[airgaston]

Krzysiu więcej zdjęć kampera z podróży Please

[KrzysF]

[KrzysF]

Noc spędziliśmy przy drodze niedaleko Passo Falzarego (46.519655N,12.02505E). Całkiem niezłe pobocze, brak zakazu, las dookoła, pobliski strumyk i nawet kosz na śmieci, czyniły z tego miejsca całkiem niezłe lokum dla kampera na jedną noc. Jeszcze lepsze, darmowe miejsce na nocleg zauważyliśmy nieopodal (46.519732N,12.027995E). Jest tam opuszczony budynek (schronisko?). Stały tam dwa kampery i spora liczba samochodów osobowych. Schodząc z Tofane, zauważyliśmy, że w większości są to samochody wspinaczy (nie ferratowców), którzy po zejściu ze ściany robili przegląd sprzętu wspinaczkowego i szykowali się do noclegu w swoich samochodach. Miejsce bardzo dobre i polecam je, również ze względy na obecność bieżącej wody - coś w rodzaju umywalni. W chwili obecnej wspomniany budynek stoi opuszczony, wszystko się oczywiście może zmienić w przyszłych latach.
Po co my właściwe wybraliśmy się w Dolomity? Właściwie to chciałem je pokazać synowi, który ma 13 lat. Młodszy syn (9 lat) jest jeszcze na to za młody, a żona (… lat) już nie miała urlopu. Ja już się gór w życiu naoglądałem (w Dolomitach byliśmy z żoną po ślubie kilkanaście lat temu), więc bardziej zależało mi żeby coś pokazać synowi, zanim będzie wolał od towarzystwa rodziców towarzystwo kolegów. A ponieważ szkoda jechać taki szmat drogi tylko w dwie osoby, dokooptowaliśmy rodzinę znajomych, których dosłownie miesiąc wcześniej zagadnąłem: a może byśmy pojechali w Dolomity? Od słowa do słowa, wyprawa gotowa.
No i muszę przyznać, że spotkała mnie (tatusia) nagroda, której nic innego nie jest w stanie przebić. Schodząc z Tofany di Rozes usłyszałem od syna: „tato, dziękuję Ci że mnie tutaj zabrałeś”.
Inna sprawa, że następnego dnia, na kolejnej pięknej ferracie, chcąc pociągnąć wątek zagadnąłem syna: „I co? Lepsze to niż gry komputerowe?”. Odpowiedział: „Tato, bez przesady!”. Potem jednak przyznał, że tylko żartował.
Następnego dnia jako cel obraliśmy, kolejną nietrudną i polecaną jako piękna (książka Sombardiera) ferratę Oskara Schustera w grupie Sassolungo. Startuje się na nią z przełęczy Passo Sella. Żeby tam dotrzeć musieliśmy sforsować po drodze inną przełęcz Passo Pordoi. Nie było łatwo, ale kamper posapując dzielnie wspinał się na Dolomitowe przełęcze.
Na obu przełęczach potwierdzenie znalazło nasze wcześniejsze spostrzeżenie. W sezonie, w godzinach południowych na przełęczach w pobliżu wyciągów jest tyle samochodów, że trudno jest gdziekolwiek stanąć. Tradycyjnie zatem, uplasowaliśmy się na poboczu, na pierwszym wolnym miejscu, już za przełęczą Sella. Krótki przepak. Resztę opowiedzą zdjęcia.

---

P1090587.JPG Na Passo Sella. Pierwsze wolne miejsce parkingowe poniżej przełęczy. Szykujemy się do wyjścia w góry.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 103,65 KB

P1090590.JPG Znowu wyciąg kabinowy, dwuosobowy. Ale nowszy niż ten pod Cristallo.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 114,12 KB

P1090592.JPG W dole przełęcz Passo Sella. Po lewej skraj sąsiedniej grupy szczytów Sella. Tam też są piękne ferraty.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 96,46 KB

P1090596.JPG Na przełęczy, na którą wyprowadza kolejka. Robi się chmurzasto. I te chmury będą nam dzisiaj już towarzyszyć cały dzień.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 85,4 KB

P1090605.JPG Niestety, aby dostać się do początku ferraty, trzeba zejść 400m w dół, na drugą stronę przełęczy. Trochę szkoda wysokości.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 114,31 KB

P1090615.JPG Dochodzimy do schroniska Vincenza. Jest pora obiadowa więc na tarasie jest tłoczno i gwarno.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 117,75 KB

P1090618.JPG Zejście trochę dało Zosi w kość. Postanawiamy się rozdzielić. Panie będą wracały do kampera wokół grupy Sassolungo szlakiem turystycznym. My dziarsko podchodzimy po piargach do początku ferraty.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 105,06 KB

P1090620.JPG Na piargach widać ścieżkę podejścia. Ferrata zaczyna się kominem (prawa strona zdjęcia).

