karawaningowców",chcąc za wszelką cenę zwrócić na siebie uwagę urządza głośne przyjęcia,głośno ustawia radio czy też głośno prowadzi rozmowy .Zupełny brak wyobraźni pozwala takim ludziom ignorować obecność innych, gdyż swój pobyt uważają za najważniejszy .Postawa żenująca ale wymaga bezwzględnej reakcji .Zawsze wtedy należy powiadomić recepcję (telefonicznie) a gdy to nie przyniesie skutku – policję .Brak jakiejkolwiek reakcji ośmiela i z pobytu na kempingu czyni koszmar .Jednak do tradycji takich miejsc (kempingi,pola namiotowe itp.) należą wieczorne spotkania przy ognisku,gdzie się śpiewa i gra na instrumentach .Bezwzględnie taką imprezę należy zakończyć przed północą.

13.Mycie samochodu (przyczepy) na stanowisku kempingowym jest niedopuszczalne.

14.Zrzut brudnej wody (nawet metodą kropelkową,zalecaną przez niektórych pseudo-turystów) może mieć miejsce tylko i wyłącznie w miejscach do tego przeznaczonych .Gdy nie ma takiej możliwości brudną wodę ,posługując się np. wiadrem wylewamy do ubikacji.

15.Nie nocujemy w miejscach które są zaśmiecone .Zawsze zabieramy ze sobą swoje śmieci .Nie zaszkodzi nawet posprzątać po „turystach” którzy nie są godni tego miana .Śmieci przechowujemy włożone do co najmniej dwóch worków foliowych .Tu nie oszczędzamy .Worków pozbywamy się w najbliższym śmietniku komunalnym.

16.W razie wypadku,awarii czy z innych przyczyn należy bezwzględnie udzielić pomocy załodze innego kampera bądź samochodu z przyczepą .Czynimy tak nawet kosztem rezygnacji z dalszej jazdy i własnych planów turystycznych w tym dniu .Dotyczy to sytuacji na drodze jak i na kempingu .Zakres pomocy powinien być taki na jaki nas stać i jaki możemy zaoferować .Pamiętajmy,że nawet dobra rada (pomysł) może stanowić ogromną pomoc !!

Pozdrawiam - Robin

[kazbar]

[kazbar]

[wmich]

Zasady etykiety przedstawione przez Robina to ŚWIęTE PRZYKAZANIA KARAWANINGU.
Przestrzegajmy ich a będziemy mile widziani na wszystkich trasach.

[SlawekEwa]

Ja jednak aż tak czarno nie widzę spotkań z rodakami na trasach i kempingach zagranicznych. Miałem przyjemność zawsze spotykać w swoich wędrówkach ludzi uczynnycz i życzliwych. Mam nadzieję że będzie tak dalej

[Marek]

Przeczytałem z uwagą zasady zebrane przez Robina i muszę przyznać ,że są one oczywiste i wszyscy niby je znamy , zgadzamy się , a jednak przebywając w różnych miejscach wielokrotnie odczuwamy ,że inni nie stosują je i nie widzą przy tym swoich zachowań. Zebrane razem stanowią coś w rodzaju "Katechizmu Carawaningowca". Dobrze by było żeby te zasady rozpropagować na innych forach. A może każdy z Naszych zacnych forumowiczów podtwierdzi,że przeczytał tekst ze zrozumieniem co niniejszym czynię.
Marek