[Socale]

Vitaycie.
Na Planete+ jest do obejrzenia 10 odcinków fantastycznie zrealizowanego serialu o naszej Polskiej przyrodzie.
Bardzo profesjonalne ujęcia, mistrza od obiektywów, świetnie dobrana muzyka na podkładzie
i ciepły magiczny głos lektora który brzmi jakby bajkę opowiadał.
Tak mnie to ujęło że musiałem Wam to tutaj zareklamować. Oglądam Planete+ od zawsze i dziwię się że jeszcze tego serialu nie oglądałem, mimo produkcji 2017r.
Tu namiastka, nie wiem czy można obejrzeć gdzieś indziej na innych platformach czy w internecie.
https://www.planeteplus.p...yrody_48075[/b]

---

bielik.jpg

Plik ściągnięto 1970 raz(y) 12,89 KB

[mischka]

Oglądałem, polecam

[Wojciechu]

A ja chciałbym Wam opisać zjawiskowe zdarzenie - nie w tv ale za szybą kampera. Jadąc pomalutku, w wakacje obwodnicą Sławna, w pewnym momencie zobaczyłem, na wysokości okna pasażera - głowę bociana na wyciągnięcie ręki. Ze dwa, może trzy km. ja sobie jechałem, on sobie leciał. Od czasu, do czasu patrzyliśmy sobie głęboko w oczy - było bardzo miło. Tak to właśnie spotkał Wojtek - "Wojtka" na szlaku kamperowym.

[Tadeusz]

Cóż za sympatyczny temat.

Tęsknię za takimi rozmowami - o naszej przyrodzie, pejzażu i tym wszystkim co w tym pięknym kraju może cieszyć człeka uciekającego od zgiełku.

Jak wiecie, jestem wodno-leśnym człowieczkiem i wraz z moją połowicą, córką leśnika, najchętniej żyłbym w lesie wśród zwierząt.
Od wielu lat tak właśnie żyliśmy - tylko jacht i leśna łazęga w puszczy, gdzieś na mazurskich ostępach.

Przygód przeżyliśmy krocie i zapewne mają rację koledzy namawiający mnie do opisania tego w formie epickiej i o takiej objętości, by wyszła z tego książka.
Jeśli coś mnie powstrzymuje, to brak wiary w sukces tego przedsięwzięcia, odkąd czytelnictwo osiągnęło poziom równy glebie. Nie tylko w naszym kraju, wszak to choroba nie znająca granic.

Opowiem Wam dziś o wydarzeniu sprzed lat kilkunastu.

To było wiosną, gdy jeleniowate rodzą i w lesie panuje szczególna atmosfera, wyczuwalna przez ludzi żyjących z przyrodą za pan brat i zupełnie nie wyczuwalna przez przypadkowych leśnych rajdowców, szczególnie tych quadowych.

Dreptałem wolniutko przez puszczę gdym ujrzał dwoje oczu wpatrzonych we mnie bez mrugnięcia.
Skamieniałem w bezruchu. Sarenka patrzyła na mnie ledwie o kilka metrów oddalona i nie uciekała!
Jej wzrok mówił: odejdź, proszę odejdź bo ja nie mogę!

Zrozumiałem gdym spojrzał na jej rozstawione szeroko nogi a między nimi maleństwo urodzone przed chwilą.

Staliśmy tak i patrzyliśmy sobie w oczy.

Jeszcze nigdy nie wycofywałem się tyłem w takim skupieniu jak wówczas.

Wiedziałem przecież, że wystraszenie sarny i jej ucieczka oznaczałaby zgubę maleństwa. Matka zapewne nie wróciłaby, a już na pewno tak by się stało, gdybym maleństwo dotykał.

Dobrze uczyniłem. Żałowałem jedynie, że stało się to w gąszczu uniemożliwiającym dalszą obserwację pierwszych kroków sarniątka.
Żałowałem dlatego, ze przed wielu laty udało mi się przez lornetkę oglądać cud narodzin i pierwsze podskoki po kilku nieudanych próbach ustania na cieniutkich szczudełkach, takiego sarniego noworodka w Górach Świętokrzyskich.

[Darek Szczecin]

Chodzi mi po głowie od jakiegoś czasu, wykonanie fotorelacji, Szczecina pd strony wody, zarówno przyrodniczo jak i przemysłowo. Sprzęt pływający jest. Motywacji potrzebuję

---

Kolumba.jpg

Plik ściągnięto 1730 raz(y) 60,07 KB

[Wojciechu]

Darek - kompletnie nie znam Szczecina. Było by mi bardzo miło zobaczyć go w Twoim obiektywie. Na ten moment doraźnie - na zachętę

[gryz3k]

[yahoda]

[Comsio]

[Socale]