[Mahawatar]

Pragniemy raz jeszcze tą drogą podziękować rysiolowi oraz jego żonie Halinie:

1. Za posta na reklamującego lubartowskie Święto Roweru, dzięki któremu dowiedzieliśmy się o takowej imprezie i w tym roku na niej gościli.

2. Za bezinteresowną pomoc w zorganizowaniu nam bezpiecznego postoju w centrum tego ślicznego miasteczka, nie dysponującego kempingiem.

3. Za oczekiwanie nas i doprowadzenie na miejsce postoju w późne piątkowe popołudnie, kiedy można robić wiele ciekawszych rzeczy.

4. Za wyposażenie nas natychmiast po przybyciu w dziesiątki ulotek, map, albumów i wszelkich wydawnictw, dzięki którym przez kolejne dwa dni wiedzieliśmy gdzie się udać i co oglądać.

5. Za kilka chwil spędzonych w naszym kamperze przy kawie i podzieleniu się z nami sporą wiedzą na temat swojej małej ojczyzny.

6. Za spotkanie na trasie Święta i wspólnym odpoczynku przy browarku.

7. Za ugoszczenie nas wieczorem w swoim domu pysznościami własnego wypieku i wspaniałym kompotem.

8. I ogólnie za niezwykłą gościnność, życzliwość, pomoc i zainteresowanie.

Poznanie Was było dla nas wielką przyjemnością, a zobaczenie Waszego Lubartowa i uczestnictwo w Święcie Roweru dostarczyło nam frajdy i znakomitej zabawy.

Dziękujemy i serdecznie pozdrawiamy!
Ola, Maja, Tomek i

[rysiol]

To raczej Wam należą się podziękowania za udział w naszym święcie. To dzięki Wam liczba tegorocznych uczestników święta roweru nie wynosiła tylko 11768 lecz osiągnęła rekordowy pułap 11772. Na pewno życiowe rekordy Mai i Tomka przełożą się na rekordową ilość przejechanych kilometrów w całej imprezie.
Muszę napisać jeszcze coś co mnie zaszokowało. Gdy zobaczyłem Wasze maleńkie dzieci byłem pewien, że na trasę wyruszą one w fotelikach na rowerach rodziców. Tymczasem Maja i Tomek, który razem ze swoim rowerkiem był niewiele większy od koła roweru swego taty ustanawiali i poprawiali swoje rekordy w ilości przejechanych kilometrów.

[Mahawatar]