[frape]

Spakowani więc w drogę. Trasa jak zwykle biegnie przez Czechy, po drodze jakiś obiadek i już pod wieczór witamy się z Austrią. Nie jest to jednak nasz cel – "my jedziem w gorod jużnyj" jak pogrywa nam melodia czyli ciągniemy dalej na południe – na samo południe.
Mijamy wielkim łukiem czyli ekspresówką i autostradą Wiedeń i na noc lokujemy się gdzieś za Grazem – jacyś senni się zrobiliśmy ehh ten wiek

TRASA 360 km - MAPA
GRAZ – KLAGENFURT – VILLACH – KOTSCHCH - DOBBIACO TOBLACH – CARBONIN SCHLUDERB - TRE CRIME DI LAVAREDO - CORTINA D’AMPEZZO - PASSO TRE CROCI - PASSO DI FALZAREGO

Poranna niespieszna pobudka – mamy czas. Osiołek coś nam paliwko żłopie i żłopie trzeba go będzie zatankować. Ale nie na autostradzie, w życiu, nie będę haraczu przepłacać. Do Klagenfurtu daleko nie ma ledwie 120km, a Villach też rzut beretem za nim. Trochę remontują tą autostradę, ale przynajmniej grzecznie i z uśmiechem za to przepraszają. No dobra, gniewać się nie będziemy. Za to trochę gniewamy się na gps, który zamiast zaprowadzić nas do Villach od wschodu, południa to dopiero od zachodu się zorientował, że chyba chcieliśmy tam po paliwko zjechać. Ehhh ta tiochnika. No nic wjeżdżamy na stację i słyszymy głośne puk. W prawo w lewo?? A już wiemy to panienka w pandzie przeliczyła się z szerokością swojego samochodu i trochę przygrzmociła w światła mondeo, który też chciał zatankować. I jeszcze się rozgląda z pytaniem w oczach czy to na pewno moja wina?? – ja jechałam za nim prosto, bokiem mijałam, a on jakiś taki szeroki był i w dodatku na drodze mi stał . Zatankowaliśmy – w międzyczasie doszła do wniosku, że to chyba jej sprawka - i pojechaliśmy na zachód.

---

DSC_0276.JPG

Plik ściągnięto 11877 raz(y) 191,93 KB

[frape]

Jedziemy jeszcze kilka kilometrów autostradą z potem tuż przed granicą skręcamy w drogę 111, która wiedzie praktycznie cały czas wzdłuż granicy z Włochami, tyle, że oglądamy Alpy od austriackiej strony. W wielu miejscach są maleńkie parkingi na 2-3 samochody, czasem zatoczki na ledwie jeden, gdzie można przycupnąć na ławeczce i podziwiać góry – pora zatem na kawkę z przepiękną panoramą.
Po drodze mijamy pięknie ukwiecone miejscowości – to mi się w Alpach podoba – gdzie nie spojrzeć tam domy uginają się od kwiatów, a niby tu jakieś takie bardziej srogie zimy mają – może tym chcą sobie w lecie nadrobić. Droga ma około 120km, ale już od 14 jej kilometra zaczynają się widoki, które ciągną się z małymi bądź większymi przerwami, prawie do samego jej końca.

---

DSC_0284.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 217,57 KB

DSC_0289.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 152,44 KB

DSC_0290.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 178,81 KB

DSC_0291.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 134,8 KB

DSC_0293.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 176,26 KB

DSC_0300.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 166,56 KB

DSC_0303.JPG to niby gdzie to mieliśmy jechać? :)

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 249,79 KB

P1360818.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 122,56 KB

P1360822.JPG

Plik ściągnięto 11860 raz(y) 171,86 KB

[Agostini]

Witaj frape

Jestem bardzo ciekaw tego południa. Intryguje mnie też, co z tą koleją?

Będę pilnie śledził Twoją relację.

[Tadeusz]

Cześć Małgosiu. Witaj Grzesiu.

Będę teraz tu zaglądał a jak Was znam, to znajdę coś ciekawego.