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 91,7 KB

P1090625.JPG Początek ferraty. Przed nami startuje jeszcze jedna dwójka.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 123,25 KB

P1090628.JPG Początkowa część ferraty jest słabo ubezpieczona. Dosyć trudne odcinki, wymagające użycia czterech kończyn, pozostawione są w stanie naturalnym ,bez asekuracji. Dobrze, że Zosia z jej mamą poszły inną drogą.

Plik ściągnięto 4906 raz(y) 119,02 KB

[KrzysF]

cd.

---

P1090634.JPG Dalej już normalka. Lina, lina, lina, drabina, lina ...

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 117,89 KB

P1090631.JPG

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 101,85 KB

P1090641.JPG Odpoczynek, w łatwiejszym miejscu.

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 137,73 KB

P1090649.JPG Zaczyna się wypłaszczać. To już partie szczytowe.

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 128,08 KB

P1090650.JPG W oddali grzmi, chmurzy się. Lepiej żeby nas tutaj nie złapała burza.

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 81,21 KB

P1090655.JPG Pamiątkowe zdjęcia na szczycie Sasso Piatto.

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 82,47 KB

P1090657.JPG

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 77,39 KB

P1090669.JPG Schodzimy. Chmurzy się coraz bardziej. Jeszcze widać dolinę. Na szczęście, zejście po drugiej stronie szczytu wiedzie łatwą ścieżką.

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 105,05 KB

P1090670.JPG Mimo wszystko aura jest dla nas łaskawa. Widoczność pogarsza się ale nie do końca.

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 63,11 KB

P1090676.JPG Pada, jednak w oddali, nie u nas. Nas dosięgła tylko niegroźna mżawka. Po zejściu do schroniska Sasso Piatto czeka nas jeszcze ponad dwugodzinny marsz ścieżką do kampera. Na miejscu jesteśmy już o zmroku, ok. godz. 21.00.

Plik ściągnięto 4889 raz(y) 63,86 KB

[KrzysF]

cd.

---

P1090679.JPG Znajdujemy jeszcze dość siły, żeby zjechać z przełęczy i znaleźć przyzwoite miejsce parkingowe na noc (46.534207N,11.774628E). To zdjęcie zrobione już o świcie. Widok na grupę Sassolungo.

Plik ściągnięto 4884 raz(y) 86,07 KB

P1090692.JPG W drugą stronę widok na grupę Sella. Stwierdzamy, że chwilowo mamy dość ferrat. Tankujemy paliwo w Selva i jedziemy, znowu przez przełęcz Sella, do Canazei na kemping. Zasłużyliśmy na dzień odpoczynkowy.

Plik ściągnięto 4884 raz(y) 115 KB

[pp]

niestety chmury w Dolomitach (w partiach szczytowych) to dość częsty obrazek.

zapomnieliśmy o bardzo ważnym elemencie wyposażenia na "żelaznych drogach" - a widać je na twoich zdjęciach - SOLIDNE RĘKAWICZKI

[KrzysF]

Właśnie wróciłem Hyniusiem z warsztatu samochodowego. Gdy wracaliśmy z Włoch czułem, że silnik zaczął nierówno pracować. Po powrocie wymieniłem mu świece i kable WN ale nie pomogło. Oddałem go zatem w fachowe ręce. Główną przyczyną okazały się rozregulowane zawory. Mimo tego, że od poprzedniej regulacji nie minęło nawet 10 tys. km. Potwierdziło się znowu to, że silniki te (M115 poj. 2,3 benzyna, te same co w osobowym MB 123) nie lubią za bardzo LPG i trzeba bardzo dbać o regulację zaworów. Na szczęście teraz silniczek pracuje jak pszczółka, zarówno na benzynie jak i na gazie, gotowy do kolejnych wyjazdów.

[WHITEandRED]

[Ela i Andrzej]

Gratulacje .

Miałem przyjemność być na '' ferracie ''
15 lat temu i 15 kg mniej
Byłem z kolegami, nastawieni byliśmy maksymalnie rowerami w górę
potem kolejka i wspinaczka

pozdrawiam Andrzej

---

Andrzej 004.jpg

Plik ściągnięto 4659 raz(y) 68,93 KB

Andrzej 005.jpg

Plik ściągnięto 4659 raz(y) 114,84 KB

Andrzej 003.jpg

Plik ściągnięto 4659 raz(y) 93,4 KB

Andrzej.jpg

Plik ściągnięto 4659 raz(y) 104,06 KB

Andrzej 001.jpg

Plik ściągnięto 4659 raz(y) 102,87 KB

Andrzej 002.jpg

Plik ściągnięto 4659 raz(y) 83,21 KB

[KrzysF]

[KrzysF]

[WHITEandRED]

[darboch]

Świetne zdjęcia i relacja.
Piwko się należy

[KrzysF]

[darboch]

KrzysF,piwko za gadulstwo z sensem i oryginalny wypad