[Rockers]

Myślę że kamperowanie, wczeniej karawaning wywodzi się z "podróży atostopem", kiedyś aki podróżnik bez problemu znajdował miejsce na spanie w gospodarstwach jakie mijał nawet czasem coś na talerz mu skapnęło, potem ludziska chcąc być bardziej niezależni kupowali dość drogie w tamtych czasach namioty, dużym powodzeniem cieszyły się przyzakładowe wypożyczalnie sprzętu turystycznego, coraz więcej ze soba się woziło, menażki, kubki, niezbędniki, butle z gazem przeważnie 0,5 kg służące zarówno do gotowania jak i do świecenia ( sam mam taką niestety klosz mi pękł a teraz nigdzie dostacnie idzie ).

Co mi się w tamtych czasach podobało ludzie byli nie zależni, jechali rozbijali namiot gdziekolwiek na polanie i nikt się ich nie czepiał ( póki nie przyszły czasy obowiązkowego meldunku nawet pod namiotem ), wszelkiego rodzaju zamki , ich ruiny, jeziora > miały mnósto miejsca gdzie można było rozbić namiot i żyć po harcersku, kąpiele w jeziorze, gotowanie na świerzym powietrzu, mycie menażek piaskiem w jeziorze lub rzece > żyć i nie umierać.

Potem ludzie coraz bardziej wygodni zaczęli kupować przyczepy, lub mieszkać w pokojach u gospodarzy. Wszyscy na terenach które lubili odwiedzać turyści zaczęli przygotowywać pokoje i inne udogodnienia, jednocześnie likwidując powoli możliwości zwykłego turysty do omijania ich usług.

Obecnie ciężko rozbić gdzieś namiot poza wyznaczonymi placami gdzie trzeba płacić, już nie trzeba na stronę iść z łopatą lub saperką, tylko do wygodnej toalety ( niezawsze przyjemnej za które trzeba płacić, jednakże to czasem jest całkiem ok już wolę aby ludzie płacili aniżeli chodząc do lasu widzieć upadek ludzkiej kultury w postaci barwnych placków wokół których latają stada móch )

Teraz doszliśmy do etapu kiedy ludzie maja już takie możliwości iż wożą cały domek ze sobą i jest nim kamper są "prawie" całkowicie niezalezni.
Piszę prawie gdyż brak jest miejsc przyjaznych kamperom, gdzie mogli by w spokoju stanąć na miejscu z ładnym widokiem i spędzić noc niezalezni od wynajmujących swoje place biznesmenów.

Jeszcze nie tak dawno jadąc drogami można było spotkać przydrożne parkingi leśne gdzie czasem nawet i szałas stał, ławeczki i miejsce na ognisko było. Poprostu nie ma gdzie się zatrzymać !!!!

[SlawekEwa]

[wbobowski]

[Rockers]

[baja02]

Tak nam się tylko zdaje, że jesteśmy tacy wolni i niezależni. Rzeczywistość jest zupełnie inna. Tak było kiedyś! Znam to z własnego doświadczenia, o tym właśnie pisze Rockers. Teraz komercjalizacja turystyki jest duża, coraz więcej ograniczeń, jesteśmy zależni od prądu, kempingów, pól biwakowych. Caraz mniej miejs gdzie można się zatrzymać "na dziko", bo albo park narodowy, krajobrazowy, teren prywatny. Mało miejs postojowych dla kamperów i przyczep w miastach, płatne. Zakazy biwakowanie w całych krajach. Podobnie mają żeglarze, pozostają albo przystanie z prawdziwego zdarzenia, lub "teren prywatny" z wbitym kołkiem do cumowania i cennikiem. Pozostaje jeszcze wolny "szczypiorek". Teraz jest o niebo lepiej z brakiem granic, to co nam kiedyś bardzo doskwierało. Ale kiedyś było bardziej bezpiecznie. Dzisiaj trzeba mieć sporo odwagi, żeby zatrzymać się na dziko. A więc z tą "wolnością" uprawiania turystyki nie jest tak różowo.

