[Socale]

Napiszę napiszę, może w niedzielę bo zmniejszanie fotek trochę mi zajmuje czasu i uwagi.
Takie różne hand made sprzedawały dziewczynki na nabrzeżu, może przejęły interes

[Krzysiek 56]

Fajnie poczytać i przypomnieć sobie miejsca odwiedzane przed wielu laty. Szczególnie pamiętam przejazd przez ten tunel za , którym znajduje się inny świat oraz pierwsze potkanie ze skalistym brzegiem Rabu. Wybrzeże Chorwacji przejechaliśmy kilka razy od Rijeki aż po ostatni punkcik na południu .
Napisz coś o cenach na kempingach.

[Socale]

Dzięki. Cenę podałem w pierwszym poście, 28 euro kamper, prąd i my dwoje.
.

Z każdego miejsca każdy chyba chciałby przywieźć -we wspomnieniach choćby, coś wyjątkowego by nie popaść w rutynę ogółu.
Jest tu na wyspie takie miejsce, które każdy turysta zapewne dostrzegł ale nie każdy ma odwagę tu dotrzeć.
Miejsce to widać niemal z każdej części zamieszkałych tu terenów.
To punkt widokowy/schronisko ale nie ten w mieście Rab, lecz ten nad wszystkimi, niemal na samej górze.
Postanowiłem tam dotrzeć.
Niestety, pierwsze 2 podejścia były nie udane. Nie znalazłem drogi.
Zapytałem na recepcji jak tam dotrzeć i z całego mojego chorwackiego języka zrozumiałem że muszę dotrzeć do jakiejś następnej miejscowości. To mi wystarczyło.
Google maps okazały się niepomocne.
Pomyślałem więc że skoro czeka mnie taki trud to wezmę tragarza gratów, czyli rower*
Ruszam nazajutrz.
.
Pogubiłem się. Słyszę w jakimś warsztacie coś się dzieje, wchodzę, pytam czy ktoś po niemiecku...
Uuu, grubo, nie pogadam se. Zaprosiłem Chorwata na zewnątrz i jakoś zrozumiał że pytam o drogę, tylko na mnie patrzał jak na głupka z rowerem, ale wytłumaczył.
Rower szybki, szosowy, opony symboliczne i gdzie tu w teren...

Zszedłem z nowiutkiej szosy w drogę szerokości traktora.
Droga to mix asfaltu, betonu i szutry na szczycie. Targam rower, ciężko... każde 100m coraz trudniejsze.
Trudno nawet bez obciążenia tu się wciągać, sił coraz mniej, ale ja uparty jak tutejszy osioł jestem, więc brnę dalej co chwilę odpoczywając.
Docieram wreszcie do mniej więcej połowy drogi, postanowiłem odpocząć i zrobić foto.
Przedsmak spodziewanych widoków na szczycie dodał mi determinacji i sił.
Wyciskam z trudem kolejne kroki i odpowiadam sobie wreszcie na zagadkę widzianą z dołu:
Po co kto układa kamienie w mur?
Teraz wiem. To są działki, tubylcy hodują tu zwierzęta, stawiają pasieki. Są ogrodzone z prymitywnymi furtkami. Imponujące.
Dotarłem do jakiejś budki (jakaś stacja meteo) przy tej drodze a w budce człowiek. Przywitałem się zdojony jak koń po westernie, tamten uśmiechnął się zza gazety i zaproponował wodę.
Mam swoją, podziękowałem.
Nachodzą mnie myśli by wracać, słońce wykańcza. Drugi ja mówi mi ABSOLUTNIE!
Kiedy będziesz miał okazje być tu ponownie? - rzekłem sam do siebie.
Odpowiedz była przekonująca.
Docieram do zakrętu na brzegu góry, widoczny on jest z dołu.
Wąwóz widziany z dołu wydawał mi się rowkiem, tam na górze to ogromna przestrzeń, trochę przerażająca.
Z tego miejsca dalej to już drobiazg - tak sobie pomyślałem, jakże błędnie.
Za zakrętem długa prosta pod sporym kątem w górę, pokonuję na raty, odpoczywając robię chociaż fotki.
Docieram do celu ale droga zmienia zwrot i opada do schroniska w dół tak jak mi szczeka w tym momencie.
To to jeszcze nie koniec? Sądziłem że zdobędę tą górę w tym schronisku, a co mi tam, wdrapuję się wyżej, do końca, tak aby wyżej już nie szło.
Usatysfakcjonowany zdobyczą schodzę do schroniska a tam ni duszy, ale za wysiłek już czekała NAGRODA!
Widok złapał za gardło i zdusił że tlenu brakło. Kim jestem że tak się nagrodziłem?
Zwykłym upartym facetem z obiektem na celowniku który za wszelką cenę muszę zdobyć, choćby z szosowym rowerem.
* I tak polecam to miejsce właśnie z rowerem tylko aby chociaż górskim.
Nauczony bólem schodzenia z gór, wiedziałem że i tym razem czeka mnie to samo, dlatego rower w drodze powrotnej był zbawienny.
Zjazd z prędkością marszu, nie szybciej bo jak mu pozwolę się rozpędzić to hamulce go nie zatrzymają. Utrzymywałem prędkość marszową tak aby w każdej chwili zeskoczyć i się nie poobijać za mocno, wąskie oponki, słaba przyczepność, szczęki już śmierdziały, felgi mocno ciepłe ale zjechałem bezpiecznie i oto cały i zdrowy dla Was piszę
Zdjęcia wstawiam analogicznie do treści a one i tak nie układają się wg numeracji :/

---

1.JPG Jest drogowskaz wreszcie, kierunek Kamijeniak 408m npm.

Plik ściągnięto 3286 raz(y) 62,04 KB

8.JPG

Plik ściągnięto 3285 raz(y) 77,4 KB

9.JPG

Plik ściągnięto 3285 raz(y) 68,69 KB

2.JPG

Plik ściągnięto 63 raz(y) 140,22 KB

3.JPG

Plik ściągnięto 53 raz(y) 153,28 KB

4.JPG

Plik ściągnięto 52 raz(y) 161,21 KB

5.JPG

Plik ściągnięto 52 raz(y) 115,26 KB

6.JPG

Plik ściągnięto 51 raz(y) 132,29 KB

7.JPG

Plik ściągnięto 45 raz(y) 103,05 KB

10.JPG Góra zdobyta! Wyżej się nie da.

Plik ściągnięto 51 raz(y) 132,33 KB

[Aszuna]

[Socale]

O, stary temat, miło.
Sprecyzuj którą drogę masz na myśli, bo w cytowanym fragmencie piszę o dwóch drogach.
Ta z yutuba to jest ta dobra niestraszna ale bardzo emocjonalna.