[cirrustravel]

Też czekam z niecierpliwością na ciąg dalszy...
A dla zachęty...

[frape]

Za Kotschch przyczepom nie wolno – ale nic straconego mogą sobie odbić już do Włoch. Dalej 111 niby nie wolno, ale widzieliśmy przyczepki, choć trochę to ryzykowne zważywszy na to (kwestię mandatów pomijamy) jak wygląda droga. Pierwsze z 5 km to delikatnie rzecz ujmując wąsko i kręto. W wielu miejscach osobówki się nie miną, choć co jakiś czas jest szerzej – szczególnie na ciasnych zakrętach, gdzie zupełnie nic nie widać czy cokolwiek jedzie z przeciwka. W miejscowościach raczej trudno o miejsca parkingowe – zazwyczaj niewielkie parkingi przy hotelach lub restauracjach, ale by stanąć na chwilę to znajdzie się miejsce. Uliczki też wąskie i kręte – czasem wchodząc w zakręt wydaje się, że zupełnie nie ma przejazdu – tak blisko jest dom po przeciwnej stronie drogi.
Już pod samym Tessenberg spotkaliśmy na swojej drodze autobus, który wlókł się niemiłosiernie ledwo co wykręcając na serpentynach. Po drodze często zdarzało się, że niektórym niewprawnym kierowcom na zakrętach chyba nerwy puszczały, gdyż gdy tylko była jakakolwiek możliwość zjechania przepuszczały ciągnący się za nimi korek (fajny zwyczaj) tu niestety autobus nie miał gdzie zwiać, zatem ogonek karnie sznureczkiem ciągnął się za nim, aż do miejscowości.
Robimy ostatnie tankowanie, za w miarę rozsądne pieniądze, i przekraczamy granicę z Italią – dobrze, że się pizza i spaghetti zareklamowały, bo byśmy ją przegapili.

---

DSC_0306.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 197,75 KB

DSC_0317.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 199,2 KB

DSC_0329.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 219,03 KB

DSC_0332.JPG trochę wąsko :)

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 190,14 KB

DSC_0335.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 217,43 KB

DSC_0351.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 200,29 KB

DSC_0357.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 147,19 KB

DSC_0359.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 175,12 KB

DSC_0361.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 222,74 KB

DSC_0365.JPG

Plik ściągnięto 11690 raz(y) 201,05 KB

[frape]

Za Dobbiaco Toblach skręcamy w ukochane Dolomity. Wzdłuż drogi prowadzi ścieżka rowerowa, jakieś jeziorka, szczyty wokół, tylko problem z zaparkowaniem. Jak już znajdziemy miejsce to, że niby camperom stać nie wolno – to niech się ugryzą znajdziemy sobie inne ciekawsze miejsca. Widać, że odcinek do Cortiny D’Ampezzo jest typowo nastawiony pod klienta. Wszystkie parkingi praktycznie płatne, o miejscu nie wspomnę. Widoki – ładne, ale dają dopiero przedsmak tego co czeka dalej i gdzie warto pojechać.
Od Carbonin Schluderb. do Cortiny drogi są dwie prawa i lewa. Prawą znamy - bardziej płaska – jedziemy w lewo, kilka kilometrów za rozjazdem koło skrętu na Rif. Auronzo jest Area di Sosta jak to poprawnie we Włoszech Cena 14 euro plac full – ostatni wakacyjny weekend.
Można podjechać dalej pod Tre Cime di Lavaredo widoczne wcześniej z drogi, ale po pokonaniu „stromszego” podjazdu okazuje się, że przyjemność dalszej jazdy i wjazdu na znajdujący się wyżej parking to 33 euro za pierwszy dzień i 15 za kolejne. Cena trochę wygórowana, za możliwość zrobienia zdjęć – wiem wiem tak utrwalone widoki są bezcenne…. Zatem nawrót i spokojnie krętą drogą zjeżdżamy sobie w dół mijając znak 16% - dali go od tej strony pewnie dlatego, żeby nie zniechęcać do podjazdu na płatny parking…