[łoś]

Zawsze jest coś za coś. Pamiętam jak było kiedyś i wiem jak jest dziś. Znam miejsca blisko nas gdzie czas się zatrzymał. Polecam wycieczkę na Litwę i trasę z Marianpola w prawo na Wilno. Prawdziwy żywy skansen. Jeśli w marcu tam pojadę to zrobię foto-reportaż.
Czasy się zmieniły i nie widzę minusów, bo ile przybyło stacji, barów itp.
Przybyło też samochodów i robi się ciasno w miastach i wszędzie tam gdzie kiedyś było pusto. Teraz trzeba szukać miejsc na odludziu, co czynię i zawsze coś znajdę.
Powodzenia.

[Jary70]

Dla mnie przygoda z Kamperem dopiero nadchodzi. Istotą podróży jest to, że nigdy niewiem co utkwi mi najbardziej z danej wyprawy i do których chwil powrócę. Wspomnienia są bardzo różne: reakcje najbliższych, rozmowy z ludźmi, spacery, szum morza, zapach rozpalonej płyty lotniska, wschód słońca w górach i zachód nad morzem, czy listek z kropelką rosy na łące w Pcimiu Dolnym. Obrazy z wypraw, które przywołuje są moją własnością i nikt nie jest w stanie mi ich odebrać, ukraść, wymazać. Zamknę oczy i jestem na leżaczku w Rogoznicy, czy w rzeczce w lutym w górach Islandii... BEZCENNE:) Super jest kiedy możemy dzielić wspomnienia z najbliższymi, w niektóre nikt nie chce mi uwierzyć;) szczególnie "jak opowiem w klubie". Tej kontynuacji oczekuje od Kamperowania i jak czytam wasze relację z wypraw wiem, że się niemylę

[łoś]

Jary70 napisał to co jest najważniejsze, to są nasze podróże, nasze wspomnienia i nasze przygody. Mnie pewnie też nikt nie uwierzy, że Litwinka mnie leczy i są efekty.
Ja się nie zamartwiam tym co inni myślą i sądzą, wierzą lub nie.
Mam swój styl życia, bycia i podróżowania. Kamperka mam krótko, ale to moje wreszcie spełnione marzenie od wielu lat. Jak zamykam oczy to myślę o przyszłości, bo mojej przeszłości to Sienkiewicz by nie dał rady opisać w trylogii.

[ptasznik]

W caravaningu najbardziej fascynuje mnie niezależność. Do tej pory głównie korzystałem z zorganizowanych form wypoczynku. Nie dopuszczałem myśli o kamperze. Ale pewnego razu leżąc na hotelowej plaży powiedziałem sobie dość tego. Ja tu sobie beztrosko leżę a życie mi ucieka. Oczywiście zawsze podczas wyjazdu wykupowałem sobie wycieczki fakultatywne ale to jak wiecie niewiele ma wspólnego ze zwiedzaniem. Wszędzie pośpiech, 15 min. na to, 25 na tamto, a jeszcze innego nie zobaczymy, bo nie ma już czasu.
Zawsze kampera porównuję do jachtu. Bo to taki właśnie jacht tylko lądowy. Jak widzę, jak żeglarze taklują żagle czy kamperowcy rozkładają markizy widzę to całe piękno caravaningu. Człowiek ma zajęcie, nabiera tężyzny fizycznej i przede wszystkim odpoczywa jego umysł i dusza. "Hotelarze" tego nie zrozumieją, dla większości liczy się tylko luksus i kolejny kolorowy drink. Ale czy człowiek potrzebuje do szczęścia luksusu? Ja już nie.

[darbarian]

Wiem że temat długo "leżakował"
Tak poczytałem wasze wypowiedzi i się rozmarzyłem mam nadzieję że będę mógł tak pięknie opisać filozofię kamperingu jak i wy. Gratuluję podejścia do życia

[Bajaga]

[Tadeusz]

[Fux]

[Tadeusz]

[janusz]