---

DSC_0377.JPG od Carbonin Schluderb do Cortiny

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 169,76 KB

DSC_0379.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 195,89 KB

DSC_0385.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 172,42 KB

DSC_0403.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 192,66 KB

DSC_0407.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 135,45 KB

DSC_0424.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 189,04 KB

DSC_0426.JPG Tre Cime di Lavaredo

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 174,2 KB

DSC_0428.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 194,66 KB

DSC_0430.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 210,15 KB

DSC_0427.JPG

Plik ściągnięto 11639 raz(y) 247,67 KB

[Elwood]

Jadę z Wami.

[frape]

Za jeziorem (zakaz camperom i płatny parking) skręcamy w prawo na rozjeździe i zaczynamy wspinaczkę na Passo Tre Croci – 11% podjazd na 1809m. Za przełęczą ze 2 km dalej jest kolejka górska (jakich tu w okolicy wiele) skąd można dostać się prawie pod M. Cristallo (3216). Jest tu też fajny duży parking – zakazu noclegu nie zauważono.

---

DSC_0405.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 178,99 KB

DSC_0413.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 167,99 KB

DSC_0416.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 177,99 KB

DSC_0422.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 222,59 KB

DSC_0432.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 172,18 KB

DSC_0438.JPG Passo Tre Croci

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 183,15 KB

DSC_0443.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 211,01 KB

DSC_0445.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 196,19 KB

DSC_0451.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 227,94 KB

DSC_0452.JPG

Plik ściągnięto 11630 raz(y) 222,88 KB

[frape]

[frape]

Teraz już tylko 10% zjazd i jesteśmy w Cortinie – trochę wąsko, kręto i miejscami stromo – ale camperki wywijają po niej, aż miło popatrzeć. W sumie zwyczaj machania zaniechałam to nie ma sensu – ręce mnie już bolą, a jak tu robić zdjęcia i co minutę machać? Cortina znana – Passo di Giau (2233) (15% podjazd i zjazd) też (cudne chyba przełęcz, która najbardziej nas jak do tej pory oczarowała w Dolomitach, z tych jakie znamy i gdzie można dotrzeć camperem) - dalej przepiękna droga na Marmoladę boczna, dość stroma 16% - długi podjazd serpentynami – ale naprawdę warto). Tam już byliśmy teraz pora na coś nowego. Jadąc w stronę Passo di Falzarego koło Pokol jest spory parking po lewej stronie, z którego polecam przespacerować się za ścieżką po drugiej stronie drogi prowadzącą do restauracji, by obejrzeć panoramę Cortiny – nie pożałujecie.

---

DSC_0455.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 161,75 KB

DSC_0466.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 202,99 KB

DSC_0470.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 186,35 KB

DSC_0476.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 180,26 KB

DSC_0481.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 214,59 KB

DSC_0511.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 173,83 KB

DSC_0514.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 201,95 KB

DSC_0515.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 182,22 KB

DSC_0517.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 164,57 KB

DSC_0518.JPG

Plik ściągnięto 11610 raz(y) 200,6 KB

[frape]

Ustawiamy w gps Passo di Falzarego (2105), na którą wspinamy się mijając sporo samochodów. Raz - to główna droga, dwa sobotnie wakacyjne popołudnie, ostatnia chwila by coś jeszcze oczami uchwycić na dłużej. O tym, że malowniczo wspominać nie będę – zdjęcia raz po raz, bo coraz więcej gór się wyłania – w końcu minęliśmy już granicę lasu. Ze 2km przed przełęczą są parkingi, ale campery nie są tu mile widziane zatem jedynie sesja i w górę. Tam parkujemy pod hotelem i idziemy na spacer. Ta góra po prawej coś mi przypomina – mi też. A już wiem to ją widać z Passo di Giau, tylko że od drugiej strony. No to idziemy (od strony hotelu jest ścieżka po tej samej stronie drogi). Po około 40 minutach jesteśmy na przełęczy – im wyżej tym oczywiście ciekawiej. Jaka tu cisza, jaki tu spokój. Wspinamy się spacerowo podziwiając widoki. Tak, dla takich chwil warto żyć...

---

DSC_0523.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 196,51 KB

DSC_0531.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 217,63 KB

DSC_0532.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 174,76 KB

DSC_0533.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 222,82 KB

DSC_0535.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 233,62 KB

DSC_0544.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 241,96 KB

DSC_0548.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 145,92 KB

P1360823.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 170,67 KB

P1360824.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 156,41 KB

P1360825.JPG

Plik ściągnięto 11559 raz(y) 186,48 KB

[frape]

Fotka tu fotka tam no i bateria wysiadła – ale mamy jeszcze awaryjnego staruszka, który dzielnie dawał radę kolejnym ujęciom. Mimo, że podeszliśmy chyba z 250m do góry cały czas praktycznie w zasięgu wzroku mamy osiołka. Rozkoszujemy się zatem górami w świetle powoli zachodzącego słońca. Chyba czas o noclegu pomyśleć. Do tej pory w wielu miejscach – tych mocno komercyjnych – nas nie chcieli, może tu przygarną ?? bo zakazów brak. Im jesteśmy niżej tym na widnokręgu coraz bardziej majaczy mi jasna, biała plama. Podchodzę niżej – tak mogę nawet wyróżnić kształty. Tuż za zakrętem znajduje się stacja kolejki, a pod nią w rządku już z 15 camperów. Noooo jak ja lubię takie widoki. Nie mija 5 minut, a już grzecznie stoimy w stadku. Jest cudnie – gdyby tylko ten zachód słońca nie był za tą wielką górą tuż za nami – ale ja przecież wcale nie narzekam
więcej zdjęć

---

P1360827.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 189,06 KB

P1360828.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 167,39 KB

P1360854.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 198,42 KB

P1360856.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 224,45 KB

P1360858.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 189,89 KB

P1360859.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 180,16 KB

P1360861.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 159,79 KB

P1360866.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 205,75 KB

P1360869.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 146,9 KB

P1360872.JPG

Plik ściągnięto 11544 raz(y) 145,87 KB

[tadek27]

WOW !!! zaczynają podobać mi się dolomity
fajna relacja

[frape]

PASSO DI FALZAREGO - PASSO DI VALPAROLA - ARABBA - PASSO DI CAMPOLONGO - CORVARA - PASSO DI GARDENA - PASSO DI SELLA - PASSO DI PORDOI - CANAZEI - MOENE - PASSO DI PELLEGRINO

TRASA 100km - MAPA

Pobudka jakaś taka zimna w nocy była…. a już powód znam – siąpi deszcz, na dworze 8 stopni – eee nie…. to śpimy dalej czekając na dobrą pogodę. O 8.30 spoglądam przez okno i wyskakuję z campera jak oparzona – z aparatem oczywiście, bo właśnie przecudnie kładą się cienie na pobliskich grzbietach.













Aż żal się stąd ruszać, no ale w końcu trzeba – może dalej będzie jeszcze ciekawiej? Oj coś czuję w kościach że mam rację – nie tylko tą żywnościową, gdyż śniadamy już na kolejnej przełęczy 3km dalej (Passo di Valparola), na której również przywitały nas rządkiem ustawione camperki.











Już wiem co będę robić gdy znajdę 2 tygodnie słonecznej pogody – nie nie, żadne morze – a już tym bardziej polskie – Dolomity to jest strzał w dziesiątkę – no może nie ferraty bo sprzętu brak (choć może ), ale te górskie ścieżki po zboczach to jest to co frapki lubią najbardziej. Kilka kolejnych kroków i odkrywamy coś nowego, jeszcze cudowniejszego gdzie lekko zawiesić wzrok i tak już zostać – nie nie, nie tym razem choć już się rozmarzyłam.







Na przełęczy schowane jest schronisko, ale i pod nim również nie brakuje miejsca na nocleg. Jakaś grupka postanowiła zrobić plener – nie będziemy im wchodzić w kadr.